“Πρέπει να πας σχολείο”, λέμε στα παιδιά που γκρινιάζουν και θέλουν να κάτσουν σπίτι αντί να πάνε στο σχολείο. “Είναι χρήσιμο”, “είναι υποχρεωτικό”, “μα το σχολείο είναι ωραίο, θα μάθεις πολλά” και “πρέπει να διαβάσεις“. Επαναλαμβάνουμε στα παιδιά μας όσα μας έλεγαν κι εμάς, παρά το γεγονός ότι ακόμα θυμόμαστε πολύ καλά πώς ήταν να είμαστε μαθητές και να μην μας αρέσει το σχολείο.
Μάλλον ελπίζαμε ότι τα παιδιά μας θα είναι από αυτά που αγαπάνε το σχολείο και ακόμα περισσότερο ελπίζαμε ότι το εκπαιδευτικό σύστημα στην Ελλάδα θα έχει εξελιχθεί, θα παρέχει στα παιδιά ένα ασφαλές και οικείο περιβάλλον που θα τους μεταφέρει την αγάπη για τη γνώση και όχι την υποχρέωση ή την βαρεμάρα. Τα βιβλία μπορεί να μην έχουν προοδεύσει, όμως ευτυχώς υπάρχουν εκπαιδευτικοί – πάντα υπήρχαν, απλά πλέον είναι περισσότεροι- που θέλουν να ασχοληθούν με τα παιδιά ένα-ένα και να αγκαλιάσουν την ατομικότητά τους. Να τους δείξουν την αξία της γνώσης και την αγάπη για το διάβασμα.
Ο εκπαιδευτικός Μάριος Μάζαρης έκανε μια ανάρτηση για τα παιδιά που νιώθουν ότι είναι υποχρεωμένα να διαβάσουν και να πάνε στο σχολείο. Κι απαντάει στην ερώτησή τους “μα είναι σχολείο αν κλαίω πάνω από το τετράδιο;”. Όπως αναφέρει “Γιατί να μάθω; γιατί να αγαπήσει ένα παιδί το σχολείο; Επειδή πρέπει; επειδή του το λένε οι μεγάλοι; επειδή δεν έχει επιλογή; ή επειδή οφείλουμε να το βοηθήσουμε να ανακαλύψει μέσα του τα κίνητρα, τη χαρά, το παιχνίδι, το χρήσιμο και το χτίσιμο; δυστυχώς νομίζω ξεχνάμε τα κίνητρα, πηγαίνουμε κατευθείαν στην ποσότητα, στην ύλη, στο βάρος, στην ασήκωτη τσάντα και απορούμε: μα γιατί αντιδρά; γιατί δε θέλει; Είναι υποχρεωμένο να θέλει! Είναι υποχρεωμένο να διαβάζει! Επειδή το λέμε εμείς! Όμως δεν είναι κανένα παιδί υποχρεωμένο. Είναι υποχρεωμένο να ακούει την ηλικία του, τη χαρά, τα χαμόγελα και την περιέργεια του. Αν εκμεταλλευτούμε αυτά, θα αγαπήσει και το σχολείο, αν προσπαθήσουμε να τα πνίξουμε ίσως χάσει τον εαυτό και ακόμα χειρότερα την ηλικία του. Προσοχή λοιπόν”.
Δες την ανάρτηση:
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
