Στη νέα μαμά…
Φέρσου της όμορφα.
Μόλις βίωσε τη μεγαλύτερη σωματική και συναισθηματική αλλαγή στη ζωή της.
Το σώμα της έχει πληγές που έχουν ανάγκη να θρέψουν, τις οποίες εσύ δεν βλέπεις.
Κάτω από το τεράστιο εσώρουχό της φορά μία εξίσου τεράστια πάνα.
Δεν αναγνωρίζει καν το σώμα της. Είναι εντελώς διαφορετικό - και ίσως να παραμείνει έτσι για την υπόλοιπη ζωή της.
Οι συσπάσεις της δεν έχουν σταματήσει.
Ανασαίνει ακόμα μέσα από αυτές, ίσως χωρίς και η ίδια να το συνειδητοποιεί.
Μην παραπονεθείς ποτέ για το πόσο της παίρνει να θηλάσει.
Οι θηλές της είναι πληγιασμένες και το στήθος της πονάει με έναν τρόπο που δεν θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί ότι είναι εφικτός.
Εκείνη και το μωρό της προσπαθούν να βρουν έναν ρυθμό μεταξύ τους, με κάθε θηλασμό.
Είναι κουρασμένη.
Τόσο κουρασμένη.
Είναι αγχωμένη.
Δεν μπορεί απλά να σηκωθεί και να συνεχίσει τη μέρα της όπως έκανε παλιά.
Όταν το κάνει το σώμα της την τιμωρεί.
Μην της ζητάς να κρατήσεις το μωρό της. Αν θέλει να σου δώσει το μωρό της θα στο προτείνει η ίδια.Εκείνη και το μωρό της είναι βαθιά συνδεδεμένοι και αν σου δώσει το μωρό της απρόθυμα, η καρδιά και τα χέρια της πονούν αφάνταστα κάθε δευτερόλεπτο που το μωρό είναι μακριά τους.
Πιθανότατα κλαίει στα κρυφά τουλάχιστον δύο φορές την ημέρα, είτε από σωματικό πόνο, είτε από άγχος ή απλά από εξάντληση.
Φέρσου όμορφα στη νέα μαμά.
Άσε την να μείνει για λίγο ακόμα σε αυτήν τη γεμάτη οξυτοκίνη φούσκα της για όσο το έχει ανάγκη.Και απλά αγάπα την με όποιον τρόπο μπορείς.
Κάθε μέρα από σήμερα και στο εξής, θα δίνει τη ζωή της γι’αυτό το μωρό.Αυτή είναι η στιγμή που δικαιούται να είναι λίγο εγωίστρια.
Το διαβάσαμε στη σελίδα Μαρία Αϊβαζίδου, Ψυχολόγος- Παιδοψυχολόγος
