Γιατί είσαι άνθρωπος, όχι ρομπότ. Και το παιδί σου χρειάζεται μια αληθινή μαμά, όχι μια τέλεια.
Μια μέρα φώναξες. Μια άλλη μέρα δεν είχες υπομονή. Μια τρίτη, ήθελες να φύγεις για λίγο από το σπίτι και να πας να κρυφτείς. Και μέσα σε όλα αυτά, εμφανίστηκαν εκείνες οι σκέψεις: "Είμαι κακή μαμά; Γιατί δεν μπορώ να το διαχειριστώ καλύτερα;”
Αν σου έχει περάσει από το μυαλό έστω και μία φορά, δεν είσαι μόνη. Όλες οι μαμάδες έχουν τέτοιες στιγμές. Και ήρθε η ώρα να τις δεις αλλιώς.
1. Φώναξες; Δεν είσαι τέρας. Είσαι άνθρωπος. Κανείς δεν σου ζήτησε να μη θυμώνεις. Το θέμα δεν είναι αν θα σου ξεφύγει μια φωνή. Το θέμα είναι τι θα κάνεις μετά. Ζήτα συγγνώμη, εξήγησε. Το παιδί σου δεν θα σε αγαπήσει λιγότερο. Ίσα ίσα, θα μάθει πώς ζητάμε συγγνώμη όταν πληγώνουμε κάποιον.
2. Σκέψου τι σε έφτασε εκεί: Ήσουν κουρασμένη; Δεν είχες χώρο να αναπνεύσεις όλη μέρα; Δώσε λίγο φως στα δικά σου "γιατί” πριν κατακρίνεις τον εαυτό σου. Πίσω από κάθε ξέσπασμα κρύβεται μια μαμά που πιέστηκε πολύ και για πολύ.
3. Μίλα γι’ αυτό. Πες το στη φίλη σου, στον σύντροφό σου, γράψ’ το σε ένα χαρτί. Βγάλ’ το από μέσα σου. Οι σκέψεις που μένουν στο κεφάλι διογκώνονται. Όταν τις μοιράζεσαι, ξορκίζονται. Και βλέπεις ότι δεν είσαι μόνη. Καμία δεν είναι.
4. Δείξε στον εαυτό σου την καλοσύνη που δείχνεις στο παιδί σου. Αν το παιδί σου έκανε ένα λάθος, θα του έλεγες "είσαι κακό παιδί”; Όχι. Θα του έδινες μια δεύτερη ευκαιρία. Κάνε το ίδιο και για σένα. Μη βάζεις τον πήχη τόσο ψηλά που δεν μπορείς να τον φτάσεις ούτε εσύ, ούτε κανείς.
5. Η "τέλεια” μαμά δεν υπάρχει. Υπάρχει όμως η μαμά που νοιάζεται, που εξελίσσεται, που προσπαθεί. Και ναι, μερικές μέρες τα κάνει μαντάρα. Αλλά πάντα, πάντα γυρνάει πίσω και ξαναδοκιμάζει. Αυτή η μαμά είσαι εσύ. Και είσαι υπέροχη. Μην αφήνεις τις τύψεις να σε καθορίσουν. Κοίτα τον εαυτό σου με κατανόηση, όχι με αυστηρότητα. Η μητρότητα δεν είναι διαγωνισμός τελειότητας. Είναι μια διαδρομή γεμάτη αγάπη, λάθη και επανεκκινήσεις. Και εσύ; Είσαι ήδη αρκετή.
