Γύρω από τις έννοιες του παιχνιδιού και της δημιουργικότητας, όπως και την μεταξύ τους συσχέτιση, υπάρχει μεγάλος διάλογος τα τελευταία χρόνια.
Σύμφωνα με σύγχρονες έρευνες το παιχνίδι ορίζεται ως μια ψυχαγωγική, ενεργητική και εποικοδομητική διαδικασία, ένα απαραίτητο συστατικό της υγιούς ανάπτυξης και μάθησης όλων των παιδιών, σε όλες τις ηλικίες και τις κουλτούρες.
Αντιστοίχως η δημιουργικότητα είναι και αυτή πολύσημη έννοια. Μεγάλη διχογνωμία υπάρχει μεταξύ των επιστημόνων σχετικά με τον ακριβή ορισμό της. Σύμφωνα με ερευνητές, η δημιουργικότητα είναι εγγενές χαρακτηριστικό κάθε ανθρώπου. Όλοι οι άνθρωποι μπορούν να γίνουν δημιουργικοί αρκεί να τους δοθεί η κατάλληλη ευκαιρία και να μπορέσουν να δράσουν σε υποστηρικτικό περιβάλλον, ώστε να ξεδιπλώσουν τις δημιουργικές τους ικανότητες.
Κάθε παιχνίδι δεν είναι απαραίτητα και δημιουργικό
Η ύπαρξη δημιουργικού παιχνιδιού οφείλει την ύπαρξή του σε συνθήκες και προϋποθέσεις που σταδιακά θα οδηγήσουν σε αυτό.
Ας δώσουμε στα παιδιά κίνητρο να ξεκινήσει ένα δημιουργικό παιχνίδι, σε ένα πλούσιο σε ερεθίσματα περιβάλλον, το οποίο θα κινητοποιεί και θα έλκει τα παιδιά.
Τα παιδιά ερχόμενα σε επαφή με διαφορετικά υλικά, προϊόντα και τεχνικές καλλιεργούν τη φαντασία τους και ασκούν την κριτική τους σκέψη.
Βγάλτε τα παιδιά έξω!
Οι εξωτερικοί χώροι προσφέρουν πολλές δυνατότητες πειραματισμού και παρατήρησης, έγερσης όλων των αισθήσεων και αφήνουν τα παιδιά να εξερευνήσουν τα φυσικά υλικά, να πειραματιστούν με αυτά, μαθαίνοντας τις ιδιότητές τους.
Ας αφήσουμε τα παιδιά να πάρουν ελεγχόμενα ρίσκα!
Όπως προκύπτει από έρευνες, δίνοντας στα παιδιά την ευκαιρία να πάρουν ρίσκα ικανοποιούν αφενός τη φυσική τους περιέργεια, μαθαίνουν να διαχειρίζονται δυσκολίες από μικρή ηλικία, αλλά και αποκτούν αυτοπεποίθηση! Με τη λήψη ρίσκων τα παιδιά αναπτύσσονται ολόπλευρα, μαθαίνουν να τολμούν, να προσπαθούν και να ξανα-προσπαθούν όταν δεν τα καταφέρνουν, να διαχειρίζονται ματαιωτικές εμπειρίες και την αποτυχία με αποτελεσματικό τρόπο. Φυσικά πρέπει να διαχωρίσουμε την έννοια του κινδύνου με αυτή του ρίσκου.
Δεν ωθούμε τα παιδιά σε καμία περίπτωση σε δραστηριότητες που ενέχουν κίνδυνο φυσικού τραυματισμού, δεν είμαστε αμελείς και αδιάφοροι, απλώς ενθαρρύνουμε τα παιδιά να τολμήσουν να κάνουν πράγματα που θεωρούν δύσκολα. Ως εκ τούτου αναφερόμαστε πάντα σε «αναπτυξιακά κατάλληλο ρίσκο» – δηλαδή ανάλογο με την ηλικία και τις δυνατότητες του παιδιού. Η διακριτική επίβλεψη είναι πάντα αναγκαία.
Διαβάστε τη συνέχεια στο shape.gr
