Και ξεκινάω με κλισέ. Εδώ η χώρα βουλιάζει και οι Έλληνες παρακολουθούν μανιωδώς Survivor. Τώρα θα μου πείτε γιατί ασχολούμαι εγώ, ενώ είχα ορκιστεί ότι δεν θα ασχοληθώ με αυτή τη ….σαχλαμάρα;
Πρώτον γιατί ό,τι κοροϊδεύεις το λούζεσαι και τα παιδιά μου το βλέπουν φανατικά. Καλά να πάθω. Και δεύτερον, ακούστε για να καταλάβετε.
Κάθομαι χθες το βράδυ να δουλέψω στον υπολογιστή. Έρχεται η μεγάλη μου κόρη να δει το …εν λόγω παιχνίδι, όπου δεν το συζητάει γιατί είναι κρίσιμη μέρα, έχει αγώνα για ασυλία και υποψηφιότητες για αποχώρηση! Έτσι βαρύγδουπα όπως ακούγονται, με πείθει. Αφού, λοιπόν, τελειώνουν κάτι βασανιστικά (ως προς τη διάρκεια και τη βαρεμάρα, γιατί κατά τ’ άλλα σιγά τα δύσκολα!) αγωνίσματα, έρχεται η ώρα της ψηφοφορίας. Χάνουν οι «διάσημοι»-εδώ γελάμε- και θα ψηφίσουν ποιος θέλουν να φύγει απ’ το παιχνίδι. Η κόρη μου έχει μείνει άγαλμα, δεν παίρνει ανάσα από την αγωνία. Γυρίζω κι εγώ το βλέμμα μου στην τηλεόραση να δω μήπως αυτό το κομμάτι είναι πιο ενδιαφέρον από το προηγούμενο.
Αρχικά καταλαβαίνω ότι κάτι δεν πάει καλά με τα ονόματα. Είναι ο Μπο και ο Γουίλι, η Σάρα και η Λάουρα. Σίγουρα ελληνικό είναι αυτό που βλέπουμε; Αλλά μετά ακούω το «Ορέστης» και βεβαιώνομαι. Βρε ποιον μου θυμίζει, ποιον μου θυμίζει; Α, ναι τον Τζάκι Τσαν. Ησυχάζω τελείως, όμως, όταν βλέπω τον γνωστό σε όλους Γιάννη Σπαλιάρα να γράφει κάτι και να σηκώνει το χαρτί του στην κάμερα.
Μπα, δεν βλέπω καλά. «Ονόματα παιδί μου είναι αυτά που γράφουν;» ρωτάω αυθόρμητα. «Ναι» μου απαντάει ενοχλημένη. «Ο Σπαλιάρας απ’ όσο ξέρω Έλληνας δεν είναι;» ξαναρωτάω για να βεβαιωθώ. «Ε, ναι» απαντά ακόμα πιο απότομα. «Και γιατί γράφει το «Σόφι» με ελληνικό φι και ι στο τέλος;» έχω αρχίσει και φουντώνω. «Άσε μας ρε μαμά, τι θες; Μπορεί έτσι να το γράφει η κοπέλα».
Τα μηνίγγια μου χτυπούν δυνατά. Αυτό είναι το βλαστάρι μου! Άριστη μαθήτρια στο σχολείο που οι καθηγητές της μου έλεγαν ότι ξέρει τη γλώσσα καλύτερα κι απ’ τους ίδιους. Που όταν στη δευτέρα λυκείου διάλεξε θετική κατεύθυνση ο φιλόλογός της χτυπιόταν ότι κάνει λάθος και ότι θα διέπρεπε στη θεωρητική. Η κοπέλα να γράφει το «Σόφι» με γιώτα; Της φαίνεται φυσιολογικό; Κι αυτοί το δείχνουν και δεν ντρέπονται! Και δεν το διορθώνουν! Θα έπρεπε τέτοια λάθη να διορθώνονται από κάτω, για χάρη της… αντικειμενικότητας. Εδώ υπάρχει μέχρι fashion police, αστυνομία ορθογραφίας δεν υπάρχει να τη φωνάξει κάποιος; Το ραδιοτηλεοπτικό τι κάνει; Τι βλέπουν τα παιδιά μας; Ευτυχώς, Παναγία μου, το μικρό το παιδί κοιμάται.
«Το «Σόφι», παιδί μου, είναι άνθρωπος;» κόλλησα εγώ.
«Κοίτα εδώ τι έγινε! Αυτή η ξιπασμένη η Ευρυδίκη πρότεινε να βγει ο Αγγελόπουλος, ο καλύτερος παίκτης» αρχίζει να φωνάζει χωρίς να μου δίνει σημασία. Αφού στόλισε κι άλλο τη συγκεκριμένη παίκτρια, άρχισε να λέει ότι έτσι είναι οι Έλληνες, όποιος είναι καλός θέλουν να του βγάλουν το μάτι, δεν αναγνωρίζεται η αξία σου σ’ αυτή τη χώρα και άλλα συναφή. Αδικία μεγάλη.
Αυτό λέω κι εγώ. Αδικία. Πώς να μπορέσω να ανταγωνιστώ όλη αυτή την ένταση, για να της πω ότι δεν γίνεται θηλυκό όνομα να γράφεται έτσι; Ο Τριανταφυλλίδης κι ο Μπαμπινιώτης μαζί, δεν πιάνουν μία μπροστά στον Σπαλιάρα, για να τους δώσει σημασία. Ούτε έχουν τις αγωνιστικές ικανότητες του Αγγελόπουλου, που «αδικείται κατάφορα». Α, ρε καημένοι γραμματιζούμενοι, Σπαλιάρες και Αγγελόπουλοι που σας κατατρέχουν!
«Δεν μπορεί» σκέφτηκα «θα υπάρχουν αντιδράσεις από κάποιους σοβαρούς ανθρώπους στο διαδίκτυο» και μπήκα αμέσως να ψάξω μπας και παρηγορηθώ. Αντ’ αυτού, βρήκα εκατοντάδες έξαλλους πολίτες να διαμαρτύρονται γιατί η «κάργια» η Ευρυδίκη πρότεινε τον Γιώργο, για να φύγει από το παιχνίδι. Βρισίδια, απειλές και ειρωνεία τα μόνα που συνάντησα. Για το «Σόφι» με γιώτα ούτε λέξη! «Τους φαίνεται και φυσιολογικό!» Ανατρίχιασα.
«Άκου παιδί μου» φώναξα για να της τραβήξω την προσοχή «μην κάνεις έτσι. Το «Ευρυδίκι», όπως άλλωστε και το ραδίκι, είναι χαζό γιατί πήγε να βγάλει έξω τον δυνατό παίκτη για να κερδίσει, αλλά θα του δείξει ο κόσμος που θα το διώξει με την πρώτη ευκαιρία. Όσο για το «Σόφι», την έχει πατήσει γιατί θα το κλωτσήσουν σαν το τόπι και θα πάρει πόδι. Και όταν βγει να του πεις ότι δεν μπορεί να γράφει το όνομά του με ό,τι θέλει αυτό, γιατί με το ι είναι πράγμα σαν το τόπι και σαν το πόδι και σαν το ρόδι ή ζώο σαν το βόδι και τα πράγματα ή τα βόδια δεν μπορούν να γράφουν!»
Άντε, γιατί εδώ καράβια χάνονται, Σπαλιάρες αρμενίζουν…
Γράφει η Τέσση Παπαθανασίου
