4. Ας αποφύγουμε τις πολιτικές ετικέτες τόσο για τα παιδιά μας όσο και για τον εαυτό μας.
Ας τα αφήσουμε να πληροφορηθούν όλες τις απόψεις και να αναπτύξουν το δικό τους σύστημα πεποιθήσεων βασισμένο πάνω στη γνώση όλων τον απόψεων. Ας μην λέμε στα παιδιά μας είμαστε με αυτή την παράταξη ή την άλλη. Ας τους δείξουμε ή ας τα αφήσουμε να μάθουν μόνα τους ποιες είναι οι διαφορές. Ας τα ενθαρρύνουμε να ψηφίσουν όχι ένα κόμμα, αλλά ένα άτομο που τους φαίνεται ότι σκέφτεται σωστά. Ας τους μάθουμε να κρίνουν μόνα τους και ας τους δώσουμε εμείς το καλό παράδειμα. Καλό είναι να τα βοηθήσουμε να περιφρονούν τις ετικέτες και να αναπτύξουν την αίσθηση ότι έχουν το δικαίωμα να βγάζουν τις δικές τους μοναδικές αποφάσεις.
5. Ας διδάξουμε τα παιδιά μας ότι δεν υπάρχει καμία ανάγκη να γίνονται δούλοι μιας μανίας και μιας μόδας.
Ενώ θα πρέπει σίγουρα να ενθαρρύνουμε τα παιδιά να συμμετέχουν στα ενδιαφέροντα συνομηλίκων τους, θα πρέπει ταυτόχρονα να μάθουν ότι δεν χρειάζεται να ακολουθούν τις διάφορες μόδες τυφλά ή να νιώθουν “έξω από τα πράγματα” αν εγκαταλείψουν αυτές τις σύγχρονες και περαστικές τάσεις. Όταν υποστηρίζουν ότι πρέπει οπωσδήποτε να αγοράσου το τάδε ρούχο με το ειδικό κόψιμο ρωτήστε το γιατί ακριβώς το θέλουν: Γιατί νομίζουν ότι θα τους πηγαίνει καλύτερα ή γιατί απλώς είναι στη μόδα; Ας τους εξηγήσουμε πόσο σημαντικό είναι να διαλέγουν τα ρούχα τους με βάση αυτό που θέλουν εκείνα και όχι τι φορούν οι άλλοι. Ας μην ενθαρρύνουμε την ευθυγράμμιση στο ντύσιμο ή σε οποιονδήποτε άλλο τομέα, μόνο και μόνο για την ίδια την αξία της ευθυγράμμισης. Ας τα διδάξουμε με το παράδειγμά μας να μην ακολουθούν τυφλά τις υποτιθέμενα σωστές ετικέτες, τον υποτιθέμενα σωστό τρόπο συμπεριφοράς, τον σχεδιαστή “ιν”, ή οτιδήποτε υπαγορεύεται από τους “ειδικούς”. Η ανάγκη της ευθυγράμμισης σε κρατάει αιχμάλωτο του γνωστού ή της πλειοψηφίας, υποχρεώνοντάς σε να σκέφτεσαι, να πράττεις και να ντύνεσαι όπως οι άλλοι. Αν μεγαλώνουμε τα παιδιά μας έτσι ώστε να γίνουν ακριβώς όπως οι άλλοι, τότε τι το ιδιαίτερο θα έχουν να προσφέρουν;
6. Αν δεν μπορούμε να απαλλαχτούμε από τις προκαταλήψεις μας απέναντι στους άλλους, ας μην τις εκφράζουμε στα παιδιά μας
Ουσιαστικά είμαστε προκατειλλημένοι μόνο απέναντι σε αυτό που δεν γνωρίζουμε, δεδομένου ότι η ίδια η έννοια της προκατάληψης σημαίνει να κρίνει κανείς χωρίς εμπειρία. Αυτές οι στάσεις ενθαρρύνουν τα παιδιά να κρατιούνται μακριά από αυτούς που έχουν διδαχτεί να μισούν, και, πολύ σύντομα, αποκτούν έτσι αγκυλώσεις που διαρκούν σε όλη τους τη ζωή. Οι άνθρωποι “χωρίς όρια” δεν έχουν προκαταλήψεις απέναντι σε τίποτα. Στην ουσία, δεν κρίνουν ποτέ κανέναν. Υιοθετούν μια στάση αποδοχής απέναντι σε αυτούς που είναι διαφορετικοί κατά οποιονδήποτε τρόπο. Όσο πιο πολύ προάγουμε μια αίσθηση αποδοχής, εξερεύνησης και γνωριμίας με τους ανθρώπους που διαφέρουν από εμάς, σε οποιοδήποτε επίπεδο, τόσο πιο πολύ θα βοηθήσουμε τα παιδιά μας στη διαδικασία της ανάπτυξής τους. Ταυτόχρονα θα βοηθήσουμε στην κατάργηση των εμποδίων που κρατούν τους ανθρώπους χωριστά.
Απόδοση Έλενα Θάνου
