Η απάντηση στο «δεν δίνω κομματάκια, για να μην πνιγεί»

baby led weaning

Αλεσμένα: απαραίτητα για τα βρέφη;

Παραδοσιακά τα βρέφη μας περνούν από την φάση της αλεσμένης τροφής, της κρέμας και του πουρέ, όταν εγκαταλείπουν τον αποκλειστικό θηλασμό ή την αποκλειστική σίτιση με γάλα. Πόσο πραγματικά απαραίτητο όμως ή ωφέλιμο είναι αυτό το στάδιο;

Σύμφωνα με τελευταία μελέτη που έγινε στην Μεγάλη Βρετανία, βρέφη που ταΐζονται από τους γονείς με κουτάλι κατά την διάρκεια της εισαγωγής στερεών τροφών είχαν μεγαλύτερο κίνδυνο να γίνουν υπέρβαρα, συγκριτικά με βρέφη που έπαιρναν από την αρχή δική τους πρωτοβουλία και έπιαναν την τροφή με τα χέρια τους.

Στην έρευνα 298 βρέφη εξετάστηκαν ως προς το πώς έγινε η εισαγωγή στερεών τροφών μεταξύ 6 και 12 μηνών, και έπειτα έγινε σύγκρισή τους ως προς το βάρος τους και ως προς την συμπεριφορά τους στο φαγητό κατά τις ηλικίες 18 με 24 μηνών.

Οι Ουαλοί ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα βρέφη που έτρωγαν με δική τους πρωτοβουλία είχαν καλύτερο έλεγχο της όρεξής τους, γιατί μπορούσαν να κρατούν στα χέρια τους τις τροφές, να ελέγχουν την πρόσληψή τους ανάλογα με τις ανάγκες του και να τρώνε με το δικό τους ρυθμό – συνήθως πολύ πιο αργό και άρα πιο υγιή από αυτό που περιμένουν οι ενήλικες από ένα βρέφος.

Αντίθετα τα βρέφη που ταΐζονταν αλεσμένη τροφή από τους γονείς με το κουτάλι είχαν μεγαλύτερη πιθανότητα να μην καταλαβαίνουν πότε χορταίνουν και πότε πρέπει να σταματήσουν το γεύμα τους.

Οι ερευνητές συμπέραναν ότι είναι πιο υγιές να επιτρέπεται στα βρέφη να ταΐζονται μόνα τους κατά την μετάβαση από την υγρή στην στερεή τροφή, ώστε να προλαμβάνεται η υπερφαγία, και ο κίνδυνος να γίνουν υπέρβαρα νήπια.

Πιθανόν βρέφη που παίρνουν από την αρχή πρωτοβουλία στο φαγητό τρώγοντας κομματάκια με τα χεράκια τους γίνονται πιο ικανά να ελέγχουν την όρεξή τους, με μακροχρόνια επίδραση στην υγιή πρόσληψη βάρους και σε υγιή στυλ σίτισης που μπορεί να επιμένουν κατά την διάρκεια της παιδικής ηλικίας.

Επίσης συμπέραναν ότι τα παιδιά που παίρνουν δική τους πρωτοβουλία στο φαγητό και το τάισμά τους είναι λιγότερο πιθανό να είναι δύσκολα στο φαγητό (fussy eaters), και αυτό γιατί έτσι εκτίθενται σε μεγαλύτερη ποικιλία γεύσεων και ερεθισμάτων από την αρχή.

Η έρευνα αυτή έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά ερευνών που κατά τα τελευταία 5 χρόνια αποδεικνύουν τα οφέλη της εισαγωγής στερεών τροφών οδηγούμενης από το βρέφος (baby led weaning). Σε αυτήν τα βρέφη επιλέγουν από την αρχή από ποικιλία τροφών του οικογενειακού τραπεζιού, αντί να ταΐζονται από το άτομο που τα φροντίζει με αλεσμένη τροφή πουρέ με κουτάλι. Με δεδομένη την επιδημική διάσταση της παιδικής παχυσαρκίας στην χώρα μας, η διατροφικές συνήθειες κατά τα πρώτα χρόνια της ζωής πρέπει να απασχολήσουν περισσότερο τους επιστημονικούς φορείς και την πολιτεία.

Η πρόληψη της παιδικής παχυσαρκίας περνάει από τα πρώτα χρόνια της ζωής, όπου ο θηλασμός, η σίτιση κατά απαίτηση του βρέφους και η εισαγωγή στερεών τροφών καθοδηγούμενη από το βρέφος μπορεί να παίζουν ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη υγιών συνηθειών όρεξης και σίτισης στο παιδί.

Η σίτιση κατά απαίτηση, δηλαδή το να επιτρέπεις σε ένα βρέφος να ορίζει τις ανάγκες του και να ρυθμίζει την πρόσληψη τροφής ανάλογα με τα σημάδια κορεσμού και πείνας, και όχι να το πιέζεις σε αυθαίρετες ώρες ποσότητες φαγητού που έχει ορίσει ο ενήλικας – πολλές φορές πολύ παραπάνω από τις πραγματικές του ανάγκες, οδηγώντας σε τάισμα με το ζόρι και υπερφαγία – είναι σημαντικό βήμα, η βάση για υγιή μοτίβα σίτισης αργότερα στην ζωή τους.

