Ίσως να είναι και το πιο συνηθισμένο. Το παιδί αρρωσταίνει, γίνεται καλά κι ενώ υποχωρούν όλα τα άλλα συμπτώματα συνήθως μένει ο βήχας (κι ίσως και λίγες μύξες). Γιατί συμβαίνει αυτό και πώς μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε;
Η παιδίατρος Αλεξάνδρα Κοσμαρίκου απαντάει σε άρθρο της:
Το μικρό σου πριν λίγες μέρες παρουσίασε μία ίωση με μπούκωμα ή ρινικές εκκρίσεις, βήχα και ίσως πυρετό. Και ενώ όλα τα υπόλοιπα συμπτώματα έχουν υποχωρήσει και το παιδί είναι πλέον σε καλή γενική κατάσταση, ο βήχας επιμένει. Γιατί;
Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων πρόκειται για τον μεταλοιμώδη βήχα, δηλαδή τον βήχα που παραμένει και μετά την οξεία φάση της ίωσης.
Συνήθως είναι ήπιας έντασης και δεν παρεμβαίνει έντονα στην καθημερινότητα του παιδιού. Μπορεί να κρατήσει μέρες ή και βδομάδες μετά την οξεία φάση και υποχωρεί αυτόματα, χωρίς να χρειάζεται το παιδί να κάνει εισπνοές ή να του χορηγήσετε κάποια άλλη εξειδικευμένη φαρμακευτική αγωγή. Το παιδί θα μπορούσε να επιστρέψει στο σχολείο του χωρίς πρόβλημα, (αφού πρώτα πάρετε το «οκ» από τον παιδίατρό του), από τη στιγμή που δεν μεταδίδει πλέον τη νόσο.
Συνήθως τα παιδιά με «πεσμένο» ανοσοποιητικό εμφανίζουν συμπτώματα κάποιας διαφορετικής ίωσης πριν ο βήχας υποχωρήσει ολοκληρωτικά, με αποτέλεσμα να αρρωσταίνουν απανωτά, κυρίως με βήχα που παρουσιάζει υφέσεις και εξάρσεις χωρίς ουσιαστικά να εξαφανίζεται. Η μόνη λύση στην περίπτωση αυτή είναι η ενδυνάμωση του παιδικού οργανισμού, κάτι που μπορεί να επιτευχθεί μέσω της ομοιοπαθητικής, ώστε να αποφευχθεί η επιβαρυντική λήψη φαρμάκων.
