Η ρουτίνα ύπνου όταν τα παιδιά μας είναι νηπιάκια ακολουθεί λίγο-πολύ αυτή που είχαμε όταν ήταν μωράκια. Πάλι θα πλύνουμε δόντια, θα βάλουμε πιτζάμες και θα διαβάσουμε παραμύθια. Μετά σταδιακά αλλάζει. Ξεκινούν παιδικό σταθμό και νηπιαγωγείο και λίγο πριν τον ύπνο μας δίνεται μια όμορφη ευκαιρία να μιλήσουμε για τη μέρα μας.
"Ποιο ήταν το πιο όμορφο πράγμα που έγινε σήμερα στο σχολείο;" και "έγινε κάτι που σε εκνεύρισε", ρωτάμε για να μας περιγράψουν τη μέρα τους και να μπορέσουμε να συζητήσουμε για πράγματα που τα απασχολούν.
Τι γίνεται, όμως, με αυτή την όμορφη συνήθεια όταν τα παιδιά μεγαλώνουν λίγο; Μετά τα 8 και μέχρι τα 13 (όταν σίγουρα δεν θα θέλουν φιλάκι για καληνύχτα!) τα παιδιά θα βουρτσίσουν μόνα τους τα δόντια τους, θα βάλουν πιτζάμες και μπορεί να ξαπλώσουν διαβάζοντας ένα βιβλίο. Εμείς θα πάμε για λίγο να πούμε "καληνύχτα" και να κλείσουμε το φως. Τι γίνεται, όμως, με αυτές τις όμορφες κουβέντες που κάναμε κάτω από τα σκεπάσματα;
Απλά... αλλάζουν. Επειδή οι απαντήσεις στο "πώς ήταν το σχολείο" θα είναι "καλά" και στο "ποιο ήταν το πιο αστείο που συνέβη σήμερα" θα είναι "βαριέμαι τώρα να σου πω", αρκεί οι ερωτήσεις να είναι πιο ενδιαφέρουσες.
Δες μερικά παραδείγματα:
-"Ποιο είναι ένα πράγμα που δεν ξέρω για σένα;"
-"Σε έκανε κάτι να ντραπείς πολύ τώρα τελευταία;"
-"Υπάρχει ένα πράγμα για σένα που θα ήθελες να το ήξεραν περισσότεροι άνθρωποι;"
-"Είδες κάτι που σε έκανε να φοβηθείς ή να νιώσεις άβολα;"
-"Ποιος σε κάνει να νιώθεις ασφάλεια όταν είσαι στο σχολείο;"
-"Εάν μπορούσες να περιγράψεις την οικογένειά μας με 5 λέξεις ποιες θα ήταν;"
Ξεκινώντας κουβέντες με αυτές τις ερωτήσεις μοιράζεσαι πολλά με το παιδί, ανακαλύπτεις πράγματα και σου δίνεται η δυνατότητα να συμβουλεύσεις. Ρώτα το παιδί πράγματα που ξέρεις ότι το ενδιαφέρουν (εγώ ρωτάω "ποια χώρα θέλεις να επισκεφτείς" ή "ποιος σούπερ ήρωας θα ήθελες να είσαι" κλπ, και οι απαντήσεις μου δίνουν έναυσμα για πολλή κουβέντα). Μην αφήσεις από τώρα αυτή την όμορφη συνήθεια που έχετε, είναι μια στιγμή σύνδεσης, τρυφερότητας, ασφάλειας και αγάπης!