Όταν ένα βρέφος παίρνει από την αρχή πρωτοβουλία στο τάισμά του, όταν αφήνεται να πειραματιστεί και να πιάσει την τροφή με τα χεράκια του, τότε μαθαίνει περισσότερα.

Έρευνα από το Πανεπιστήμιο της Iowa στις ΗΠΑ, δημοσιευμένη στο περιοδικό Developmental Science δείχνει την σημαντική επίδραση που έχουν οι καθημερινές συνήθειες φαγητού στην ψυχοκινητική ωρίμανση του παιδιού, και πιο συγκεκριμένα σε τομείς όπως η εξερεύνηση, η εστίαση της προσοχής και η εκμάθηση λέξεων και γλωσσική ανάπτυξη.

Οι ερευνητές εξέτασαν πόσο εύκολα και καλά μαθαίνουν 16 μηνών βρέφη τα ονόματα μη στερεών τροφών και άλλων αντικειμένων ενόσω βρίσκονται σε καρεκλάκι φαγητού, και ενόσω βρίσκονται καθισμένα στο οικογενειακό τραπέζι.

Οι ερευνητές έδωσαν στα παιδιά συγκεκριμένες μη στερεές τροφές, όπως κρέμα μήλου, φρουτόκρεμα, χυμό και σούπα και τους τα ονομάτισαν.

Όταν οι ερευνητές ξαναέβαλαν μπροστά στα παιδιά τα ίδια υλικά αλλά σε διαφορετικά σχήματα ή μεγέθη και τα ρώτησαν να τα αναγνωρίσουν, εκείνα που την πρώτη φορά είχαν εξερευνήσει με περισσότερο ενθουσιασμό την τροφή βάζοντας τα δάχτυλά τους, πετώντας την ή πιάνοντάς την, ήταν πιο πιθανό να την αναγνωρίσουν μετέπειτα επιτυχημένα.

Η έρευνα έδειξε ότι όταν τα μικρά παιδιά αφήνονται να φάνε με αναστάτωση και να εξερευνήσουν το φαγητό τους σε κάθε γεύμα, μαθαίνουν περισσότερα τόσο για συγκεκριμένα τρόφιμα όσο και γενικά για πράγματα γύρω τους.

Το φαγητό δεν είναι σημαντικό μόνο για θερμίδες και βιταμίνες, αλλά έχει σημασία ως κύρια καθημερινή δραστηριότητα για τομείς μάθησης, όπως το να μπορείς να εστιάζεις και να κατευθύνεις την προσοχή σου και να συγκεκριμενοποιείς τα θέλω σου. Το περιβάλλον, το πλαίσιο, το περίγραμμα όπου συμβαίνει κάτι – το φαγητό, η μάθηση στο σχολείο αργότερα κλπ – παίζουν κυρίαρχα ρόλο στο κατά πόσο η εμπειρία θα είναι επιτυχής και εποικοδομητική για το παιδί. Το που και το πώς έχει μεγάλη σημασία και όχι μόνο το τι τρώει ένα μικρό παιδί.

Αυτό που στα μάτια μας, των ενηλίκων, συχνά μοιάζει απλός χαμός και χωρίς νόημα αναστάτωση, μπορεί να είναι ζωτικής σημασίας για την ψυχοκινητική ωρίμανση ενός παιδιού. Μπορεί να φαίνεται ότι το μωρό απλά παίζει στο καρεκλάκι του και δεν τρώει, ή απλά πετάει πράγματα κάτω, αλλά εκείνη την στιγμή το μωρό μαθαίνει από αυτές του τις ενέργειες, νέες πληροφορίες που όπως αυτή η έρευνα αποδεικνύει μπορεί να τις ανακαλέσει αργότερα.

Αφήνοντας ένα βρέφος να εξερευνήσει τις τροφές και να χαρεί το τραπέζι ως κοινωνική, ευχάριστη διαδικασία πρωτοβουλίας και μάθησης.

Τέτοιες καθημερινές συμπεριφορές μπορεί να βοηθούν βρέφη και νήπια να χτίζουν το λεξιλόγιό τους από μικρή ηλικία, και η γλωσσική ανάπτυξη πρώιμα έχει συνδεθεί με καλύτερη γνωστική ανάπτυξη και λειτουργία πολύ αργότερα, στην σχολική ηλικία. Οι γονείς έχουν ρόλο να εμπλουτίζουν, να πηγαίνουν ένα βήμα παραπέρα αυτές τις εμπειρίες του τραπεζιού, και να μην τις αποτρέπουν για την ευκολία τους ή για να μετράνε πόσα γραμμάρια έφαγε το παιδί τους κάθε φορά ή για να τελειώνει το βρέφος γρήγορα το φαγητό του και να προχωράνε στις δουλειές τους.

Το baby led weaning έχει οφέλη, σύμφωνα με σύγχρονες έρευνες, ή, για να το θέσουμε ορθότερα, η υπερσίτιση αυθαίρετων ποσοτήτων αλεσμένων με το κουτάλι από τον γονιό έχει κινδύνους.

Πόσο όμως έχει αποδειχθεί επιστημονικά η ασφάλεια της μεθόδου, του baby led weaning;

Δείτε στην επόμενη σελίδα

Ακολούθησε το TheMamagers στο Instagram

Διαβάστε περισσότερα

Best of network