Κάποτε καμιά δεν ήθελε να μοιραστεί τις δυσκολίες της εγκυμοσύνης και πλέον κάποιες διστάζουν να εκφράσουν ότι λάτρεψαν την περίοδο που περίμεναν το μωρό τους. H Emily Anne είναι από τις μαμάδες που ένιωσε ότι είναι ταμπού να μοιραστεί με τον κόσμο το πόσο καλά πέρασε στην εγκυμοσύνη της, ειδικά γνωρίζοντας ότι πολλές γυναίκες ταλαιπωρούνται από θέματα ιατρικής φύσεως ή από πιο συχνές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι εγκυμονούσες. Αποφάσισε, όμως, να γράψει τη δική της υπέροχη εμπειρία στο ‘BabyGaga’ από την εποχή που περίμενε το μωράκι της για να πει και στις άλλες μαμάδες ότι δεν χρειάζεται να διστάζουν να μοιράζονται τις ομορφιές της πιο ευτυχισμένης περιόδου της ζωής τους:
“Ξέρω ήδη ότι αυτό μπορεί να φανεί αξιοθρήνητο για μερικές, ειδικά αν αυτή τη στιγμή νιώθετε ναυτία ή ταλαιπωρείστε λόγω εγκυμοσύνης, αλλά θα το πω απλά: Μου άρεσε πολύ να είμαι έγκυος. Κάθε δευτερόλεπτο.
Ναι, καλά διαβάσατε. Νιώθω σαν να είχα την καλύτερη εγκυμοσύνη και αγκάλιασα την εμπειρία ολόψυχα. Εάν απολαμβάνετε την εγκυμοσύνη σας ή θυμάστε εκείνη την ιδιαίτερη στιγμή στη ζωή σας με εκτίμηση και νοσταλγία, δεν είστε μόνοι. Αλλά ξέρω επίσης ότι μερικές φορές φαίνεται ταμπού να λες τέτοια πράγματα.
Υπάρχουν πολλές μαμάδες που νιώθουν το εντελώς αντίθετο για την εγκυμοσύνη. Και ποιος μπορεί να τους κατηγορήσει; Είναι μια εμπειρία που μπορεί να προκαλέσει κάθε είδους παρενέργειες, επιπλοκές στην υγεία, αλλαγές στο σώμα, ακόμα και προβλήματα ψυχικής υγείας.
Ωστόσο, νομίζω ότι είναι και ο λόγος που πολλές μαμάδες κρατούν τις θετικές τους εμπειρίες για τον εαυτό τους. Μπορεί να νιώθεις ότι καυχιέσαι λέγοντας απλά ότι είχες μια υπέροχη εγκυμοσύνη. Νιώθουμε περισσότερο διατεθειμένοι να μοιραστούμε τις αρνητικές μας εμπειρίες, επειδή αισθανόμαστε πιο προσιτές. Ή επειδή δεν θέλουμε να τρίψουμε τίποτα στο πρόσωπο κάποιου που πέρασε πολύ δύσκολα ή είναι έγκυος και παλεύει. Αλλά νομίζω ότι πρέπει να είμαστε ελεύθεροι να λέμε την αλήθεια μας, είτε είναι άβολο για τους άλλους είτε όχι”.
Η Anne έδωσε τις συμβουλές της στις μαμάδες που είχαν μια υπέροχη εγκυμοσύνη και θέλουν να μοιραστούν τα συναισθήματά τους με κάποιες γυναίκες που δεν είχαν παρόμοια εμπειρία: “Φυσικά, μπορείτε να είστε προσεκτικοί με τα συναισθήματα των άλλων, γνωρίζοντας ότι κάνουν εμετό κάθε μέρα, μπορεί να μην είναι η καλύτερη στιγμή για να ξεκαθαρίσετε ότι η εγκυμοσύνη ήταν η καλύτερη στιγμή της ζωής σας. Μπορείτε να αναγνωρίσετε τα συναισθήματά τους και να προσφερθείτε να τους βοηθήσετε”, προτείνει.
“Ήμουν πολύ ενθουσιασμένη που έμεινα έγκυος. Δεν χρειάστηκε πολύς χρόνος και δεν χρειάστηκε να κάνουμε θεραπείες γονιμότητας, αλλά δεν συνέβη κι αμέσως. Ήμουν τόσο ευγνώμων όταν τελικά είδα ένα θετικό τεστ εγκυμοσύνης. Σχεδόν δεν μπορούσα να το πιστέψω.
