Οι παιδίατροι μας μαθαίνουν για τις πρώτες βοήθειες που πρέπει να δώσουμε στο παιδί μας όταν χτυπάει. Μας δίνουν τα κατάλληλα φάρμακα για τις πληγές ή τις μελανιές και πάντα μας υπενθυμίζουν ότι μια αγκαλιά πάντα βοηθά το παιδί να ηρεμήσει.
Τι συμβαίνει, όμως, όταν το παιδί χτυπήσει μπροστά στους φίλους του, στα αδέλφια του ή άλλα παιδάκια στην παιδική χαρά; Όπως παίζει μεγάλο ρόλο η ψύχραιμη αντίδρασή μας για να ηρεμήσουμε το παιδί που χτύπησε έτσι παίζει σημαντικό ρόλο για την ψυχολογία και των άλλων παιδιών.
Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η παιδίατρος Σουζάνα Κέμπερ σε ανάρτησή της "όταν τραυματίζεται ένα παιδί μπροστά στους φίλους, στα αδέλφια, στους συμμαθητές του, δεν αρκεί να φροντίσεις μόνο το τραυματισμένο.
Η ψυχραιμία, η στάση σου, τα λόγια σου...όλα μεταφέρουν ένα μήνυμα και στα υπόλοιπα παιδιά που βλέπουν, νιώθουν, καταγράφουν.
Στο σπίτι με αδέλφια, στην παιδική χαρά, στην τάξη, υπάρχει τρόπος να κρατήσεις την ηρεμία, να φροντίσεις το παιδί που χτύπησε και να βοηθήσεις τους γύρω να νιώσουν ασφάλεια".
Έχουμε, εξάλλου, παρατηρήσει και το δικό μας παιδί όταν βλέπει ένα άλλο παιδάκι να χτυπάει. Μπορεί να κλάψει, μπορεί να φοβηθεί να παίξει το ίδιο παιχνίδι ή να τρέξει, μπορεί να πανικοβληθεί. Οι συμβουλές που δίνει η παιδίατρος για να νιώσουν όλα τα παιδιά ασφάλεια είναι οι εξής:
1.Μην αρχίζεις να φωνάζεις υστερικά. Αυτό μεγεθύνει την ένταση τόσο στο τραμαυτισμένο παιδί όσο και στα υπόλοιπα.
2.Μην ξεχνάς τα υπόλοιπα παιδιά. Η προσοχή μας πάει φυσικά στο παιδί που χτύπησε. Αλλά τα άλλα παιδιά παρακολουθούν. Νιώθουν φόβο, απορία, ενοχή ή εγκατάλειψη.
3.Μην λες "δεν είναι τίποτα" ή "μην ανησυχείτε". Οι εκφράσεις αυτές ακυρώνουν την εμπειρία - τόσο του παιδιού που πονάει όσο και των παιδιών που ανησυχούν.
4.Μην προσπαθείς να τα απασχολήσεις για να μην βλέπουν. Ενισχύεται η ανησυχία. Κάποια παιδιά "παγώνουν", άλλα φαντάζονται χειρότερα σενάρια.
