Τα ελεύθερα παιδιά μεγαλώνουν με όρια

Τα ελεύθερα παιδιά μεγαλώνουν με όρια

Τι κάνουμε όταν ένας κανόνας έχει παραβιαστεί;

1. Μένουμε ψύχραιμοι
Τα πολύ έντονα συναισθήματα δεν βοηθούν όταν χρειάζεται να αντιμετωπίσουμε δύσκολες καταστάσεις. Όταν λοιπόν ένας κανόνας έχει παραβιαστεί πάρτε τρεις βαθιές ανάσες και σκεφτείτε για λίγα λεπτά πριν πείτε ή κάνετε οτιδήποτε.

2. Αναζητούμε την αιτία
Ένα παιδί μπορεί να οδηγηθεί στην παραβίαση ενός κανόνα για πολλούς λόγους όπως, επειδή βιώνει κάποιου είδους συναισθηματική ένταση π.χ. μια σχολική αποτυχία, επειδή θέλει να μας δείξει νέες ικανότητες π.χ. μπορεί πια να περνάει μόνο του το δρόμο, επειδή παρασύρθηκε από κάποιον άλλον π.χ. του ζήτησε κάτι ένας φίλος του, επειδή δεν κατάλαβε τι προσδοκούσαμε π.χ. δεν γνωρίζει πόσο διαρκεί η μια ώρα, επειδή δοκιμάζει την ελαστικότητα του κανόνα. Κάθε μια από τις παραπάνω περιπτώσεις χρειάζεται να αντιμετωπιστεί διαφορετικά. Για αυτό πριν αντιδράσουμε στην παραβίαση ενός κανόνα θα πρέπει να έχουμε ξεκαθαρίσει τι οδήγησε το παιδί να συμπεριφερθεί με το συγκεκριμένο τρόπο.

3. Διαχωρίζουμε την ενέργεια από το πρόσωπο
Όταν αναφερόμαστε στην παραβίαση ενός κανόνα οφείλουμε να διαχωρίζουμε το πρόσωπο από την πράξη. Έτσι δίνουμε στο παιδί το μήνυμα ότι συνεχίζουμε να πιστεύουμε στην ικανότητά του να ενεργεί σύμφωνα με τον κανόνα. Λέμε π.χ. «Σήμερα δεν έκανες αρκετή προσπάθεια» αντί «Είσαι τεμπέλης», «Αυτό που έκανες ήταν απροσεξία» αντί «ήσουν απρόσεκτος», «Προηγουμένως μίλησες με αγένεια» αντί «Είσαι αγενής».

4. Αφήνουμε το παιδί να βιώσει τις φυσικές συνέπειες της παραβίασης
Εφόσον ο κανόνες έχει κάποια σκοπιμότητα, η μη τήρηση του έχει κάποιες φυσικές συνέπειες. Εάν το παιδί βιώσει αυτές τις συνέπειες θα καταλάβει για πιο λόγο πρέπει να τηρεί τους κανόνες. Αν αντί για αυτό συνδέσουμε τις παραβιαστικές συμπεριφορές του με συνέπειες που δεν προκύπτουν με φυσικό τρόπο από αυτές, δηλαδή το τιμωρήσουμε, το παιδί στην ουσία έρχεται αντιμέτωπο με το θυμό μας και έτσι νιώθει και εκείνο θυμό απέναντί μας, συνεπώς γίνεται μάλλον πιο απρόθυμο να υπακούσει.

Ας το δούμε καλύτερα με παραδείγματα. Αν οι κάλτσες του δεν πλυθούν επειδή ξέχασε να τις βάλει στα άπλυτα, κάποια στιγμή δεν θα έχει καθαρές κάλτσες, έτσι θα μάθει ότι, για να έχει καθαρές κάλτσες, πρέπει να ρίχνει τις βρώμικες στο καλάθι με τα άπλυτα. Κάτι τέτοιο δε θα συμβεί αν επειδή οι κάλτσες είναι στο πάτωμα του απαγορεύσουμε να δει τηλεόραση. Παρομοίως, αν ένα παιχνίδι που είναι στο πάτωμα σπάσει επειδή κάποιος το πάτησε ή ρουφηχτεί από την σκούπα, το παιδί θα μάθει ότι το πάτωμα δεν είναι ασφαλής θέση για τα παιχνίδια του. Δεν θα συμβεί το ίδιο αν του απαγορεύσουμε να φάει γλυκό επειδή το δωμάτιο του δεν είναι συγυρισμένο.

Επίσης, αν δεν έχουμε όρεξη για παιχνίδια το απόγευμα, επειδή δεν μπορέσαμε να κοιμηθούμε το μεσημέρι, το παιδί θα μάθει να μας σέβεται όταν έχουμε ανάγκη για ησυχία. Μάλλον το αντίθετο θα συμβεί αν επειδή δεν μας άφησε να κοιμηθούμε του απαγορεύσουμε να επισκεφθεί ένα φίλο του.

5. Καθοδηγούμε το παιδί ώστε να συμμετέχει στην επανόρθωση των συνεπειών
Όταν το παιδί συμμετέχει στην επανόρθωση της ζημιάς που προκλήθηκε από την παραβίαση ενός κανόνα, τότε καταλαβαίνει για πιο λόγο είναι σημαντικό να τηρείται ο κανόνας αυτός και ταυτόχρονα χτίζει αυτοπεποίθηση και ψυχική ανθεκτικότητα καθώς μαθαίνει ότι οι συνέπειες μιας αστοχίας διορθώνονται και μάλιστα ότι το ίδιο είναι ικανό να διορθώνει τα δικά του λάθη. Για να βοηθήσετε το παιδί σας να επανορθώσει τις συνέπειες του λάθους του αφήστε το π.χ. να τρίψει το λεκέ στο ριχτάρι που λέρωσε τρώγοντας στο σαλόνι. Συμφωνήστε να αγοράσετε ένα παιχνίδι λιγότερο για να αντικατασταθεί το βάζο που το παιδί έσπασε παίζοντας μπάλα. Μην απαντήσετε στην ερώτηση που έκανε διακόπτοντας σας πριν ολοκληρώσετε την πρόταση σας.

Θα καταφέρω να θέσω σωστά τα όρια στο παιδί μου;

Κανένας γονιός δεν τα κατάφερε με την πρώτη προσπάθεια και όλοι αστοχούν κάποιες φορές. Αν κάνετε οποιοδήποτε λάθος, μη διστάσετε να ζητήσετε συγγνώμη, δίνοντας με αυτό τον τρόπο ένα πολύ ωραίο παράδειγμα στο παιδί. Στη συνέχεια φτιάξτε ένα τσάι, καθίστε αναπαυτικά στο καναπέ σας και θυμηθείτε ξανά τις στιγμές που έχετε υπάρξει καταπληκτικοί γονείς. Μπορεί να μην είστε οι καλύτεροι γονείς στον κόσμο αλλά είστε σίγουρα οι καλύτεροι γονείς που έχουν τα δικά σας παιδιά.

Μαρία Ιωαννίδου, Ψυχολόγος

Ακολούθησε το TheMamagers στο Instagram

Διαβάστε περισσότερα

Best of network