«Μαμά, είμαι ο μόνος στην τάξη που δεν μπορεί να διαβάσει»… ψυχή μου, τι του λέμε τώρα; Αν είσαι από αυτούς τους γονιούς που το παιδί τους έχει μοιραστεί την ανησυχία του για κάτι που πιστεύει ότι δεν κάνει καλά, είτε αυτό είναι το αν ζωγραφίζει καλά, αν παίζει καλό ποδόσφαιρο ή αν ξέρει καλά αγγλικά, και δεν ξέρεις πώς να το βοηθήσεις όχι μόνο να μην συγκρίνει τον εαυτό του με τους άλλους αλλά και να αποκτήσει αυτοπεποίθηση ώστε να συνεχίσει να προσπαθεί, τότε η παρακάτω συμβουλή θα είναι πολύ χρήσιμη.
Όταν τα παιδιά μας λένε ότι δεν είναι αρκετά καλά σε κάτι, σύμφωνα με την ψυχολόγο Becky Kennedy, δεν χρειάζονται από εμάς να τους πούμε «αυτό δεν είναι αλήθεια» ή «δεν πειράζει, είσαι καλός σε κάτι άλλο». Απλά θέλουν να δουν σε εμάς- για να το νιώσουν κι εκείνα- ότι δεν πειράζει, ότι δεν φοβόμαστε επειδή δεν είναι καλά σε κάτι!
Αυτό που θέλουν να νιώσουν είναι σιγουριά και ασφάλεια και αυτό μπορούμε να το καταφέρουμε επιβεβαιώνοντας αυτό που λένε «έχεις παρατηρήσει ότι δεν είσαι καλός ε;», το συναίσθημά τους «δεν νιώθεις καλά με αυτό;» και να νιώσουν σύνδεση μαζί μας «πες μου περισσότερα για αυτό».
Αυτοπεποίθηση δεν είναι να νιώθεις ότι είσαι καλός σε όλα, αυτοπεποίθηση είναι να νιώθεις έχεις εμπιστοσύνη στον εαυτό σου και να νιώθεις σιγουριά παρόλο που μπορεί να μην είσαι καλός σε όλα. Να σου αρέσει ο εαυτός σου ενώ δεν είσαι τέλειος σε κάτι. Κι όσο περισσότερο τα παιδιά μας βλέπουν ότι εμείς τα αποδεχόμαστε και μπορούμε να είμαστε εντάξει παρά το γεγονός ότι δεν είναι τέλεια σε όλα, τόσο πιο εύκολα θα το αποδεχτούν κι αυτά.
