Υπάρχουν τρεις βασικοί άξονες που χαρακτηρίζουν τη Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ): H δυσκολία συγκέντρωσης, η υπερκινητικότητα και η παρορμητικότητα. Αυτές οι συμπεριφορές, όταν είναι έντονες και σταθερές, μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά την καθημερινότητα ενός παιδιού τόσο στις κοινωνικές του σχέσεις όσο και στην επίδοσή του στο σχολείο.
Η έγκαιρη αναγνώριση των συμπτωμάτων και η κατάλληλη παρέμβαση αυξάνουν σημαντικά τις πιθανότητες ένα παιδί με ΔΕΠΥ να εξελιχθεί ομαλά και να ανταποκριθεί στη θεραπεία. Ωστόσο, η διάγνωση δεν είναι πάντα εύκολη. Πολλά από τα χαρακτηριστικά της ΔΕΠΥ μοιάζουν με τυπικές συμπεριφορές της παιδικής ηλικίας, γεγονός που κάνει τους γονείς -και κάποιες φορές και τους εκπαιδευτικούς- να μην αντιλαμβάνονται ότι κάτι περισσότερο μπορεί να συμβαίνει.
Στο βίντεο που ακολουθεί παρουσιάζεται ένα ιδιαίτερα κατατοπιστικό πείραμα: δύο παιδιά κάθονται απέναντι από μια ψυχολόγο και απαντούν στις ίδιες ακριβώς ερωτήσεις. Το ένα παιδί έχει διαγνωστεί με ΔΕΠΥ, το άλλο όχι. Παρατηρήστε προσεκτικά τις αντιδράσεις τους -τον τόνο της φωνής, τον ρυθμό με τον οποίο απαντούν, τη διστακτικότητα ή την αμεσότητα - και προσπαθήστε να εντοπίσετε ποιο παιδί παρουσιάζει χαρακτηριστικά της διαταραχής.
Πολλά παιδιά με ΔΕΠΥ εμφανίζουν παράλληλα συμπτώματα και από άλλες ψυχικές δυσκολίες, όπως άγχος, κατάθλιψη ή αντιθετική προκλητική συμπεριφορά. Συχνά έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση και δυσκολεύονται να ενταχθούν σε κοινωνικές ομάδες, κάτι που μπορεί να τα κάνει πιο ευάλωτα σε περιστατικά σχολικού εκφοβισμού.
Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι τα παιδιά με ΔΕΠΥ είναι εξίσου έξυπνα, δημιουργικά και ικανά με όλα τα παιδιά. Η συμπεριφορά τους δεν είναι "περίεργη" ούτε "ακατάληπτη" απλώς εκφράζουν τις δυσκολίες τους με τρόπους που χρειάζονται κατανόηση και υποστήριξη. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει οι γονείς να εξάγουν μόνοι τους συμπεράσματα. Αν κάτι στη συμπεριφορά του παιδιού σας σας προβληματίζει, το σωστό βήμα είναι να απευθυνθείτε σε έναν ειδικό.
