H Έφη Αργυροπούλου μας μιλάει για τις ομορφιές της μητρότητας, τις τύψεις, τις αστείες στιγμές αλλά και τις παραδόσεις που αγαπά να ακολουθεί με τα παιδιά της. Ποια υπερδύναμη θα ήθελε να έχει για να κατανοήσει καλύτερα τον μικρό της γιο που είναι στο φάσμα του αυτισμού;
“Κι ένα τέταρτο μητέρας αρκεί για δέκα ζωές, και πάλι κάτι θα περισσέψει που να το ανακράξεις σε στιγμή μεγάλου κινδύνου” είχε πει ο σπουδαίος Οδυσσέας Ελύτης. Η πιο απλή και σύντομη λέξη είναι ταυτόχρονα και η πιο ιερή. Υπάρχουν άλλωστε πολλών ειδών μάνες. Είναι η μάνα η εργαζόμενη. Η μάνα που αποφάσισε να μείνει σπίτι. Η μάνα που κάνει λάθη. Αυτή που νιώθει τύψεις. Η μάνα η αστεία, αλλά ταυτόχρονα και η αυστηρή. Αυτή που φτιάχνει το καλύτερο γιουβέτσι στον κόσμο και αυτή που κάποιες φορές καίει και την πιο απλή συνταγή. Η μάνα η αγχωμένη, η μάνα η περήφανη, η μάνα η κουρασμένη αλλά πάντα η γεμάτη αγάπη. Σήμερα γιορτάζουμε όλες αυτές τις γυναίκες εκεί έξω που είναι μητέρες ή για την ακρίβεια που δίνουν αγάπη και φροντίδα. Στις γυναίκες που συνειδητοποιούν ότι το μέλλον μας είναι τα παιδιά και κάνουν τα πάντα για να τα βοηθήσουν να αναπτυχθούν και να εξελιχθούν.
Στο αφιέρωμά μας, μιλήσαμε με γνωστές και αγαπημένες μαμάδες, θέτοντάς τους κάποια απλά και χιουμοριστικά ερωτήματα. Μία από αυτές είναι και η αγαπημένη μας Έφη Αργυροπούλου, συγγραφέας, δημοσιογράφος, life coach δημιουργός του portal μαμάδων www.workingmoms.gr. Η Έφη μας εξήγησε γιατί ως μαμά δεν θυμίζει καθόλου τη δική της μητέρα, ποιες είναι οι παραδόσεις που ακολουθεί με τα παιδιά της, ποια είναι η πιο αστεία στιγμή που θυμάται με τους γιους της, αλλά και τον βασικό κανόνα του σπιτιού που ξέρουν τα παιδιά της.
View this post on Instagram
Αν ρωτήσουμε τους γιους σου, πώς θα σε περιέγραφαν ως μαμά;
Μμμμ δύσκολη ερώτηση…. Μάλλον θα με περιέγραφαν χαλαρή, όμως και με όρια, προσπαθώντας να τηρώ τον ρόλο μου ως μαμά και όχι να είμαι φίλη μαζί τους. Ίσως να με περιέγραφαν δραστήρια, δυναμική, διασκεδαστική και διακριτικά δίπλα τους, όχι καταπιεστικά.
Αυτό που ονειρεύομαι από την στιγμή που τα έφερα στον κόσμο, δεν ήταν να καλύψω δικές μου ματαιοδοξίες, ευελπιστώ να χαράξουν τον ολόδικό τους δρόμο στη ζωή τους και να εκπληρώσουν τα δικά τους όνειρα.
Ο πιο βασικός κανόνας στο σπίτι που ξέρουν τα παιδιά;
Ότι βγάζουμε τα παπούτσια πριν μπούμε στο σπίτι! Πέρα από την πλάκα η βασική μας αρχή, ο βασικός μας κανόνας είναι ότι σεβόμαστε ο ένας τον άλλον και μάς δίνουμε χώρο και χρόνο. Ένας ακόμα βασικός κανόνας είναι η επικοινωνία, ό,τι και να έχουμε, ό,τι και να νιώθουμε να το εκφράζουμε και συζητάμε μεταξύ μας τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς μας.
Ποιος είναι ο πιο αστείος τρόπος που έχεις αντιδράσει σε μια κακή κατάσταση με τα παιδιά;
Όταν ο Κωνσταντίνος, ο μεγάλος μου γιος ήταν μικρός, γύρω στα 5 έτη, ήμασταν στο σούπερ μάρκετ, ήθελε να αγοράσει κάτι το οποίο δεν ήθελα να του το πάρω γιατί είχαμε συμφωνήσει ότι θα πάρει τρία πράγματα και ζήτησε τέταρτο, σαν κλασικό παιδί άρχισε να φωνάζει, να διεκδικεί αυτό που θέλει και να χτυπιέται. Ο αστείος τρόπος που αντέδρασα ήταν να κάνω ακριβώς το ίδιο, να του καθρεφτίσω τη συμπεριφορά του, άρχισα να φωνάζω, να χτυπιέμαι και έπεσα κάτω. Εννοείται ότι όλο το σούπερ μάρκετ λύθηκε στο γέλιο και ο Κωνσταντίνος σταμάτησε να αντιδρά και κατάλαβε ότι η συμπεριφορά του ήταν λάθος. Το συστήνω ανεπιφύλακτα στους γονείς!
Αν οι γιοι σου ήταν ζώα της ζούγκλας, ποια θα ήταν και γιατί;
Ο Κωνσταντίνος θα ήταν ξεκάθαρα λιοντάρι, αποφασιστικός, δυναμικός, διεκδικητικός, θαρραλέος και επίμονος. Ο Δημητράκης μαιμουδάκι γλυκό, τρυφερό, αγκαλίτσας, χαδιάρης και προστατευτικός.
