Δεν ξέρω αν αυτό που χρειαζόμαστε οι γονείς είναι περισσότερη υπομονή. Μπορεί κάθε φορά που δεν αντέχουμε από την κούραση και φωνάζουμε στα παιδιά να αναρωτιόμαστε με ενοχές "γιατί δεν έχω υπομονή;", αλλά μήπως τελικά δεν φταίει η έλλειψη υπομονής αλλά η έλλειψη προγραμματισμού και παρατηρητικότητας;
Υπομονή σημαίνει περιμένω μέχρι το παιδί να δέσει τα κορδόνια του ακόμα κι αν αυτό πάρει πάνω από δέκα λεπτά.
Υπομονή σημαίνει να περιμένω το παιδί να τελειώσει το φαγητό του χωρίς να σηκωθώ για να μαζέψω όλα τα ψίχουλα γκρινιάζοντας.
Υπομονή σημαίνει να μην φωνάξω αλλά να καταλάβω τι είναι αυτό που κάνει το παιδί να φέρεται έτσι.
Υπομονή σημαίνει να πηγαίνω σε δύο παιδικά πάρτι και μετά να ακούω τη γκρίνια επειδή δεν έφαγε και τρίτο κομμάτι τούρτας.
Οι γονείς πρέπει να έχουμε υπομονή για πολλά πράγματα μέσα στη μέρα. Αν, όμως, επιλέγαμε να βλέπαμε διαφορετικά τον ρόλο μας ως γονείς ίσως η υπομονή να ήταν πιο εύκολη.
Αν βλέπαμε τον χρόνο που κάνει ένα παιδί να δέσει τα κορδόνια του ως ένα δώρο που του κάνουμε προς την ανεξαρτησία και την αυτοεκτίμηση.
Αν βλέπαμε τον χρόνο που κάνει να φάει αλλά και όλα τα ψίχουλα που ρίχνει ως μια ευκαιρία να ανακαλύψει το φαγητό, τις νέες γεύσεις.
Αν βλέπαμε μια κακιά συμπεριφορά του ως ευκαιρία για να παρατηρούμε το παιδί και να καταλάβουμε τι πραγματικά νιώθει.
Αν βλέπαμε τη γκρίνια μετά τα γλυκά ή τα ατελείωτα πάρτι ως σημάδι ότι χρειαζόμαστε όρια και σωστό προγραμματισμό.
Οι γονείς χρειαζόμαστε χρόνο για τον εαυτό μας, ξεκάθαρα όρια και προγραμματισμό. Η υπομονή με όλα αυτά έρχεται φυσικά.
Tips υπομονής για γονείς
1.Πάρε μια βαθιά αναπνοή όταν νιώθεις ότι χάνεις την υπομονή σου
2.Θέσε ξεκάθαρα όρια για να αποφύγεις γκρίνιες και διαφωνίες
3.Όταν το χρειάζεσαι να κάνεις ένα διάλειμμα/ να αξιοποιείς τον χρόνο για τον εαυτό σου
4.Να ευγνωμονείς τις μικρές νίκες, τις δικές σου και των παιδιών
Διαβάστε Επίσης
