Πόσο αφήνουμε το φύλο του παιδιού μας να επηρεάσει τις συνήθειες και τις αποφάσεις μας ως γονείς; Περισσότερο από ότι μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε, σύμφωνα με έρευνα.
Αποδεικνύεται ότι οι μπαμπάδες αντιδρούν διαφορετικά, όταν αλληλεπιδρούν με τις κόρες τους, απ’ότι με τους γιους τους.
Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Behavioral Neuroscience της Αμερικανικής Ένωσης Ψυχολογίας διαπιστώθηκε το εξής:
Οι μπαμπάδες κοριτσιών, τείνουν να’ναι πιο παρόντες και ν’ανταποκρίνονται στις ανάγκες των κοριτσιών τους, απ’τους μπαμπάδες αγοριών. Σύμφωνα με τα ευρήματα της μελέτης:
Οι μπαμπάδες τραγουδούσαν, επίσης, πιο συχνά στις κόρες τους, μιλούσαν πιο ανοιχτά για τα συναισθήματά τους και χρησιμοποίησαν πιο αναλυτικές λέξεις όπως:
“όλα”, “κάτω” και “πολύ”.
Οι μπαμπάδες αγοριών, απ’την άλλη πλευρά, έπαιρναν μέρος σε πιο ελεύθερο, χωρίς κανόνες, απρόσεκτο κι ανατρεπτικό παιχνίδι. Χρησιμοποιούσαν, επίσης, όταν μιλούσαν με τους γιους τους, πιο πολλές λέξεις σχετικές με τις επιδόσεις, όπως:
“περήφανος”, “νίκη” και “κορυφή”.
Ερευνητές απ’τα Πανεπιστήμια της Αριζόνα και Emory εξέφρασαν την εξής άποψη:
Οι αλληλεπιδράσεις μπορεί να’ναι διαφορετικές, επειδή οι μπαμπάδες δέχονται τα αισθήματα των κοριτσιών πιο εύκολα απ’τα αγόρια. Η επικεφαλής ερευνήτρια της μελέτης, Jennifer Mascaro είπε:
– Αν το παιδί φωνάζει ή ζητά τον μπαμπά του, οι μπαμπάδες κοριτσιών αποκρίνονται σε αυτό περισσότερο από τους μπαμπάδες αγοριών.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν, επίσης, εκτός από τις καταγραφές των καθημερινών αλληλεπιδράσεων, μαγνητικές τομογραφίες για να μετρήσουν τους εγκεφάλους των πατέρων.
Αυτό που διαπίστωσαν δεν είναι καθόλου συγκλονιστικό.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα οι μπαμπάδες κοριτσιών αντέδρασαν πιο έντονα στις ευτυχισμένες εκφράσεις του προσώπου των κοριτσιών τους, στην περιοχή του εγκεφάλου που ελέγχει την οπτική επεξεργασία, την ανταμοιβή, τη ρύθμιση των συναισθημάτων και την επεξεργασία προσώπου από τους μπαμπάδες που έχουν γιους.
Οι μπαμπάδες των αγοριών, ωστόσο, αντέδρασαν περισσότερο στις ουδέτερες εκφράσεις των αγοριών τους.
Σύμφωνα με την Mascaro, τα κορίτσια μπορεί να μαθαίνουν να’ναι πιο ενθουσιώδη απ’τα αγόρια όταν έχουν μπαμπάδες που δίνουν μεγαλύτερη προσοχή στις ανάγκες τους κι είναι πιο ανοιχτοί με τα συναισθήματά τους. Προτείνει στους μπαμπάδες που έχουν γιους ν’ακολουθήσουν την ίδια προσέγγιση όταν αλληλεπιδρούν με τους γιους τους. Κι αυτό γιατί προηγούμενη έρευνα έχει συνδέσει την κατάθλιψη που έχουν οι ενήλικες με το γεγονός ότι καταπιέζουν τα συναισθήματά τους.
Και τέλος προσθέτει:
– Το γεγονός ότι οι μπαμπάδες μπορεί να δίνουν λιγότερη σημασία/προσοχή στις συναισθηματικές ανάγκες των γιων τους, παρά τις καλύτερες προθέσεις τους, ίσως είναι σημαντικό ν’αναγνωριστεί. Πρέπει να καταλάβουμε ότι οι ασυνείδητες έννοιες του φύλου μπορεί να παίξουν ρόλο στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε ακόμη και πολύ μικρά παιδιά.
Ελεύθερη απόδοση και επιμέλεια: Έλενα Θάνου
Διαβάστε επίσης:
