Η Μαρία Ευθυμίου θεωρείται μια από τις πιο φωτεινές φωνές της ελληνικής παιδείας. Με πάθος για τη γνώση και αστείρευτη ενέργεια, καταφέρνει να μεταδίδει την ιστορία με τρόπο ζωντανό, προσιτό και εμπνευσμένο.
Γεννήθηκε το 1955 στη Λάρισα. Σπούδασε Ιστορία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και στη Σορβόννη και είναι καθηγήτρια Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπου διδάσκει από το 1981. Από το 2007 προσφέρει δωρεάν μαθήματα παγκόσμιας και ελληνικής Ιστορίας σε όλη την Ελλάδα, με δεκάδες χιλιάδες συμμετέχοντες να έχουν παρακολουθήσει τα μαθήματά της. Έχει συγγράψει και επιμεληθεί έξι βιβλία Ιστορίας και έχει δημοσιεύσει άρθρα και μελέτες σε επιστημονικά περιοδικά και συνέδρια στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Το 2013 τιμήθηκε με το Βραβείο Εξαίρετης Πανεπιστημιακής Διδασκαλίας εις μνήμην Β. Ξανθόπουλου - Στ. Πνευματικού.
Μέσα από τα μαθήματά της έχει αγγίξει τις ζωές πολλών ανθρώπων, ξυπνώντας το ενδιαφέρον τους για το παρελθόν και ενισχύοντας την κριτική τους σκέψη. Η προσφορά της δεν περιορίζεται στα ακαδημαϊκά πλαίσια: Η διδασκαλία της συνδυάζει γνώση, σοφία και ανθρώπινη ζεστασιά, κάνοντάς την πρότυπο για κάθε δάσκαλο και μέντορα.
Για αυτό όταν μιλάει για το ελληνικό σχολείο, ακούμε με πολύ ενδιαφέρον όσα έχει να πει. Σε μια συνέντευξή της είχε αναφερθεί στην αποστήθιση, στην παγαλία όπως όλοι συνηθίζουμε να τη λέμε, ένα φαινόμενο- μάλλον ελληνικό- που διαιωνίζεται στο ελληνικό σύστημα παιδείας και έχει "τυραννήσει" και "καταστρέψει" πολλούς μαθητές.
Όπως λέει η ίδια "στην ελληνική περίπτωση συμβαίνει κάτι πολύ καταστροφικό. Τα παιδιά αποστηθίζουν τις σελίδες του βιβλίου. Η αποστήθιση είναι κάτι τελείως νοσηρό κι ανόητο. Στην ουσία ακυρώνει τη διδασκαλία. Αυτό το πράγμα πάντα κερδίζεται από το δάσκαλο. Ο δάσκαλος είναι που κάνει το μάθημα" και δεν θα μπορούσαμε να συμφωνήσουμε περισσότερο.
Στα σχολεία μας ακόμα αναμένεται από τους μαθητές να αποστηθίζουν κι αν όχι στο καθημερινό μάθημα σίγουρα... στις εξετάσεις!
Διαβάστε Επίσης
