“Εάν δεν είμαι καλό παιδί, δεν θα με αγαπούν”: Πώς η τιμωρία μπορεί να καταστρέψει την αυθεντικότητα των παιδιών

“Εάν δεν είμαι καλό παιδί, δεν θα με αγαπούν”: Πώς η τιμωρία μπορεί να καταστρέψει την αυθεντικότητα των παιδιών

Το 2χρονο παιδί σου ζητάει ένα μπισκότο λίγο πριν το φαγητό. Εσύ του λες “όχι” κι εκείνο- όπως είναι αναμενόμενο για ένα παιδί της ηλικίας του- ξεσπάει. Η αντίδρασή του στο tantrum του είναι να του ζητήσεις να ηρεμήσεις, να παίξει στο δωμάτιό του, να σταματήσει να κλαίει. Η τιμωρία μπορεί να είναι ότι θα μείνει μόνο του στο δωμάτιό του, ότι δεν θα φάει μπισκότο μετά το φαγητό, ότι αν ξανακλάψει… θα αντιδράσεις ακόμα πιο άσχημα.

Σε καμία από τις “τιμωρίες” το παιδί δεν ένιωσε ότι οι γονείς του το καταλαβαίνουν και είναι εκεί για να το βοηθήσουν. Σε καμία από τις αντιδράσεις δεν ένιωσε το παιδί συναισθηματική σύνδεση με τον γονιό. Αντίθετα ένιωσε να αποξενώνεται, να αποσυνδέεται από τους γονείς του. Και αυτό που καταλαβαίνει σταδιακά είναι ότι για να είναι καλά η μαμά κι ο μπαμπάς πρέπει να μην κλαίω. Πρέπει να κρατώ τα συναισθήματά μου, να είμαι καλό παιδί. Αλλιώς δεν θα με αγαπούν.

Σύμφωνα με τον Καναδό γιατρό Gabor Maté, ειδικό στην ανάπτυξη των παιδιών, με αυτού του είδους τις αντιδράσεις, τα παιδιά μαθαίνουν ότι πρέπει να σταματήσουν να είναι ο εαυτός τους. Να γίνουν αυτό που θέλουν οι γονείς του, διαφορετικά θα το απορρίψουν! Φοβούνται ότι θα του φωνάξουν, ότι θα τους στεναχωρήσει, ότι θα είναι κακό παιδί…

Είναι κάτι που ακούει, εξάλλου, καθημερινά παντού: “Να είσαι καλό παιδί”.Στο σχολείο, στο σπίτι της γιαγιάς, στην παιδική χαρά. Τα κοπλιμέντα που ακούει πιο συχνά είναι “είσαι καλό παιδί” ή “είσαι το καλύτερο παιδί”. Όλοι θέλουν να είναι καλό παιδί και καλό παιδί σημαίνει δεν φέρνω αντιρρήσεις, δεν κλαίω, δεν εκφράζω τα έντονα συναισθήματά μου, δεν δημιουργώ πρόβλημα σε κανέναν.

Επαινούμε τα παιδιά επειδή δεν μας ενοχλούν και κάνουν ό,τι τους λέμε. Και τα επιβραβεύουμε με αγκαλιές και φιλιά. Σε αντίθετη περίπτωση βλέπουν τον “κακό εαυτό” μας, τις φωνές μας, τις τιμωρίες. Χωρίς ενσυναίσθηση και κατανόηση.

Όπως λέει ο Mate, αυτά τα παιδιά μια μέρα θα φτάσουν τα 30, τα 40, τα 50 και θα αναρωτηθούν “ποιος είμαι; Ποιανού τη ζωή ζω;Γιατί συμπεριφέρομαι έτσι;”.

Δες το σχετικό απόσπασμα:

Ακολούθησε το TheMamagers στο Instagram

Διαβάστε περισσότερα

Best of network