Τι θα έλεγες αν στο νηπιαγωγείο του παιδιού σου διοργάνωναν ένα sleepover; Δηλαδή ένα παρτάκι για τα παιδιά όπου θα είχαν την ευκαιρία να περάσουν ένα ολόκληρο βράδι με τους συμμαθητές τους και τις δασκάλες τους;
Κάποιοι γονείς μπορεί να πίστευαν ότι είναι εκπληκτική ιδέα, κάποιοι θα ανησυχούσαν για το πόσο ασφαλές είναι. Γιατί είναι εντελώς διαφορετικό μια νηπιαγωγός να προσέχει 25 παιδιά σε μια τάξη κατά τη διάρκεια της ημέρας και σε ένα εκπαιδευτικό πλαίσιο με πρόγραμμα και διδακτική ύλη και εντελώς διαφορετικό να πρέπει να πλύνει τα δόντια και να βάλει πιτζάμες σε τόσα παιδιά.
Σύμφωνα με καταγγελίες εκπαιδευτικών στην ΟΙΕΛΕ (Ομοσπονδία Ιδιωτικών Εκαπιδευτικών) η κατάσταση με τα sleepovers έχει ξεφύγει. Γιατί όχι μόνο είναι επικίνδυνο για τα παιδιά αλλά και παράνομο όσον αφορά στα δικαιώματα των εργαζόμενων εκπαιδευτικών.
Όπως αναφέρει στη σελίδα της η ΟΙΕΛΕ: "Πλέον, όμως τα πράγματα ξεφεύγουν. Το τελευταίο διάστημα έχουμε καταγγελίες από συναδέλφους, κυρίως σε ιδιωτικά νηπιαγωγεία, για μια νέα "τρέλα", κυρίως γονέων, που δυστυχώς υιοθετούν οι ιδιοκτήτες για τη διοργάνωση …sleepovers μέσα στο χώρο των σχολείων" και "Και μπορεί μεν οι συγκεκριμένοι γονείς που πιέζουν για τα sleepovers να φαντασιώνονται ότι ζουν σε ένα περιβάλλον χολυγουντιανής ταινίας ή σειράς και να επιδεικνύουν στις παρέες τους το πόσο "προχώ" είναι το σχολείο τους, ωστόσο αγνοούν τους κινδύνους που προκύπτουν από μια τέτοια διαδικασία. Αγνοούν, φυσικά, (αν και δεν τους ενδιαφέρει ιδιαίτερα) ότι οι εκπαιδευτικοί εκβιάζονται να συμμετέχουν στις νεοπλουτίστικες αυτές δράσεις με την απειλή της απόλυσης, ότι δεν αμείβονται για την υπερωριακή και μάλιστα νυχτερινή τους απασχόληση, ότι υποχρεώνονται να περνούν – απειλούμενοι – μια νύχτα μακριά από την οικογένεια και τα παιδιά τους, ότι δεν είναι εκπαιδευμένοι για να αντιμετωπίσουν τις ειδικές συνθήκες που μπορεί να προκύψουν τη νύχτα για τα παιδιά και δεν έχουν επιμορφωθεί για να εφαρμόσουν τους όρους ασφάλειας μιας επιχείρησης σε νυχτερινή λειτουργία που είναι πολύ πιο απαιτητική από την λειτουργία ημέρας".
Τα σχολεία είναι φτιαγμένα για τη... μέρα!
Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά έκθεση του Nottinghamshire County Council, τα σχολικά κτήρια έχουν σχεδιαστεί για χρήση κατά τη διάρκεια της ημέρας και ως εκ τούτου δεν διαθέτουν επαρκή μέτρα προστασίας για όσους αποφασίσουν να διανυκτερεύσουν σε αυτά. Για το λόγο αυτό, όλες οι εκπαιδευτικές αρχές συνιστούν: Ειδικά μέτρα πυρασφάλειας, Εκτίμηση Κινδύνου (Risk assessment), Πρώτες Βοήθειες, Ειδικές πρόνοιες.
Όπως είναι λογικό θα πρέπει να γνωρίζει το σχολείο πληροφορίες για τους μαθητές σε σχέση με τον ύπνο π.χ., συνταγογραφούμενα φάρμακα, ειδικά ζητήματα συμπεριφοράς, αλλεργίες και δυσανεξίες, νυχτερινές τάσεις (υπνοβατία, ενούρηση) και οι ειδικές ανάγκες κάποιων παιδιών. Τα σχολεία θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι υπάρχει επαρκής παροχή πρώτων βοηθειών, συμπεριλαμβανομένων ατόμων κατάλληλα εκπαιδευμένων στην παροχή των πρώτων βοηθειών και στη χρήση του προβλεπόμενου εξοπλισμού. Τα σχολεία θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι έχουν ληφθεί ειδικά μέτρα πρόνοιας για το sleepover, παρέχοντας στο προσωπικό και sτους μαθητές πρόσβαση σε τουαλέτες, νερό και φαγητό. Θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η θερμοκρασία δωματίου και να προσαρμόζονται τα συστήματα θέρμανσης, εάν απαιτείται. Ο εξοπλισμός ύπνου θα πρέπει να είναι κατάλληλος για τα παιδιά.
