Ενα ποστ μιας μητέρας στο Instagram μιλά για όσα «πνίγουν» τις γυναίκες που μεγαλώνουν τα παιδιά τους σύμφωνα με τη δική τους φιλοσοφία ζωής και δεν ακολουθούν τους «κανόνες» που επιβάλλει η κοινωνία καταπατώντας την μοναδικότητα κάθε ατόμου. Μιλά για τις γυναίκες που βρίσκονται συνεχώς κατηγορούμενες σε ένα «λαικό δικαστήριο» που τις κρίνει διαρκώς για το πώς μεγαλώνουν τα παιδιά τους.
“Είμαι υπερήφανη που είμαι «κακή μητέρα»”
Στην ανάρτησή της εξηγεί τι κάνει και έχει χαρακτηριστεί από άλλες γυναίκες ως «κακή μητέρα».
Αυτό που έχω μάθει είναι ότι οι πραγματικά «κακές μητέρες» εκεί έξω είναι αυτές που διαρκώς «ξεσκίζουν» άλλες μητέρες, κατακρίνοντας τες. Αυτές οι μητέρες είναι και αυτές που είναι πραγματικά ανασφαλείς και αισθάνονται ανεπαρκείς. Γιατί, για ποιον άλλο λόγο να συμπεριφέρονται έτσι; Η μιζέρια θέλει συντροφιά.
Δεν υπάρχει μόνο ένας τρόπος για να μεγαλώσεις σωστά ένα παιδί και για να είσαι η μητέρα. Όλοι κάνουμε τον ίδιο αγώνα και κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε. Η μητρότητα δεν είναι one size ρούχο. Κάτι που αποδίδει για μια οικογένεια μπορεί να μην αποδίδει για μια άλλη. Ποιοι είμαστε λοιπόν εμείς που θα κρίνουμε τις επιλογές άλλων μητέρων;
Το να είσαι μητέρα είναι κάτι δύσκολο από μόνο του και αν όλα αυτά με κάνουν «κακή μητέρα», τότε θα αποδεχθώ τον χαρακτηρισμό με υπερηφάνεια.
Αυτό, για όλες τις κακές μητέρες εκεί έξω.