Το παιδί κολλάει πάνω μας όχι για να γεμίσει εκείνο, αλλά για να μας δείξει την αγάπη του

Το παιδί κολλάει πάνω μας

Συνέχεια θέλει κάτι παραπάνω

“Μαμά, θέλω κι άλλη ταινία. Κι άλλη! Κι άλλη!”

Μια υπερβολική απαίτηση πρέπει να τη λαμβάνουμε υπ’ όψιν μας σαν μεταμφιεσμένη ανάγκη για επαφή. Το παιδί νιώθει έλλειψη, δεν αναγνωρίζει την αιτία και δεν το ζητάει άμεσα. Ιδίως αν είναι απασχολημένος ο γονιός. Αναζητά μια άλλη εύκολη πηγή ικανοποίησης: καραμέλες, γλυκά ή ταινίες στην τηλεόραση…

“Με ενοχλεί. Δε θέλει στ’ αλήθεια να δει ταινία!”

“- Έλα. Πάμε να κάνουμε μαζί πατίνια έξω.”

Δεν σταματάει να ζητάει

Ένα ατύχημα άφησε μια τεράστια τρύπα στο ρεζερβουάρ του. Ή ίσως μια επώδυνη κατάσταση έχει ανοίξει πολλές τρυπούλες αμφιβολίας. Τη βασανίζει μια δύσκολη κατάσταση στο σχολείο ή νιώθει ανασφάλεια μέσα στην οικογένεια, γιατί κάτι δεν έχει ειπωθεί ή δεν είναι σαφές… Η τρυφερή φροντίδα των συναισθημάτων της θα διορθώσει τις μικρές και μεγάλες τρύπες.

Είναι διαρκώς κολλημένος πάνω μου

Πολλές φορές τρύπιο είναι το δικό μας ρεζερβουάρ… Είμαστε κουρασμένοι, στρεσαρισμένοι… και μας λείπει τρυφερότητα και ανθρώπινη επαφή.

Το παιδί κολλάει πάνω μας όχι για να γεμίσει εκείνο, αλλά για να μας δείξει την αγάπη του.

Είναι σημαντικό να ασχοληθούμε με τον εαυτό μας. Να ξαναβρούμε όρεξη για ζωή, να λύσουμε τα προβλήματά μας, να συσφίξουμε τους δεσμούς… ώστε να ελευθερώσουμε το παιδί μας από αυτό το βαρύ καθήκον να μας κάνει ευτυχισμένους. Μην ξεχνάμε ότι δεν αποτελούμε τη μοναδική πηγή προσκόλλησης του παιδιού.

Μου ζητάει να της τηλεφωνώ στην κατασκήνωση

Ένα μητρικό χάδι απελευθερώνει οξυτοκίνη. Αυτό απέδειξε μια αμερικανική έρευνα που διεξήχθη σε 60 κοριτσάκια ηλικίας επτά έως δώδεκα ετών. Τους προτείναμε να κάνουν ασκήσεις μαθηματικών μπροστά σε άγνωστους ενηλίκους. Αυτή η αγχώδης κατάσταση προκάλεσε στο σύνολο των κοριτσιών σημαντική έκκριση κορτιζόλης, μιας στρεσογόνας ορμόνης, η οποία είναι μετρήσιμη στο σάλιο και στα ούρα.

Έτσι αποσταθεροποιημένες χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες. Τα κορίτσια της πρώτης ομάδας συνάντησαν όλα τη μητέρα τους, η οποία τους μίλησε παίρνοντάς τα αγκαλιά. Η δεύτερη ομάδα επικοινώνησε με τη μητερά της αλλά τηλεφωνικά. η τελευταία ομάδα είδε την ταινία “Το ταξίδι του Αυτοκράτορα”. Το αποτέλεσμα; Τα κοριτσάκια που ήρθαν σε επαφή με τη μητέρα τους σωματικά ή τηλεφωνικά είχαν την ίδια ορμονική αντίδραση (η διάρκεια της οποίας έγινε αντιληπτή αρκετές μέρες μετά). Αντιθέτως δεν ανιχνεύτηκε ίχνος οξυτοκίνης στα ούρα των κοριτσιών που είδαν την ταινία.

Αν και το άγχος βοηθά τις επιδόσεις, κάποιες έκαναν καλύτερα τις ασκήσεις των μαθηματικών με την οξυτοκίνη παρά με την κορτιζόλη.

Μπορούμε να εμπιστευτούμε τα παιδιά μας να μας πουν τι έχουν ανάγκη.

Μήπως τηλεφωνώ για μένα; Για να επιβεβαιωθώ ΕΓΩ; Μήπως ασκώ γονικό έλεγχο; Ή μήπως γιατί μου το ζήτησε εκείνη, για να εφοδιαστεί με οξυτοκίνη και να γυρίσει ομορφότερη στις φίλες της; Είναι σημαντικό να ζήσει τη ζωή του το παιδί μου μακριά από μένα. Θα του δώσω την άδεια να μη μου τηλεφωνεί. Αν η κόρη μου μου ζητήσει να της τηλεφωνώ κατά τις διακοπές της, θα εξακριβώσω τα κίνητρά της. Αν επιβεβαιωθεί ότι θα νιώσει καλύτερα και πιο άνετα αν της τηλεφωνώ θα το κάνω. Και θα της δίνω πάντα τη δυνατότητα να μπορεί να με συναντήσει.

Δεν έχουν χαθεί ΟΛΑ! Ιζαμπέλ Φιλιοζά, Εκδόσεις Ενάλιος (απόσπασμα)

Ακολούθησε το TheMamagers στο Instagram

Διαβάστε περισσότερα

Best of network