"Φάε μια μπουκιά για τη μαμά που σε αγαπάει", μας έλεγαν και "δεν με αγκαλιάζεις, δεν σε αγαπώ κι εγώ" κάπως πιο παιχνιδιάρικα. Τα σ'αγαπώ που μας έλεγαν δεν ήταν πάντα ξεκάθαρα. Και πολλοί μάθαμε ότι εάν είμαστε καλά παιδιά θα μας αγαπάει η μαμά. Εάν δεν λέμε τη γνώμη μας, εάν δεν κλαίμε, δεν γκρινιάζουμε, δεν ρωτάμε τότε η μαμά και ο μπαμπάς θα είναι ήρεμοι και θα μας αγαπούν.
Τα σ'αγαπώ που λέμε στα παιδιά μας, όμως, πρέπει να είναι ξεκάθαρα. Η αγάπη που τους δίνουμε πρέπει να είναι αδιαπραγμάτευτη. Όχι εάν και όταν. Σε αγαπώ ό,τι κι αν γίνει.
Σε αγαπώ όταν κλαις, όταν θυμώνεις, όταν φωνάζεις, όταν έχεις tantrum, όταν ουρλιάζεις, όταν γκρινιάζεις. Σε αγαπώ όταν συμπεριφέρεσαι άσχημα. Σε αγαπώ με όλα τα συναισθήματά σου και με όλες τις συμπεριφορές σου. Γιατί ακόμα κι αν η συμπεριφορά σου δεν είναι αποδεκτή, εσύ παιδί μου είσαι πάντα αποδεκτό.
Σε μια πρόσφατη ανάρτησή της, η ψυχοπαιδαγωγός Ευτυχία Βαρσαμή, έγραψε σχετικά: "Η αγάπη είναι αδιαπραγμάτευτη… Δε χάνει το παιδί μας την αγάπη μας επειδή έχει κακή συμπεριφορά… Πρέπει να ξέρει πως δεν κινδυνεύει κι αυτό πρέπει να φαίνεται στο βλέμμα μας, στο άγγιγμα, στα λόγια και στα πάντα μας! Θυμάσαι εκείνα τα «Δε θα σ’αγαπάνε τα παιδάκια έτσι που κανείς. Έλα κάνε αυτό που σ’αγαπάει η μαμά, ο μπαμπάς. Εμένα που σ’αγαπώ. Καθόλου δε σε θέλω τώρα με αυτό που κανείς…»".
