Τα νηπιάκια έχουν τρελές και ιδιαίτερες απαιτήσεις με το φαγητό τους. Ζητάνε τοστ κομμένο σε τριγωνάκι αλλά από τη μία το τυρί και από την άλλη το κοτόπουλο. Κι αν το κάνεις σωστά μετά θα αλλάξει γνώμη, θα κλαίει και θα θέλει το τοστ κομμένο σε τετραγωνάκια.
Τι κάνουμε, λοιπόν, υπακούμε στις εντολές του νηπίου ή το σερβίρουμε όπως θέλουμε;
Δεν είναι περίεργα ούτε απαιτητικά. Όταν τα νήπια ζητάνε το φαγητό τους με συγκεκριμένο τρόπο, εκφράζονται, έχουν άποψη και διεκδικούν τον έλεγχο. Κι όταν αλλάζουν γνώμη, τότε φέρονται ανάλογα με την ηλικία τους. Είναι αναπτυξιακά όπως πρέπει να είναι.
Άρα παραμένουμε ψύχραιμοι, έχουμε τον έλεγχο και σερβίρουμε προσεχτικά! Έχουμε πάντα ήρεμο τόνο φωνής, κάνουμε ερωτήσεις και προσαρμοζόμαστε ενώ διατηρούμε τα όριά μας.
1.Τα αφήνουμε να εκφράσουν τις προτιμήσεις τους αλλά όχι να το παρακάνουν. Ρωτάμε "το θέλεις έτσι ή έτσι;"
2.Εξηγούμε τι κάνουμε: "Κόβω το τοστ στη μέση όπως μου είπες και βάζω το τυρί".
3.Είμαστε ψύχραιμοι: Εάν αλλάξουν γνώμη, τότε παραμένουμε ήρεμοι και το συζητάμε.
4.Δεν το κάνουμε θέμα: Δεν έχει να κάνει με το φαγητό ή με παραξενιά αλλά με την ανάγκη τους να εκφράσουν την επιθυμία τους/ επιλογή τους.
Διαβάστε Επίσης