Καταγγελίες που εξοργίζουν
Μετά τη δημοσιοποίηση των καταγγελιών δύο εκπαιδευτικοί, μια από νηπιαγωγείο της Αθήνας και μια από νηπιαγωγείο της Θεσσαλονίκης, μοιράστηκαν τις ιστορίες τους. "Ιστορίες που δείχνουν το βαθμό εργοδοτικής και γονεϊκής αυθαιρεσίας, τους ψυχικούς και συναισθηματικούς κινδύνους για τα παιδιά, την εξάντληση και την απόγνωση των εκπαιδευτικών", όπως αναφέρει η Ομοσπονδία.
Περιγράφοντας το χριστουγεννιάτικο sleepover σε νηπιαγωγείο: "2 κοπέλες τις είχε ντύσει "αγιοβασιλίτσες" με κάτι κοντές φουστίτσες Δεκέμβρη μήνα με ψόφο, μπροστά στην είσοδο, να κερνάνε τους γονείς (προφανώς για να …χαίρονται και οι άνδρες πατεράδες…) καθώς τους υποδέχονταν!" και συνεχίζει: "Οι δασκάλες εν τω μεταξύ έπρεπε να αλλάξουν όλα τα παιδιά, να τους βάλουν τις πιτζάμες τους και να στρώσουν στο πάτωμα της τάξης που ανήκαν τα sleeping bags τους για να είναι έτοιμα να κοιμηθούν μόλις έφευγε ο Άγιος Βασίλης. Εγώ που ήμουν στο Νηπιαγωγείο και είχα μόνη μου το τμήμα έπρεπε να το κάνω αυτό για 25 παιδιά! Όταν όλες οι δραστηριότητες τελείωναν ερχόταν η ώρα της ξεκούρασης…
Τι ωραία, τώρα θα ηρεμήσουμε, λέγαμε!! Αλλά δεν ξέραμε ότι αυτές θα ήταν οι πιο δύσκολες ώρες μέχρι το πρωί που θα ξημέρωνε… Άλλα δεν μπορούσαν να κοιμηθούν, άλλα έκλαιγαν να πάρουμε τη μαμά τους να έρθει και άλλα αφού τα είχε πάρει ο ύπνος εξαντλημένα ξυπνούσαν και φώναζαν τη μαμά τους μες τον ύπνο τους! Φυσικά δεν έλειπαν και τα ατυχήματα όπου εκεί έπρεπε να αλλάξεις φυσικά τα βρεγμένα παιδιά για να συνεχίσουν τον ύπνο τους! Εμείς, φυσικά, για ύπνο ούτε λόγος Είχαμε χωρίσει στην αρχή βάρδιες για να κοιμόμαστε εναλλάξ αλλά τελικά καμία δεν τα κατάφερνε να κοιμηθεί από την αγωνία μη συμβεί κάτι. Μήπως με φωνάξει κάποιο παιδί και δεν το ακούσω! Ξέχασα να πω ότι από τη διεύθυνση είχαμε εντολή να μην πάρουμε καμία μαμά να έρθει!".
Όπως αναφέρει μια άλλη εκπαιδευτικός: "Επί 5 χρόνια, στο summer camp πασίγνωστου ιδιωτικού εκπαιδευτηρίου της Θεσσαλονίκης, κάναμε sleepover, το οποίο συνεχίζεται με ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΑΠΗΧΗΣΗ από τότε. Εγώ, προσωπικά, ήμουν στο νηπιαγωγείο. Πηγαίναμε Παρασκευή στις 8:00 και φεύγαμε Σάββατο στις 13:00. Και προφανώς μας ανάγκαζαν να κοιμόμασταν σε βάρδιες, δλδ 2-3 ώρες ο κάθε εκπαιδευτικός, για να προσέχουμε τα παιδιά. Επέστρεφα άρρωστη στο σπίτι, κυριολεκτικά άρρωστη, δε μιλάω μεταφορικά. Ήθελα τουλάχιστον 2 μέρες για να επανέλθω και να μπορέσω να συνέλθω. Το σκέφτομαι και μου έρχεται εμετός. Χωρίς υπερβολή. Δεν ξέρω πώς το άντεξα και γιατί το έκανα. Ίσως η ελπίδα ότι θα εκτιμήσουν κάτι και, ίσως, κάποια στιγμή, με προσλάβουν δίνοντας μου περισσότερες ώρες". Όπως εξηγεί στο τέλος: "Οι λέξεις είναι περιττές… Μόνο λύπη και οργή για την εργασιακή εκμετάλλευση και εξουθένωση των συναδέλφων μας, για να κάνουν την πλακίτσα τους γονείς και ιδιοκτήτες… Συνθήκες μεσαίωνα σε ένα ευαίσθητο χώρο, αυτό της εκπαίδευσης, αλλά και ένδειξη του πόσο, με την ανοχή της πολιτείας, έχει ξεφύγει η κατάσταση στους χώρους δουλειάς".