Καθώς προετοιμαζόμουν για τη φάση της πρωινής ναυτίας, με έκπληξη διαπίστωσα ότι δεν ήρθε ποτέ. Είχα αυτό που περιέγραψα στους ανθρώπους ως «πρωινή αμηχανία» κατά καιρούς. Κάποια πρωινά αισθανόμουν ελαφρώς αδιαθεσία, αλλά ένα μικρό πακέτο κράκερ θα εξαφάνιζε εντελώς τα συμπτώματα. Αν φρόντιζα να φάω πολύ την προηγούμενη μέρα, δεν θα είχα καθόλου αυτά τα συναισθήματα το επόμενο πρωί. Πέρα από το ότι ήμουν λίγο πιο κουρασμένη από ότι συνήθως, ένιωθα καλά.
Αν και ήμουν σίγουρα πιο άβολα στα τέλη της εγκυμοσύνης εξαιτίας αυτού, εξακολουθούσα να αγαπώ κάθε δευτερόλεπτο. Μου άρεσαν οι εβδομαδιαίες ενημερώσεις εφαρμογών που μιλούσαν για το πόσο μεγαλώνει το μωρό και ποια αναπτυξιακά ορόσημα θα βίωνε. Ποτέ δεν ένιωσα τόσο ευγνώμων για το ανθρώπινο σώμα. Παρατήρησα ότι οι άνθρωποι ήταν τόσο ευγενικοί μαζί μου—κρατώντας τις πόρτες ανοιχτές, επιτρέποντάς μου να καθίσω ή να πλησιάσω πιο κοντά σε θέσεις στάθμευσης. Λαμβάνοντας υπόψη τι μπορεί να μου αρέσει να φάω. Εξασφαλίζοντας ότι ήμουν ασφαλής. Ένιωσα τόσο ξεχωριστή, που νοιάζονταν τόσο για μένα, η οικογένεια, οι φίλοι, οι συνάδλεφοι, ακόμη και οι άγνωστοι. Δεν νομίζω ότι υπάρχει άλλη στιγμή στη ζωή κάποιου που άτομα που γνωρίζεις —και άτομα που δεν ξέρεις— σταματούν να σου πουν απλώς πόσο όμορφη φαίνεσαι.
Μου άρεσε επίσης να νιώθω το μωρό μου να κλωτσάει. Κάθε φορά που ένιωθα την αίσθηση ότι κινείται μέσα στην κοιλιά μου καθώς δούλευα, οδηγούσα, ψώνιζα ή έκανα μπάνιο ήμουν εντελώς έκπληκτη από το θαύμα που συνέβαινε στο σώμα μου. Μεγάλωνα έναν εντελώς νέο άνθρωπο ενώ εγώ ζούσα την καθημερινότητά μου. Είναι απλά απίστευτο.
Θυμάμαι ξεκάθαρα ένα συναισθηματικό ξέσπασμα που είχα στο μπάνιο στη δουλειά μια μέρα. Ήμουν περίπου 28 εβδομάδων έγκυος και είχα καταλάβει ότι αυτό θα τελείωνε. Αυτή η όμορφη, απροσδόκητα υπέροχη εμπειρία είχε χρονικό όριο. Και μόλις γεννιόταν, δεν θα ήταν προστατευμένη όπως ήταν στη μήτρα. Θα ήταν εκτεθειμένη στον έξω κόσμο, σε άλλους ανθρώπους και δεν θα είχε πάντα την ασφάλεια που είχε μέσα στην κοιλιά μου. Το μωρό μου θα γινόταν σύντομα μια ξεχωριστή ύπαρξη που δεν θα ένιωθα κάθε δευτερόλεπτο της ημέρας. Ήμουν ενθουσιασμένη που τη γνώρισα—φυσικά—αλλά οι ορμόνες της εγκυμοσύνης με έκαναν να συνειδητοποιήσω πόσο μου άρεσε αυτό”.
Η Emily μοιράστηκε την ιστορία της εγκυμοσύνης της γιατί, όπως λέει, ξέρει ότι κι άλλες μαμάδες έχουν περάσει το ίδιο και θέλει να τους πει πως όπως κι αν ήταν η εγκυμοσύνη τους, όποια κι αν ήταν τα συναισθήματά τους όχι μόνο ήταν λογικά κι αληθινά αλλά ήταν μέρος μιας εμπειρίας που είναι δική τους και είναι ξεχωριστή.
