“Δεν υπάρχει δεν μπορώ, αλλά δε θέλω” – μια φράση-παγίδα που είναι καλό να μην λέμε στα παιδιά

"Δεν υπάρχει δεν μπορώ, αλλά δε θέλω" - μια φράση-παγίδα που είναι καλό να μην λέμε στα παιδιά

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ, ΑΛΛΑ ΔΕ ΘΕΛΩ.

Πόσ@ από εμάς έχουμε ακούσει αυτές τις 7 λέξεις, με διάφορες αφορμές καθώς μεγαλώναμε?

Είμαι σίγουρη ότι αρκετές από τις φορές που κάποι@ μας το είπε αυτό είχε στο μυαλό τ@ ότι είναι μια φράση ενδυναμωτική, ικανή να μας τονώσει την αυτοπεποίθηση: «Μπορείς να καταφέρεις τα πάντα άμα το θες πραγματικά. Μην το βάζεις κάτω!»

Είναι όμως έτσι?

Εσείς έχετε βιώσει να λειτουργεί εμψυχωτικά ή θετικά αυτή η πεποίθηση στη ζωή σας?

Εγώ πάντως όχι – και διαπιστώνω μέσα από τη δουλειά μου, ότι υπάρχει πολύς κόσμος που έχει βασανιστεί και συνεχίζει να βασανίζεται από αυτό.

«Δεν υπάρχει δε μπορώ…»

Ναι, αλλά αν τελικά δεν μπορώ όντως κάτι, τι γίνεται? Σε αυτές τις περιπτώσεις – που υπάρχουν σίγουρα – πώς με βοηθάει η πεποίθηση ότι «δεν υπάρχει δε μπορώ»? Μήπως τελικά μου τσακίζει την αυτοπεποίθηση, αφού νιώθω ότι αφού το θέλω θα έπρεπε να μπορώ? Δεν με κάνει, άραγε να σκέφτομαι ότι κάτι πάει στραβά με εμένα που δεν τα καταφέρνω?

Το πρώτο μισό της φράση βέβαια, δεν είναι το μόνο θέμα. Το δεύτερο σκέλος «…αλλά δε θέλω» είναι εξίσου (αν όχι περισσότερο) προβληματικό.

Ο τρόπος που έχει «γραφτεί» αυτή η φρασούλα στο μυαλό μου, είναι ότι για κάποιον λόγο δεν επιτρέπεται να μην θέλω. Με κάποιο τρόπο δηλαδή, όταν το άκουγα αυτό, ένιωθα ότι δεν υπήρχε ο χώρος να μην θέλω – ήταν κακό να μην θέλω. Σαν μέσα από αυτή τη φράση να έμαθα ότι το «μπορώ» είναι πιο σημαντικό από το «θέλω».

Τι γίνεται όμως με τις περιπτώσεις που ξεκάθαρα μπορώ, αλλά – όχι ρε παιδιά – δε θέλω. Ή με αυτές που ναι, θα μπορούσα και θα το ήθελα κιόλας, αλλά η ενέργεια που χρειάζεται να σπαταλήσω στην προσπάθεια, είναι τεράστια και κρίνω ότι για μένα δεν αξίζει τον κόπο? Είναι οκ να μην το κάνω αφού μπορώ?

Νομίζω ότι η φράση αυτή, έχει τελικά και ένα ακόμα «κρυμμένο» μήνυμα:

«Δεν υπάρχει δεν μπορώ, αλλά δε θέλω & αφού μπορώ, πρέπει να θέλω».

Τι παγίδα, μέσα από αυτή την πεποίθηση, να αναλαμβάνουμε να μπορέσουμε πράγματα που δε θέλουμε, ή που δεν θέλουμε αρκετά, επειδή απλώς μπορούμε και ταυτόχρονα να μην αντέχουμε να παραδεχτούμε (συχνά ούτε στον ίδιο μας τον εαυτό) ότι κάτι δεν το μπορούμε (αφού δεν υπάρχει δεν μπορώ) ⁉️

Άρα «μπορώ να κάνω τα πάντα και πρέπει να το θέλω κιόλας».

Ουφ. Δεν μπορώ να αναπνεύσω.

Parentness – Δανάη Τριανταφύλλη MSc, Σύμβουλευτική Γονέων & Ψυχοθεραπεία, Ευχαριστούμε θερμά!

Ακολούθησε το TheMamagers στο Instagram

Διαβάστε περισσότερα

Best of network