Τα όρια και οι περιορισμοί δημιουργούν ασφάλεια στα παιδιά και τα καθησυχάζουν. Όταν, όμως, οι κανόνες των γονιών είναι υπερβολικοί και αυστηροί, γίνονται ασφυκτικοί.
Τα παιδιά μας δεν μπορούν να το εκφράσουν εύκολα, νιώθουν εγκλωβισμένα... σαν να περιμένουν μια μέρα να μεγαλώσουν και να απελευθερωθούν. Πριν το κάνουν, όμως, αυτό μας δείχνουν με τον τρόπο τους ότι είμαστε αυταρχικοί.
Είσαι υπερβολικά αυστηρός γονιός;
Η ειδικός στην ανατροφή παιδιών, Laura Markham, σημειώνει ότι η αυταρχική προσέγγιση στη γονεϊκότητα συνδέεται με χαμηλή αυτοεκτίμηση στα παιδιά, αλλά και χειρότερη συμπεριφορά. Η υπερβολή στους κανόνες, τη ρουτίνα και τον έλεγχο καταλήγει να τα περιορίζει όχι να τα προστατεύει.
5 συνήθη σημάδια ότι ίσως είσαι πολύ αυστηρός ή αυταρχικός με το παιδί σου
1. Δεν ζητάς ποτέ τη γνώμη ή τη συμβολή του παιδιού σου
Είσαι ο γονιός που λέει "εγώ αποφασίζω, τελεία"; Τα παιδιά μας μιμούνται τη συμπεριφορά μας. Αν τους δείχνουμε ότι δεν έχουν λόγο, μαθαίνουν ότι ο αυταρχισμός είναι ο μόνος τρόπος να επιβάλλεσαι και αργότερα το χρησιμοποιούν στις δικές τους σχέσεις.
Θα μπορούσες να ρωτάς τη γνώμη του παιδιού σου ξεκινώντας από τα απλά: "Τι θα ήθελες να φάμε;" και "Ποια ταινία να δούμε μαζί;".
2. Εστιάζεις περισσότερο στους κανόνες παρά στην ανάπτυξη
Κανόνες και ρουτίνες δίνουν μια αίσθηση ασφάλειας στα παιδιά. Αλλά το να μην επιτρέπεις ποτέ ευελιξία, εμποδίζει το παιδί να μάθει πώς να προσαρμόζεται σε αλλαγές. Τα παιδιά χρειάζονται και λίγο "χώρο για ανάσα".
3. Επιβραβεύεις μόνο το αποτέλεσμα όχι την προσπάθεια
Τα αυστηρά σπίτια έχουν πολλά "σωστό/λάθος" και λίγη ενσυναίσθηση. Αν επιβραβεύεις μόνο την επιτυχία, μαθαίνεις στο παιδί σου ότι "αν δεν είσαι πρώτος, απέτυχες". Αυτό οδηγεί σε άγχος και φόβο για την αποτυχία.
Θα μπορούσες να λες στο παιδί: "Είμαι περήφανος/η για την προσπάθειά σου" ακόμα και αν γράψει χαμηλό βαθμό σε ένα διαγώνισμα παρά το διάβασμα.
4. Το παιδί σου λέει συχνά ψέματα ή τσακώνεται υπερβολικά
Τα παιδιά που φοβούνται τις συνέπειες, μαθαίνουν να κρύβονται. Γίνονται πολύ καλοί στο ψέμα ή επιθετικοί με άλλους. Αν πιάνεις συχνά το παιδί σου να λέει ψέματα, είναι ώρα να ρωτήσεις γιατί όχι μόνο να το τιμωρήσεις.
5. Τα ξεσπάσματα θυμού και οι φωνές γίνονται ο "κανόνας"
Όταν ένα παιδί μεγαλώνει με φωνές, φωνάζει. Όπως δεν μαθαίνει να χειρίζεται τα δικά του συναισθήματα, έτσι δεν σέβεται και των άλλων. Θα μπορούσες να ηρεμήσεις πρώτα πριν αντιδράσεις. Μίλα στο παιδί όταν είσαι ήρεμος, όχι όταν "βράζεις" από εκνευρισμό.
3 γονεϊκές προσεγγίσεις που διαμορφώνουν υγιή παιδιά
- Σταθερή ρουτίνα, αλλά με ρεαλισμό (π.χ. ύπνος πιο αργά τα Σαββατοκύριακα)
- Λογικές προσδοκίες (όχι τέλεια παιδιά, αλλά παιδιά με καλοσύνη και ευθύνες)
- Πειθαρχία μέσω φυσικών συνεπειών (π.χ. "Δεν φοράς μπουφάν; Θα κρυώσεις" και όχι "Θα τιμωρηθείς!")
Όπως κάθε άνθρωπος, έτσι και το παιδί σου χρειάζεται σεβασμό. Χρειάζεται να ακούγεται η άποψή του και να έχει το χώρο να εκφράζεται. Αν το αντιμετωπίζεις με ενσυναίσθηση και στήριξη και όχι με έλεγχο, θα εμπνεύσεις το παιδί σου να σέβεται και όχι ένα παιδί που μια μέρα θα θελήσει να "δραπετεύσει" από το σπίτι.
Διαβάστε Επίσης
