Επιβάλλεται τα παιδιά να συμμετέχουν στην άχαρη πραγματικότητα της ζωής

Επιβάλλεται τα παιδιά να συμμετέχουν στην άχαρη πραγματικότητα της ζωής

Προέρχομαι από τη γενιά των εξωτικών ’60 όπου τα κορίτσια μάθαιναν “γαλλικά και πιάνο” και έκαναν δουλειές στο σπίτι. (Ούτε λόγος για τέτοιες δουλειές οι «κανακάρηδες»!) Δεν υπήρχε εγχειρίδιο και οι συνήθεις μέθοδοι εκμάθησης ήταν “κοίτα να μαθαίνεις” ή «πέσε και κολύμπα (αρκεί να μη μου κάνεις νερά)»! Τα οικιακά περιελάμβαναν, εκτός από τη γνωστή γενική καθαριότητα, το πλύσιμο των ασπρόρουχων στο χέρι, το σιδέρωμα (ατμοσίδερα και πρέσες ήταν ακόμα φουτουριστικές ιδέες), το σφουγγάρισμα στα τέσσερα (για να παίρνεις καλά και τις γωνίες) αλλά και διάφορα άλλα extreme games, όπως το άπλωμα της παρκετίνης στα ξύλινα πατώματα (πάλι στα τέσσερα), την παρκετέζα, το ξαράχνιασμα των ταβανιών, το γυάλισμα των ασημικών.

Για τις οικιακές δουλειές, λοιπόν, ίσχυε το ρητό “αν δεν μπορείς να το αποφύγεις, κοίταξε να το απολαύσεις”. Και αυτό κάναμε. Με τρόπο βέβαια, γιατί “έχουμε δουλειά τώρα, δεν παίζουμε”. Κάτι που έκανε το “παράνομο” παιχνίδι παράλληλα με τις δουλειές ακόμα πιο δελεαστικό. Το πλύσιμο στο χέρι περιελάμβανε φανταστικές “ναυμαχίες” όπου οι σωβρακοναυαρχίδες βυθίζονταν επιδέξια από την τορπίλη – σαπούνι, το γυάλισμα των πατωμάτων ήταν αφορμή να εξασκήσεις το moonwalk, το ξεσκόνισμα ήταν ευκαιρία να παίξουμε με τις διαθλάσεις τους φωτός από τα γυάλινα αντικείμενα, το γυάλισμα των ασημικών γινόταν παιχνίδι με παραμορφωτικούς καθρέφτες κάνοντας αστείες φάτσες στις φοντανιέρες, τα τασάκια και τα λοιπά άχρηστα τζάτζαλα μάντζαλα!

Η γενική καθαριότητα, δεν άφηνε μόνο την παιδική φαντασία να καλπάζει ελεύθερη, ακόνιζε ποικίλες νοητικές και φυσικές μας δεξιότητες. Χωρίς να το ξέρουμε, εξασκούμασταν στο σωστό management, στη χάραξη στρατηγικής και στην τήρηση χρονοδιαγραμμάτων: τόση ώρα γι’ αυτό το δωμάτιο, αυτό πρώτα κι αυτό μετά. Στόχος το optimasation που λένε και στο πολυεθνικό χωριό μου: λιγότερος δυνατός κόπος, σε λιγότερο δυνατό χρόνο, με τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα. Τα απεχθή οικιακά ήταν ένα ευρύ πεδίο εμπειρικής παρατήρησης και εξάσκησης που μας εξοικείωσε με βασικούς νόμους των φυσικών επιστημών. Έτσι προέκυψε, για παράδειγμα, ο κανόνας “από πάνω προς τα κάτω”.

Διάβασε τη συνέχεια στην επόμενη σελίδα

Ακολούθησε το TheMamagers στο Instagram

Διαβάστε περισσότερα

Best of network