Όσοι γονείς έχουμε λίγο μεγαλύτερα παιδιά, μαθητές των μεγαλύτερων τάξεων του δημοτικού που διδάσκονται Ιστορία, Θρησκευτικά, Γεωγραφία και Πολιτική Αγωγή έχουμε ανά καιρούς ξεφυλλίσει τα βιβλία. Κάποιοι- μάλιστα- που διαβάζουμε τα παιδιά κάθε μέρα έχουμε εντοπίσει λάθη αλλά και παραλείψεις ή περιθώρια για παρερμηνείες στον τρόπο που είναι γραμμένα.
Σε συζητήσεις με γονείς ο καθένας έχει διαφορετική άποψη. Οι πιο ψύχραιμοι λένε πώς ό,τι κι αν μαθαίνουν στα παιδιά, τελικά μπορεί ο γονιός να εξηγήσει στο παιδί του γιατί είναι γραμμένο κάτι- όπως είναι- στο βιβλίο, να αναζητήσει κι άλλη βιβλιογραφία και να διαβάσει σωστά με το παιδί του. Άλλοι απευθύνονται στους δασκάλους που στις- καλές περιπτώσεις- εξηγούν μέσα στην τάξη στα παιδιά όσα δεν καταλαβαίνουν. Κι άλλοι δεν καταλαβαίνουν καν τα λάθη.
Μια τέτοια συνειδητοποίηση έκανε και ο Δημήτρης Μακαλιάς για το μάθημα της Ιστορίας που στην τρίτη Δημοτικού ξεκινά με μυθολογία. Στο πρώτο κεφάλαιο με την Τιτανομαχία, τα πράγματα είναι άγρια, ναι, όλοι θυμόμαστε τι τράβηξε ο Δίας. Κι αναρωτιέται ως μπαμπάς αν είναι αυτός ο σωστός τρόπος ή και το σωστό περιεχόμενο που πρέπει να διδάσκονται τα παιδιά.
Σημασία φυσικά έχει πώς παραδίδει και ο δάσκαλος το μάθημα. Έχει εξηγήσει τι είναι μυθολογία, γιατί οι ιστορίες ήταν τόσο σκληρές μερικές φορές και τι πραγματικά συμβολίζουν; Ή απλά παραδίδουν μάθημα και ίσως δημιουργούν εφιάλτες στα παιδιά;
Γιατί μπορεί κι εμείς να κάναμε ακριβώς τα ίδια μαθήματα, οι Μillenials γονείς όμως προβληματιζόμαστε περισσότερο...
