1) Παρ’ ό,τι η εικόνα μοιάζει τελείως ξεπερασμένη, ο Θησαυρός της Βαγίας (βασισμένος στο βιβλίο της Ζωρζ Σαρή) είναι μια σειρά που βλέπεται και σήμερα και από μεγάλους.
Εξαιρετικό σενάριο, καλές ερμηνείες, περιπέτεια, αγωνία, όμορφα γυρίσματα, μουσική που με έχει στοιχειώσει. Καλύτερο σήριαλ απ’ όλα όσα παίζονται σήμερα κάθε βράδυ στην τηλεόραση, κι όμως, το 1984 παιζόταν για τα παιδιά, στις πέντε το απόγευμα (τώρα έχει τις διάφορες σαπουνόπερες).
Θυμάμαι ακόμα τους τίτλους αρχής:
2) Μια φορά κι έναν Καιρό ήταν ο Άνθρωπος.
Και μέσα από αυτόν μάθαινες με τρόπο διασκεδαστικό την ιστορία του κόσμου. Το ότι δείχνει πώς η ζωή ξεκίνησε από μικροοργανισμούς που έγιναν ψάρια, που έγιναν άλλα ζώα, που έγιναν πίθηκοι και στο τέλος γίναμε εμείς, οι άνθρωποι, σήμερα μπορεί να ήταν και αμφιλεγόμενο σε πολλές χώρες.
Οι τίτλοι αρχής είναι ένα μικρό έργο τέχνης:
3) Ο Νιλς Χόλγκερσον της Σουηδέζας Σέλμα Λαγκερλοφ, γράφτηκε σαν σχολικό εγχειρίδιο Γεωγραφίας το 1907.
Είναι η ζωντανή απόδειξη πως μπορείς να συνδυάσεις τη μάθηση με μια συναρπαστική, αστεία (και στο τέλος πολύ συγκινητική) ιστορία. Η μουσική των τίτλων της αρχής θα έπρεπε να καταχωρηθεί στην κατηγορία «Κλασική Μουσική».
4) Για την Φρουτοπία στήθηκε ένα ολόκληρο σύμπαν, γεμάτο φαντασία και γέλιο και έξυπνα κείμενα.
Ένα σύμπαν που έκτοτε, ακόμα και στις πιο πλούσιες στιγμές των ιδιωτικών καναλιών (όταν μπορούσαν να δίνουν εκατομμύρια στο Μικρούτσικο και τη Ρούλα και τη Μενεγάκη) δεν βρήκε ούτε ένα μιμητή. Σήμερα μοιάζει τρελό το ότι πριν από 25 χρόνια ένα κανάλι ξόδεψε χρήματα και χρόνο φτιάχνοντας μια υπερπαραγωγή, προσλαμβάνοντας γνωστούς ηθοποιούς για τις φωνές, παραγγέλνοντας καλά τραγούδια, και παρουσιάζοντας ένα τέτοιο θέαμα – με μοναδικούς αποδέκτες τα παιδιά.
Ναι, η παλιά ΕΡΤ ξόδευε τότε χρήματα και για τα παιδιά, ενώ οι παιδικές διαφημίσεις απαγορευόταν πριν το βράδυ! Δεν τους ένοιαζαν ούτε τα χρήματα, ούτε βέβαια οι θεαματικότητες – δυο κανάλια ήταν όλα κι όλα, του ίδιου «αφεντικού». Ποιος θα νοιαζόταν σήμερα για τα παιδιά; Ποιος θα ξόδευε λεφτά για να αγοράσει ή να φτιάξει ένα καλό παιδικό πρόγραμμα, με ανιδιοτέλεια, χωρίς οικονομικό ή ανταγωνιστικό συμφέρον;
Του Άρη Δημοκίδη – LIFO
