Αν με ρωτούσαν ποια είναι η φράση που ακούω πιο συχνά από τα παιδιά μου, θα έλεγα με σιγουριά, «μαμά πεινάω». Αν μου έλεγαν, η αμέσως επόμενη; Ξεκάθαρα το, «μαμά χτύπησα!». Δεν ξέρω τι λένε κι οι δικές σας εμπειρίες, αλλά νομίζω ότι δεν υπάρχει παιδί που να μην έχει πέσει στην παιδική χαρά, στην μπάλα, στο μπάσκετ, στο ποδήλατο, στο διάλειμμα του σχολείου ή απλά… στον δρόμο.
Ανεξάρτητα με το πόση προσπάθεια καταβάλλουμε καθημερινά, ώστε να προσέχουμε τα παιδιά μας και να είμαστε σίγουροι για την ασφάλειά τους, είναι αναπόφευκτο ότι τα περισσότερα -αν όχι όλα- νήπια και παιδιά προσχολικής και σχολικής ηλικίας θα πέσουν και θα χτυπήσουν και θα κάνουν γδαρσίματα ή πληγές. Έτσι δεν είναι;
Εσείς, πόσα «μαμά χτύπησα!» έχετε ακούσει στην… καριέρα σας;
Το πρώτο πράγμα που φωνάζουνε τα παιδιά μας όταν πέφτουν είναι συνήθως, «μαμά χτύπησα!». Αποζητούν αμέσως την προσοχή μας, την αγκαλιά μας και τον εφησυχασμό μας ότι όλα θα πάνε καλά! Είναι, λοιπόν, απαραίτητο να διατηρήσουμε την ψυχραιμία μας, να ελέγξουμε τον πανικό μας και να σταθούμε πλάι στο παιδί. Είναι άλλωστε γνωστό ότι η σωστή αντιμετώπιση ενός τραύματος αρχίζει με την ψυχραιμία των γονέων. Ως μαμά έχω παρατηρήσει το εξής: ο πανικός που βιώνω όταν είμαι παρούσα στην πτώση του παιδιού και ακούω από τα δικά του χείλη το «μαμά χτύπησα» είναι δέκα φορές (ή και εκατό) μικρότερος από τις στιγμές που έχει μικροατυχήματα στο σχολείο ή στην προπόνηση κι εγώ απουσιάζω. Νομίζω ότι ξέρετε κι εσείς πολύ καλά τι σημαίνει να χτυπά το τηλέφωνο και να σου λένε πως «το παιδί χτύπησε λιγάκι», στο τονίζουν αυτό, αλλά όπως και να ‘χει, τα πόδια σου έχουν ήδη κοπεί.
Από την στιγμή που κάνεις παιδί δεν είσαι ποτέ ξανά απόλυτα ήσυχος. Πρέπει να το παραδεχτούμε αυτό. Το παιδί, όμως, εκείνη την ώρα μας θέλει εκεί. Θέλει πρώτα απ’ όλα το φιλί μας, την κατανόησή μας και την ασφάλεια που του προσφέρει μια ψύχραιμη και καθησυχαστική παρουσία. Εξάλλου, ως γονείς ευχόμαστε μέσα μας (μετά τον πρώτο πανικό) πάντα τα τραύματά τους να είναι μικρά και να αντιμετωπίζονται εύκολα. Έτσι, όταν το παιδί πέσει και κάνει ένα γδάρσιμο, μια μικρή πληγή ή ένα μικρό κόψιμο, αφήστε τον πανικό στην άκρη και… ψυχραιμία!
Ο γιος μου είναι σήμερα 5 ετών και αρχίζει και παραλείπει σιγά σιγά το «μαμά χτύπησα» και περνά κατευθείαν στο θέμα – ή καλύτερα στη λύση. Έτσι, πλέον φωνάζει «μαμάααα, κάνε το μαγικό». Η μαγική λύση είναι μία: η κατάλληλη φροντίδα. Τα καλά νέα είναι ότι η σωστή περιποίηση μίας μικρής πληγής είναι πια εύκολη υπόθεση και μπορεί να γίνει γρήγορα και με ασφάλεια στο σπίτι, στο σχολείο ή στη βόλτα. Έτσι, δεν χρειάζεται να παίρνετε το παιδί που μόλις χτύπησε και να τρέχετε για παράδειγμα στο φαρμακείο – όπως έκαναν οι δικοί μας γονείς σ’ εμάς. Κι εδώ, η πρόληψη σώζει! Εφοδιαστείτε τα απαραίτητα από πριν και προσθέστε στο κουτί πρώτων βοηθειών του σπιτιού και του αυτοκινήτου την Κρέμα Επούλωσης Πληγών Hansaplast για παιδιά. Ναι, κάτι τόσο απλό για εμάς, μπορεί να μοιάζει και να είναι μαγικό για τον ψυχισμό και την πληγή του παιδιού. Τα παιδιά βρίσκουν μαγεία στα πάντα!
Η Κρέμα Επούλωσης Πληγών Hansaplast, είναι η καλύτερη λύση για κάθε μικρό χτύπημα του παιδιού γιατί:
- Ενισχύει την επούλωση των πληγών και των ουλών του δέρματος
- Προσφέρει μέχρι και 2 φορές ταχύτερη επούλωση – σε σύγκριση με μία απεριποίητη πληγή
- Προλαμβάνει τη δημιουργία ουλών
- Μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε ανοιχτές πληγές
- Δεν περιέχει ζωικά παράγωγα
- Eίναι ιδιαίτερα φιλική με την επιδερμίδα και κατάλληλη για μωρά, παιδιά και ευαίσθητες επιδερμίδες.
Η συγκεκριμένη κρέμα δημιουργεί ένα αεροδιαπερατό προστατευτικό φιλμ που εμποδίζει την πληγή από το να ξηραθεί και δημιουργεί ιδανικές συνθήκες υγρασίας για την επούλωση των πληγών που συμβάλλουν στη φυσική διαδικασία επούλωσης του δέρματος.
Σε μία πληγή που παραμένει καλά ενυδατωμένη με την εφαρμογή της Κρέμας Επούλωσης Πληγών Hansaplast, αποτρέπεται ο σχηματισμός κάκαδου. Αν η πληγή επουλωθεί χωρίς κάκαδο, τότε η διαδικασία επούλωσης και ο σχηματισμός νέου ιστού δεν θα διαταραχθούν. Έτσι, η πιθανότητα εμφάνισης ουλής μειώνεται και διατηρείται ένα καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα.
Δεν θέλω τα παιδιά μου να έχουν «τα παράσημα» που έχω εγώ για να μου θυμίζουν πτώσεις και χτυπήματα. Κι αν μπορώ να κάνω κάτι τόσο απλό όσο μερικές εφαρμογές με μια ειδική κρέμα, για να μειώσω αυτές τις πιθανότητες, σίγουρα θα το κάνω. Θέλω τα παιδιά μου να χτίσουν τις αναμνήσεις τους γύρω από γεύσεις, αρώματα, μοναδικές στιγμές και πολλή αγάπη. Αυτό ονειρεύομαι, αυτό επιδιώκω, γι’ αυτό προσπαθώ. Εύχομαι τα παιδιά όλων μας να είναι ασφαλή κι ο πανικός κάθε γονέα να είναι πάντα τόσο «μικρός» όσο αυτός που φέρνει ένα… «μαμά χτύπησα… λίγο».
