Το παιδί φωνάζει το μεσημέρι ενώ ξέρει τον κανόνα περί "κοινής ησυχίας”. Σκαρφαλώνει στον καναπέ. Παίρνει παγωτό από την κατάψυξη χωρίς να ρωτήσει. Μιλάει άσχημα στον παππού ή χτυπάει ένα άλλο παιδάκι. Οι ειδικοί συνιστούν ψυχραιμία και gentle parenting χωρίς τιμωρίες, το οποίο σημαίνει ότι εξηγούμε στο παιδί ποια είναι η σωστή συμπεριφορά και χωρίς να του προκαλούμε ντροπή ή τύψεις θέτουμε το όριο μας. "Μπορείς να κάτσεις στο σαλόνι μαζί μου μόνο αν δεν φωνάζεις/ δεν σκαρφαλώνεις”.
Στην πράξη ξέρουμε καλά- ειδικά οι γονείς των παιδιών προσχολικής ηλικίας- ότι αυτή η προσέγγιση χρειάζεται πολλή υπομονή και ψυχραιμία και πώς μερικές φορές δεν λειτουργεί κυρίως γιατί ως γονείς δεν ξέρουμε να θέτουμε σωστά τα όρια.
Ευτυχώς, υπάρχει κι άλλος τρόπος για να μάθουμε στα παιδιά σωστή συμπεριφορά χωρίς να τιμωρήσουμε και κυρίως χωρίς να έχουμε γκρίνιες και διαφωνίες. Η "δεύτερη ευκαιρία” είναι ίσως ο πιο απλός τρόπος για να αντιδράσουμε όταν το παιδί δεν ακολουθεί τους κανόνες.
Τι είναι η δεύτερη ευκαιρία
Η δεύτερη ευκαιρία είναι αυτό ακριβώς που καταλαβαίνουμε! Δίνουμε στο παιδί μια δεύτερη ευκαιρία να επαναλάβει αυτό που έκανε αλλά με το σωστό τρόπο. Μετά από μια ανάρμοστη συμπεριφορά παραμένουμε ψύχραιμη και με ήρεμο τόνο τους υπενθυμίζουμε ποιο είναι το σωστό. Μετά τους δίνουμε τη δυνατότητα να το κάνουν πράξη. Αν για παράδειγμα το παιδί φωνάζει, λέμε "είναι μεσημέρι δεν φωνάζουμε. Θέλεις να μου μιλήσεις με την σιγανή φωνή σου;”.
Τα παιδιά συνήθως συνεργάζονται και μάλιστα νιώθουν καλά αφού όχι μόνο δεν τιμωρήθηκαν αλλά βλέπουν ότι η σύνδεση και η εποικοινωνία με τον γονιό γίνεται πιο δυνατή!
