"Το Παιδί" το ξεκίνησα δύο φορές. Την πρώτη φορά το ξεκίνησα σχεδόν στο... πόδι, έβαλα 5 λεπτά το "Καλά θα πάει κι αυτό" και ξενέρωσα. Μετά έβαλα το πρώτο επεισόδιο από "Το παιδί" και είδα κάτι μακρινά πλάνα με μια αθλήτρια και κάπως βαρέθηκα. Εξυπνάδες της ΕΡΤ, σκέφτηκα. Κάτι βλακείες που σκέφτομαι και εγώ ώρες ώρες.
Που λέτε το "Καλά θα πάει κι αυτό" το παράτησα, μπορεί πολύ εύκολα και άκοπα, αλλά πάει δεν πήγε πολύ καλά. "Το παιδί" όμως κάτι μου έκανε, ήθελα να το δω. Εν τω μεταξύ δεν είχα καταλάβει καν πως είναι κωμικό, νόμιζα πως είναι δράμα. Κάτι βλακείες που σκέφτομαι και εγώ ώρες ώρες. Και τελικα είναι πιθανότατα η πιο ωραία σειρά της ΕΡΤ, εδώ και πολύ καιρό. Σύγχρονη, γρήγορη, με αισθητική. Μια παραγωγή με ουσία, μηνύματα, τα καλά του Θεού έχει εδώ που τα λέμε.
Διάβασε περισσότερα στο Yupiii.gr
