Εάν μιλούσαμε για ένα μεγάλο παιδί που έχει τελειώσει το σχολείο ή για έναν ενήλικα- τον σύντροφό μας για παράδειγμα- η ερώτηση «πόσες φορές πρέπει να το πω για να καταλάβει» ίσως έχει μια βάση. Ένας ενήλικας είναι σε θέση να καταλάβει. Απλά επιλέγει να μην ακούσει. Μας αγνοεί, μπορεί να φταίει ο τρόπος που το λέμε, μπορεί να είναι ανώριμος συναισθηματικά, μπορεί…χίλια δυο μπορεί.
Στην περίπτωση των παιδιών, όμως, ο λόγος είναι ένας,. Για αυτό η αντίδρασή μας και ο τρόπος που θα το προσεγγίσουμε πρέπει να είναι εντελώς διαφορετικός. Ναι το «στο έχω πει τόσες φορές, γιατί δεν με ακούς» βγαίνει αβίαστα από το στόμα μας κάποιες φορές, αλλά δεν λειτουργεί ποτέ.
Σύμφωνα με την ψυχολόγο Ευτυχία Βαρσαμή δεν χρειάζεται καν να το λέμε πολλές φορές για να το καταλάβει ένα παιδί. Αρκεί αυτό που λέμε να συνάδει με την αναπτυξιακή φάση του παιδιού.
Γιατί έχει σημασία να γνωρίζουμε την αναπτυξιακή φάση του παιδιού
Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά σε πρόσφατη ανάρτησή της, δεν θα μπορούσαμε να πούμε σε ένα μωρό 9 μηνών «τόσες φορές σου έχω δείξει πώς να περπατάς, γιατί δεν το κάνεις;». Δεν θα το λέγαμε- και δεν θα είχαμε την προσδοκία να το κάνει- γιατί ακριβώς ξέρουμε ότι στους 9 μήνες ζωής ένα μωρό δεν μπορεί να περπατήσει. Γιατί, λοιπόν, περιμένουμε από ένα παιδί 2- 3 ετών να δείξει υπομονή, να έχει ενσυναίσθηση ή να καθίσει ήσυχο σε μια καρέκλα για πάνω από δέκα λεπτά;
Καθοδήγηση και εμπιστοσύνη
Η λύση είναι να γνωρίσουμε καλύτερα τις αναπτυξιακές φάσεις των παιδιών. Να γνωρίζουμε σε κάθε ηλικία τι μπορεί και τι δεν μπορεί να κάνει και να καταλάβει. Κι όταν θα είναι αναπτυξιακά έτοιμο να μπει σε μια νέα φάση, να αρχίσει να αντιλαμβάνεται π.χ. την έννοια του χρόνου ή την έννοια της ενσυναίσθησης, μπορούμε αρχικά να το καθοδηγήσουμε, να του μάθουμε πώς θα κάνει κάτι και να δείξουμε υπομονή και εμπιστοσύνη στο παιδί μέχρι να το καταφέρει.
Διάβασε επίσης:
