Πολύ πριν την εφηβεία μπορεί να ακούσει το παιδί σου να λέει “άσε με ήσυχο” ή “δεν σε αγαπώ”. Η πρώτη φορά πάντα είναι δύσκολη. Το παίρνουμε προσωπικά. Νιώθουμε τύψεις κι αναρωτιόμαστε τι κάναμε λάθος. Προσπαθούμε να βάλουμε όρια και να ζητήσουμε να μιλήσουν πιο ευγενικά. Ή απλά εκνευριζόμαστε και φωνάζουμε σαν να μιλούσαμε σε ενήλικα.
Εφηβεία: Ας μιλήσουμε για τον πόνο που νιώθουν οι γονείς, την απώλεια της αγκαλιάς και της επικοινωνίαςΌσο τα χρόνια περνάνε και τα παιδιά μεγαλώνουν μπορεί να ακούσουμε και άλλες σκληρές φράσεις όπως “σε μισώ” ή “δεν με ενδιαφέρεις”. Τα παιδιά εκνευρίζονται και χρησιμοποιούν σκληρές φράσεις, είναι φυσιολογικό να πληγωνόμαστε. Όμως, αυτό που οφείλουμε να σκεφτόμαστε είναι πως πίσω από τις σκληρές φράσεις και τον θυμό κρύβεται ένα άλλο συναίσθημα. Μπορεί να είναι ντροπή, αποσύνδεση, απομόνωση, πόνος. Για να τα βοηθήσουμε και να τα καθοδηγήσουμε σωστά, καλό είναι να αποκωδικοποιήσουμε αυτές τις φράσεις και να κατανοήσουμε τι πραγματικά αισθάνονται.
Τι κρύβεται πίσω από τις σκληρές φράσεις που μας λένε τα παιδιά:
Νιώθω ντροπή και είμαι γεμάτος με έντονα συναισθήματα. Δεν θέλω να με βλέπεις σε αυτή την τόσο ευάλωτη κατάσταση.
“Σε μισώ”Νιώθω τόσο πληγωμένος. Νιώθω ότι δεν με καταλαβαίνεις. Τα συναισθήματά μου είναι τόσο έντονα που δεν βρίσκω τις σωστές λέξεις για να το εκφράσω.
“Δεν με νοιάζει”Νιώθω τόσο κουρασμένος ψυχολογικά που δεν μπορώ να σκεφτώ καν τις επιπτώσεις όσων λέω. Δεν ξέρω πώς να εκφράσω τα συναισθήματά μου. Με νοιάζει πολύ, μην με αφήσεις, απλά τώρα δεν μπορώ να ασχοληθώ με αυτό γιατί είναι δύσκολο.
Διάβασε επίσης:
