Θα έχετε μάθει ότι για να κλείσει ένα τμήμα φέτος, χρειάζονται 50%+1 κρούσματα. Τουτέστιν σε ένα τμήμα με 24 παιδιά θα χρειάζονται 13(!) κρούσματα για να κλείσει. Στο ίδιο τμήμα, ΔΥΟ κρούσματα πριν λίγους μήνες θα ήταν η αρχή του χάους (τηλέφωνα, απειλές, ιχνηλατήσεις).
Θα είχε ενδιαφέρον να δούμε μέσα από ποια λογική (άραγε) διεργασία γεννιούνται αυτά τα πρωτόκολλα, εάν βέβαια υπάρχει μία τέτοια. Η οδηγία πάντως δίνει με τρόπο εμφανές το στίγμα ότι η πρόθεση του υπουργείου είναι η τάξη να μείνει ανοικτή σχεδόν με κάθε κόστος. Αυτό δεν θα ήταν καθόλου μα καθόλου κακό, εαν παράλληλα υπήρχε μια γενικότερη μέριμνα για τα σχολεία, αλλά μάλλον υπάρχει η ίδια μέριμνα που υπάρχει κάθε χρόνο, δηλαδή η καμία.
Και δεν είμαι σίγουρος αν η κυρία Κεραμέως γνωρίζει τον Καβάφη απ’εξω, λογικά ναι, αλλά η ίδια “μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου, μες στες πολλές κινήσεις και ομιλίες” έχει περάσει κάτω από την μύτη μας την απουσία του παιδιού από ένα τμήμα που “βράζει” με Covid ως ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΗ εάν δεν πληρείται αυτό το 50%+1.
Και κάπου θέλω να της δώσω ένα δίκιο, γιατί δεν μπορεί κι ο καθένας να αυτοσχεδιαζει, αλλά από την άλλη ας έρθουμε λίγο και στην θέση των γονέων.
Ρωτώ εσάς.
Ένα τμήμα με 20 παιδιά, θέλει 11 κρούσματα για να κλείσει. Εάν τα κρούσματα είναι 10, θα έστελνες το παιδί σου στο τμήμα που θα συνέχιζε να είναι ανοικτό; Αν όχι, το παιδί θα είναι ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΩΣ απών. Και εαν έχεις γεννηθεί μέρα Σάββατο και είσαι σε αυτά τα τμήματα που οι γονείς πεταν τα σελφ τεστ στον κουβά και γράφουν το χαρτί ότι τα έκαναν και ότι είναι αρνητικά… μια δυο τρεις και guess what… έμεινε το παιδί από απουσίες, bad luck και του χρόνου εις άλλα με υγεία.
Ο εμβολιασμός για τα μεγάλα παιδιά θα πει κάποιος ότι είναι μια λύση. Ναι, εντάξει. Μετά όμως πάλι σκέφτομαι, εγώ που είμαι εμβολιασμένος, θα έμπαινα να κάνω μάθημα σε μια τάξη με τα μισά παιδιά θετικά; Για τους εκπαιδευτικούς, ποια μέριμνα έχει ληφθεί άραγε. Μην μπείτε στον κόπο καν να απαντήσετε.
Και σαν τι να γίνει εναλλακτικά; Θα έπρεπε (και δεν είναι αργά) στο δεύτερο κρούσμα της τάξης να υπάρχει μια πρόνοια για τους υπόλοιπους μαθητές με δωρεάν μοριακά για αποτελεσματική ιχνηλάτηση και όχι με αυτά τα “ευθραστα” σελφ τεστ ακόμη και τα ραπιντ σε ασυμπτωματικα παιδιά.
Τέλος… “συνεργασία”. Λέξη κλειδί.
Η τάξη είναι το σπίτι των παιδιών μας. Μην την αφήσετε να καταρρεύσει. Κρατήστε απαραίτητα τα παιδιά σας με οποιοδήποτε σύμπτωμα στο σπίτι, τι θα πει έχει “λίγο βήχα” ή είχε “λίγα δέκατα και του πέσανε”; Κάντε τα σελφ τεστ τυπικά έστω, ως οφείλετε. Όχι στο κράτος, στους συμμαθητές σας και στους εαυτούς σας το χρωστάτε.
Το κράτος είναι απρόσωπο, η τάξη μας όμως μπορεί να είναι μια μικρή κοινωνία. Μια κοινωνία που την φτιάχνουμε εμείς και την ορίζουμε εμείς. Μιλάμε ο ένας με τον άλλον, προστατευουμε ο ένας τον άλλο, νοιαζόμαστε όλοι μαζί.
Είμαστε μόνο λίγη ενσυναίσθηση μακριά από το να βγει η χρονιά τέλεια.
Φροντίστε αλλήλους.
Καλή χρονιά στα παιδάκια μας.
via Το Παιδιατρείο μας στον Βόλο – Γ. Χαρίτος
