Αν πιστεύουμε ότι το ένστικτο της επιβίωσης κυριαρχεί, πάντα, της αλληλεγγύης και της αυτοθυσίας, μια νέα έρευνα μας παρακινεί να αναθεωρήσουμε. Τουλάχιστον τα νήπια είναι πρόθυμα να μοιραστούν το φαγητό τους ακόμα και όταν πεινούν τα ίδια, σύμφωνα με τα συμπεράσματα του ιδρύματος I-LABS του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον.
Συγκεκριμένα, όταν οι ερευνητές παρακολούθησαν τη συμπεριφορά 100 νηπίων 19 μηνών, διαπίστωσαν τον πρώιμο αλτρουισμό τους. Ο επικεφαλής Ροντόφλο Κόρτες Μπάραγκαν σχολίασε: «Ο αλτρουισμός αποτελεί μια από τις πιο χαρακτηριστικές πτυχές του ανθρώπου. Είναι σημαντικό κομμάτι του ηθικού ιστού της κοινωνίας. Οι ενήλικες βοηθούμε ο ένας τον άλλο όταν κάποιος χρειάζεται ανάγκη ακόμα και αν έχουμε κάποιο προσωπικό κόστος. Αναζητήσαμε λοιπόν τις ρίζες αυτής της συμπεριφοράς στα νήπια».
Στους μικρούς εθελοντές παρουσιάστηκε ένα πλήθος από διαφορετικά φρούτα, όπως φράουλες, μπανάνες και σταφύλια. Όταν, στη συνέχεια, οι ερευνητές προσποιήθηκαν ότι τους πέφτει ένα φρούτο, πάνω από τα μισά νήπια το μάζεψαν και τους το έδωσαν πίσω. Ακόμα και όταν τα νήπια ήταν νηστικά, στις περιπτώσεις δηλαδή που δεν είχαν προλάβει να φάνε το προγραμματισμένο γεύμα τους, εμφανίζονταν πρόθυμα να βοηθήσουν τον ερευνητή.
Τα νήπια του πειράματος δεν έκαναν καμία «πρόβα» προηγουμένως, δεν βρέθηκαν αντιμέτωπα με καμία παρόμοια κατάσταση, παρ’ όλα αυτά, αυθόρμητα, βοήθησαν τους ερευνητές να μη μείνουν νηστικοί. Το επόμενο βήμα των ειδικών; Να μελετήσουν τις παράγοντες που συμβάλλουν στον αλτρουισμό. Τα συμπεράσματά τους ίσως είναι αποκαλυπτικά, για μικρούς και μεγάλους.
