Φώναξες στο παιδί σου; Αυτό που έχει σημασία είναι πώς θα το χειριστείς μετά

Φώναξες στο παιδί σου; Αυτό που έχει σημασία είναι πώς θα το χειριστείς μετά

Η ψυχολόγος Becky Kennedy έχει πάνω από 2 εκατομμύρια followers στο Instagram, έχει γράψει βιβλία και συνεχίζει μέσα από τα social media και τα podcasts της να δίνει πρακτικές συμβουλές σε γονείς για θέματα που αντιμετωπίζουν καθημερινά. Όπως παραδέχτηκε, όμως, σε μια TED Talk ομιλία της, οι γονείς είμαστε άνθρωποι “ακόμα κι εγώ φωνάζω στα παιδιά μου και τα έχω αποκαλέσει κακομαθημένα”!

Αυτό που έχει σημασία, όμως, όπως λέει, δεν είναι να αποζητούμε την τελειότητα- αφού κανένας γονιός δεν είναι τέλειος- αλλά να μάθουμε πώς θα διαχειριστούμε την κατάσταση μετά τις φωνές. “Αυτό που επηρεάζει τα παιδιά δεν είναι οι φωνές αλλά αυτό που κάνουμε μετά”, υποστηρίζει εξηγώντας ότι τα παιδιά νιώθουν ασφάλεια με τη διαδικασία της επούλωσης ενώ μαθαίνουν και το πώς να διαχειρίζονται τις σχέσεις τους.

“Είναι η ώρα να αναγνωρίσουμε ότι και οι γονείς έχουν συναισθηματικά ξεσπάσματα”, λέει τονίζοντας ότι οι τύψεις που νιώθουμε όταν φωνάζουμε στα παιδιά μας επίσης δεν κάνουν καλό. Αντίθετα, αν μετά από ένα ξέσπασμα αρπάξουμε την ευκαιρία για να μιλήσουμε στα παιδιά μας για ό,τι συνέβη, τότε μπορεί να βοηθήσουμε το παιδί αλλά και να μάθουμε πώς μπορούμε να συμπεριφερθούμε καλύτερα την επόμενη φορά.

Βλέποντας γιατί φωνάξαμε, τι ήταν αυτό που μας ενόχλησε, αν ήμασταν κουρασμένοι ή αν έφταιγε κάποιος ή κάτι άλλο για τα νεύρα μας τότε μπορούμε να αναρωτηθούμε “τι μπορώ να κάνω μέσα στη μέρα μου -όχι απλά εκείνη τη στιγμή- ώστε να το χειριστώ διαφορετικά;”.

Αυτό που έχει σημασία για την Kennedy, βέβαια, δεν είναι απλά να επιβεβαιώνουμε τα συναισθήματα των παιδιών αλλά να είμαστε και σταθεροί με τα όρια που θέτουμε. Για παράδειγμα, αν το παιδί θέλει παγωτό και πούμε όχι με αποτέλεσμα να κλέψει, τότε το “καταλαβαίνω ότι θα ήθελες παγωτό” πρέπει οπωσδήποτε να πάει μαζί με το “αλλά σήμερα δεν θα πάρουμε παγωτό”.

Σημαντικό είναι, φυσικά, να μην ρίξουμε τις ευθύνες στο παιδί για τις φωνές μας, π.χ. “συγγνώμη που φώναξα, αλλά έριξες κάτω το μπολ”, αλλά να δείξουμε τον τρόπο που το χειριζόμαστε “συγγνώμη που φώναξα, δεν έπρεπε, την επόμενη φορά θα προσπαθήσω να πάρω μερικές ανάσες πριν σου απαντήσω”!

Δες εδώ όλη την ομιλία της στην οποία δίνει πρακτικές συμβουλές για το πώς μπορούμε να μιλήσουμε στα παιδιά μετά από μια διαφωνία ή από φωνές. 

Ακολούθησε το TheMamagers στο Instagram

Διαβάστε περισσότερα

Best of network