Αν μπορούσες να έχεις οποιαδήποτε υπερδύναμη για μία μέρα, ποια θα ήταν;
Αν μπορούσα να έχω μια υπερδύναμη για μια μέρα θα ήθελα να μπορούσα να είμαι διορατική, να μπορούσα να εισέλθω στο μυαλό του μικρού μου γιου του Δημήτρη, ο οποίος είναι αυτιστικός, δεν είναι πλήρως λεκτικός ακόμα, να καταλαβω τι σκέφτεται και να αποκωδικοποιήσω όλα αυτά που θέλει να μου πει και ακόμα δεν είναι σε θέση.
Ποια είναι η αγαπημένη σου οικογενειακή παράδοση;
Η αγαπημένη μας οικογενειακή παράδοση με τα παιδιά μου είναι τα Χριστούγεννα να γράφουμε γράμμα στον Άϊ Βασίλη, να το αφήνουμε στο τζάκι μαζί με γάλα και μπισκότα. Επίσης αυτές τις μέρες να φτιάχνουμε πασχαλινά κουλουράκια και τσουρέκια, μυρίζει το σπίτι μαστίχα και μαχλέπι. Μου ξυπνάνε και δικές μου παιδικές αναμνήσεις και όσο μπορώ θέλω να τους μάθω τα έθιμα και τις παραδόσεις, που στις μέρες μας τείνουν να εκλείψουν.
Δύο πράγματα που έλεγε η μαμά σου και τώρα συνειδητοποιείς πόσο δίκιο είχε;
Μεγάλωσα με δυο γονείς που δε με διαπαιδαγώγησαν σωστά, είχαν παλιές αντιλήψεις και απαρχαιωμένες απόψεις.
Λεκτική βία, τιμωρίες και όλα τα στερεότυπα των παλαιότερων εποχών. Η αλήθεια είναι ότι δε θέλω να θυμάμαι τίποτα από τον τρόπο που με μεγάλωσαν. Με πολλή δουλειά με τον εαυτό μου και ψυχοθεραπεία, επέλεξα να μη μεταφέρω στα δικά μου παιδιά τη διαπαιδαγώγηση των γονιών μου. Άρα σε τίποτα από αυτά που μου έλεγε η μαμά μου δεν είχε δίκιο όσον αφορά την ανατροφή μετέπειτα των δικών μου παιδιών, τίποτα όμως!
Τα “άκυρα” πράγματα που έλεγες πριν κάνεις παιδιά
Χτύπησες φλέβα, έχω γράψει ολόκληρο άρθρο για τα άκυρα που έλεγα πριν γίνω μαμά Το πρώτο και βασικό, τα δικά μου παιδιά δε θα βλέπουν πολλή τηλεόραση και δε θα είναι πολλές ώρες μπροστά από οθόνες…. και θα τρέφονται μόνο υγιεινά… οπωσδήποτε! Τα δικά μου τα παιδιά θα με ακούν σε δημόσιους χώρους, θα είναι υπάκουα και ευγενικά. Θα κοιμούνται μόνο νωρίς το βράδυ, θα έχουν όρια, δε θα φωνάζουν και θα ακολουθούν το πρόγραμμά μου. Το άλλο το ανέκδοτο με τον Τοτο το ξέρεις;
Τόσα και άλλα τόσα που λέμε πριν γίνουμε γονείς που πρακτικά και στην έντονη καθημερινότητα δεν μπορούν να τηρηθούν όλα. Η δική μου συμβουλή είναι να μη κρίνεις τίποτα που δεν έχεις βιώσει! Αλλά ακόμα και να το έχεις ζήσει, ο κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός και το βιώνει με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο.
Ένα πράγμα για τα οποίο δε θα έπρεπε να ντρέπονται οι μαμάδες
Για τον χρόνο που αφιερώνουν στον εαυτό τους χωρίς τα παιδιά τους. Πριν γίνουμε μαμάδες ήμασταν γυναίκες και πρέπει να συνεχίσουμε να τιμούμε τον πιο σπουδαίο μας ρόλο, αν θέλουμε να σεβόμαστε τον εαυτό μας και μετέπειτα να μας σέβονται και τα παιδιά μας όταν μεγαλώσουν. Γιατί τα παιδιά δε θέλουν να βλέπουν μια μαμά που έγινε θυσία γι’ αυτά, αλλά μια δραστήρια, δυναμική μαμά, που φρόντιζε πρώτα τον εαυτό της και μετά τους υπόλοιπους. Όσο πιο καλά ψυχολογικά είναι η μαμά, τόσο πιο καλά είναι και τα παιδιά!
Πόσο συχνά νιώθεις τύψεις ως μαμά μέσα στη μέρα;
Στην αρχή της μητρότητας πολύ συχνά, όσο περνάνε τα χρόνια που βρήκα τους ρυθμούς μου, νιώθω όλο και λιγότερο τύψεις. Έχω συνειδητοποιήσει και το έχω αποδεχτεί ότι δεν είμαι υπεράνθρωπος και ότι κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ, μέχρι το σημείο που μπορώ και αυτό είναι πέρα για πέρα ΟΚ! Γονιός δε γεννιέσαι, γίνεσαι μέρα με τη μέρα μαζί με τα παιδιά.
Τι σημαίνει τελικά να είσαι μαμά;
Αχ εκατομμύρια συναισθήματα σε μια τόσο δα λέξη! Ευλογία και ευθύνη, έτσι θα χαρακτήριζα τη μητρότητα.
