Μίνιονς, 2015, 5+
Όταν το Despicable Me κυκλοφόρησε το 2010, όλοι είχαν να μιλούν για τα Μίνιονς, τα μικρά κίτρινα πλάσματα που υπηρετούν, τον κακό Γκρου. Ο Γκρου μπορεί να έγινε καλός στο Despicable Me 2, που είδαμε πέρσι όμως και πάλι το σημείο αναφοράς της ταινίας ήταν τα μινιόν που χάρισαν άπλετο γέλιο. Οι fans μίλησαν λοιπόν και απαίτησαν ταινία μόνο για τα μικρά κίτρινα πλασματάκια. Ωστόσο, τα minions δεν μιλούν μια πραγματική γλώσσα. Αλλά ακόμα και χωρίς διάλογο, καταλαβαίνουμε τι νιώθουν και τι θέλουν να πουν. Το ότι συγχρονίζονται στα συναισθήματα και στις επιθυμίες δίνει στην ταινία μια ξεκαρδιστική και πιο ουσιαστική νότα. Είναι ένα μεγάλο παράδειγμα ενσυναίσθησης στην πράξη.
Ο Μεγάλος Φιλικός Γίγαντας, 2016, 7+
Ο ΜΦΓ αναφέρεται σ’έναν Μεγάλο Φιλικό Γίγαντα και στην Σοφία, ένα νεαρό ορφανό κορίτσι που το απαγάγει, αλλά αργότερα γίνονται φίλοι. Η ταινία είναι σκοτεινή κι έχει έντονη την αίσθηση του κινδύνου από την αρχή. Η Σοφία, μετά την απαγωγή της, πιστεύει ότι ο ΜΓΦ θα την μαγειρέψει για δείπνο. Αργότερα θα κυνηγηθεί από τους άλλους γίγαντες που λατρεύουν να τρώνε παιδιά. Αυτοί οι γίγαντες είναι καταστροφικοί, δυνατοί και τρομακτικοί όταν εμφανίζονται στην οθόνη. Σε μια σκηνή, ο ΜΦΓ φυτεύει έναν εφιάλτη στο μυαλό της Σοφία, ενώ εκείνη κοιμάται, για να την πείσει για το πόσο πραγματικά κακοί είναι οι άλλοι γίγαντες. Ενώ οι φοβίες είναι αρκετές για να κρατήσουν τα μικρότερα ακροατήρια μακριά (ή τουλάχιστον με τα μάτια τους καλυμμένα), αυτή η ιστορία για την ανακάλυψη της φιλίας και της οικογένειας στα πιο απίθανα μέρη προσφέρει επίσης γλυκύτητα, χιούμορ και καρδιά – όπως επίσης ενσυναίσθηση και επιμονή.
Ζωούπολη, 2016, 8+
Η Ζωούπολη είναι μια ταινία για ζώα που περπατάνε, μιλάνε και ντύνονται. Ζουν υποτίθεται ειρηνικά μαζί, πιστεύοντας πως έχουν ξεπεράσει και εξελίξει τους κανόνες μεταξύ θηρευτή και θηράματος. Είναι η ιστορία μιας πρόθυμης νεαρής αστυνομικού, της Judy Hopps. Η έρευνά της περιλαμβάνει κυνηγητό, επιθέσεις, απαγωγές, βασανιστήρια (ένας εγκληματίας θέλει να πνίξει τους πρωταγωνιστές σε παγωμένο νερό) και εκφοβισμό. Κανείς δεν τραυματίζεται σοβαρά, αλλά υπάρχουν στιγμές που κάτι τέτοιο μοιάζει αναπόφευκτο. Χιούμορ πηγάζει από κάποια ζώα που δεν φοράνε ρούχα και μερικά φορέματα που φοριούνται απ’τη Gazelle, ένα αστέρι της ποπ. Υπάρχουν αστεία και για ενήλικες (αναφορές στον Νονό και το Breaking Bad π.χ.). Ωστόσο, η ταινία περνάει μηνύματα για το θάρρος, την ενσυναίσθηση, την ανεκτικότητα και την ομαδική εργασία. Επίσης, αποτυπώνει εξαιρετικά τους κινδύνους του να βάζουμε ταμπέλες και να δημιουργούμε στερεότυπα.
