1. Δεν αρμόζει σε έναν πρόεδρο μιας δημοκρατίας να κατσαδιάζει πολίτες και να βγάζει κηρύγματα επιπέδου συνοικακού γυμνασιάρχη on camera. Μπορούσε να βάλει τον πιτσιρικά στην θέση του με μια λέξη.
2. Προσβλητική και αψυχολόγητη υπερ-αντίδραση σε μια αυθόρμητη νεανική κίνηση. Πυροβολεί σπουργίτια με μπαζούκας.
3. Μια χαρά αντέδρασε. Ήταν μια εθνική γιορτή στη μνήμη του Β παγκόσμιου πολέμου με τον εθνικό του ύμνο. Κάποιοι πιτσιρικάδες χωρίς μέτρο τα έχουν ισοπέδωσει όλα.
4. Κλασική αντίδραση της Αγίας Ελληνικης οικογένειας. Έλα μωρέ παιδί ειναι πως κάνετε έτσι; Ζωηρούλι το χρυσό μου! Και αλλά τέτοια όμορφα μεγαλώνουν ανεύθυνους μαντραχαλους δεμένους στην φούστα της μαμάς μεχρι τα 40. Μάλλον λάθος θα ειναι Άγγλοι, Γάλλοι, Σουηδοί, Γερμανοί και τόσοι ακόμα που μεγαλωνουν τα παιδιά τους χωρίς προστατευτικά δίχτυα και σωστοί εμείς που χρεωκοπησαμε κοινωνικά και οικονομικά και που ακόμα κακόμαθαίνουμε τους κανακάρηδες και τις πριγκίπισσες μας.
5. Mε ξένισε η συμπεριφορά του. Μέχρι τη Μασσαλιωτιδα καλά το πήγε, νομίζω αυτή η παρατήρηση είναι ανεκτή για το απίστευτο θράσος του πιτσιρικά. Με το κήρυγμα για τις σπουδές και τη δουλειά έχασε τη μπάλα κι έδειξε αδυναμία που δεν αρμόζει σε πρόεδρο.
6. Φταίει και ο πιτσιρικάς, που δεν του απάντησε όταν του είπε να σπουδάσει και να βρει δουλειά και μετά να κάνει επανάσταση, ένα «Κάνε εσύ καλά την δουλειά σου για να μπορώ να σπουδάσω και να βρω δουλειά».
7. Οι θεσμοί σε μια ενεργητική μαχόμενη δημοκρατία δεν φτάνει να βρίσκονται εκεί απλά για να υπάρχουν. Έχουν και έναν παιδευτικό κοινωνικό ρόλο. Αν ο οποιοσδήποτε μπορεί να χαιρετάει τον Πρόεδρο με ένα ολίγον τι προσβλητικό υποκοριστικό αναπάντητα, θα καταλήξει σαν κι εμάς, που μουντζώνουν οι μαθητές τους επίσημους στις παρελάσεις. Αλλά είπαμε. Εκεί είναι Γαλλία, όχι Ελλάδα.
8. Με δεδομένο ότι ο Μακρόν στην ηλικία του φοιτητή είχε σχέση με την καθηγήτριά του, θα μπορούσε να δείξει μεγαλύτερη ενσυναίσθηση. Δεν είναι Γυμνασιάρχης, είναι Πρόεδρος χώρας.
9. Αν δεν μπορούν οι γονείς ή οι δάσκαλοι, ας το κάνει ο Πρόεδρος. Ένας ενήλικας είναι καλό να νουθετεί.
10. Δεν είμαι υπέρ της αγένειας απλώς πιστεύω ότι δεν είναι δουλειά του προέδρου να κάνει τον δάσκαλο. Η παιδευτική αξία της πολιτικής αφορά ένα πλήθος άλλων πραγμάτων και όχι αυτό.
Για την ιστορία
Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για την επέτειο της «έκκλησης του Στρατηγού Ντε Γκολ» της 18ης Ιουνίου 1940 για αντίσταση των Ευρωπαίων στη ναζιστική κατοχή της χώρας του, ένας φοιτητής χαιρέτησε τον Πρόεδρο της Γαλλίας καλώντας τον Μανού (υποκοριστικό του Εμανουέλ). «Ça va Manu?» (πώς είσαι Μανού;).
Ο Πρόεδρος της Γαλλίας φανερά ενοχλημένος με τον νεαρό του απάντησε άμεσα λέγοντάς του πως η συμπεριφορά του είναι απαράδεκτη. «Όχι, δεν είμαι φίλος σου. Όχι, όχι, όχι. Βρίσκεσαι σε μια επίσημη τελετή, δεν συμπεριφέρεσαι σωστά» ήταν τα λόγια του Προέδρου της Γαλλίας.
Ωστόσο παρά τη συγγνώμη που ζήτησε ο νεαρός, ο Εμανουέλ Μακρόν συνέχισε το μάθημα συμπεριφοράς. «Μπορείς να συμπεριφέρεσαι σαν ανόητος αλλά σήμερα είναι η ημέρα της Μασσαλιώτιδας και θα με αποκαλείς Κύριε Πρόεδρε της Δημοκρατίας ή Κύριε. Εντάξει;»
Ο νεαρός που φάνηκε να αντιλαμβάνεται την απρεπή του συμπεριφορά ζήτησε εκ νέου συγγνώμη από τον Πρόεδρο της Γαλλίας χωρίς όμως να είναι αρκετή για τον Εμανουέλ Μακρόν.
«Να κάνεις τα πράγματα με τη σωστή σειρά. Την ημέρα που θέλεις να κάνεις επανάσταση, να έχεις φροντίσει να έχει πάρει το πτυχίο σου, να έχεις βρει δουλειά και να μπορείς να συντηρείς τον εαυτό σου. Τότε μπορείς να δίνεις μαθήματα σε άλλους».
