Θυμάμαι πριν λίγο καιρό, όταν το παιδί μου τελείωνε το Νηπιαγωγείο, ήμασταν μαζεμένες μαμάδες σε ένα παιδικό πάρτι. Εννοείται ότι το κύριο θέμα συζήτησης ήταν η συγκίνηση που τα παιδιά μας θα ξεκινήσουν το δημοτικό και πόσο καλά τα είχαν πάει στο Νηπιαγωγείο.
Μια μαμά ξαφνικά σηκώθηκε αγχωμένη και άρχισε να στέκεται μπροστά σε κάθε μαμά και να τη ρωτάει με ένταση "το δικό σου παιδί ξέρει να διαβάζει;". Κάποιες απαντούσαν θετικά, κάποιες αρνητικά και κάποιες ήταν στο "έτσι κι έτσι". Φτάνει και σε μένα και δεν της απαντώ. Της είπα "γιατί είσαι αγχωμένη, δεν διαβάζει ο δικός σου;". Άρχισε να μου λέει ότι πιστεύει ότι ο γιος της είναι πιο πίσω από όλους και πώς δεν ξέρει ακόμα να διαβάζει. "Μα στη Α' Δημοτικού, μαθαίνουν να διαβάζουν", της λέω. "Θα μάθει εκεί". Κι εκείνη είπε "θα τον ξεκινήσω ιδιαίτερα το καλοκαίρι για να φτάσει το δικό σας επίπεδο"!
Καταλαβαίνω το άγχος αλλά όχι τα μαθήματα προετοιμασίας. Κι επειδή δεν είμαι εκπαιδευτικός αλλά μαμά, πιστεύω ότι την καλύτερη απάντηση την έχουν εκείνοι. Υπάρχει λόγος που τα παιδιά μαθαίνουν συγκεκριμένα πράγματα σε συγκεκριμένη ηλικία και σίγουρα- όπως λένε- ακόμα κι αν είναι "πιο πίσω" όταν πρέπει να φτάσουν στο ίδιο σημείο με τους πιο προχωρημένους συμμαθητές.
Μια τέτοια ανάρτηση έκανε πρόσφατα κι ο Μάριος Μάζαρης κι εξήγησε με τον καλύτερο τρόπο αυτό το "Είμαστε καλά;" που αναρωτήθηκα όταν είχα μιλήσει με εκίνη την αγχωμένη μαμά. Γιατί άλλο το άγχος της μαμάς, άλλο να το μεταφέρει στο παιδί, να το φορτώσει με ιδιαίτερα και δικά του άγχη.
"Σας παρακαλώ, σταματήστε τον παραλογισμό. Αν βρεθεί δάσκαλος - δασκάλα που σας πει στην α’ δημοτικού ότι είναι απροετοίμαστο το παιδί μαθησιακά, να ξέρετε ότι είναι τουλάχιστον ανήθικο. Συνάδελφοι, είναι ώρα να βάλουμε φρένο στην παράνοια. Είναι παράνοια το φροντιστήριο προετοιμασίας α ‘ δημοτικού, είναι καθαρή μπιζνα που πατάει πάνω στους αγχωμένους γονείς. ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΝΑ ΓΡΑΦΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΤΕΤΡΑΜΗΝΟ της α τάξης.
ΔΕ ΘΕΛΟΥΝ ΚΑΜΙΑ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ, ΣΠΙΤΙ θέλουν, εσάς θέλουν. Μη βλέπουμε τα παιδιά ως άλογα κούρσας ούτε ως άτομα να προβάλουμε τις δικές μας επιθυμίες ή άγχη. Δεν είναι φυσιολογικό να το πιέζουμε τόσο στις ηλικίες αυτές, ούτε πρέπει, είναι λάθος. Δε θα το κάνω ανάρτηση άλλη φορά, αλλά με θυμώνει, γιατί βλέπω τα παιδιά σε μερικά χρόνια με άγχος, νευρώσεις και στρες και λέω γιατί ρε γαμώτο. Σταματήστε την επαφή με άλλες μαμάδες αν σας αγχώνουν, με σόσιαλ μίντια, κλείστε τα διαόλια όλα και ζήστε φυσιολογικά πια", γράφει και πόσο δίκιο έχει!
