Πιστεύω ότι μέχρι τις πρώτες τάξεις του Δημοτικού οι γονείς δεν μαθαίνουν ποτέ όλα όσα πρέπει για τη μέρα των παιδιών τους στο σχολείο. Μετά την τετάρτη Δημοτικού, μάλιστα, ό,τι μαθαίνουν μπορεί και να μην είναι όλη η αλήθεια! Ουσιαστικά οι γονείς παραμένουμε "στο σκοτάδι” για το πώς περνάνε τα παιδιά στο σχολείο, για αυτό πολλές φορές ξαφνιαζόμαστε όταν κάποια μαμά μπορεί να μας αποκαλύψει κάτι: "Δεν ήξερες ότι δεν μιλάνε πια με τη Μαρία;” ή "αφού τους είχε πει η δασκάλα να φέρουν το αγαπημένο τους βιβλίο στην τάξη!”.
Τα μικρά παιδιά δεν δίνουν ουσιαστικές απαντήσεις στις ερωτήσεις που κάνουμε, τα λίγο μεγαλύτερα δεν δίνουν σημασία στις ερωτήσεις μας και τα μεγαλύτερα τις αποφεύγουν εντελώς.
Σου θυμίζει κάτι αυτός ο διάλογος;
"Πώς ήταν η μέρα σου;"
"Με ποιον έπαιξες;"
"Ήταν διασκεδαστικά;"
"Τι κάνατε;"
"Τι έπαιξες;"
"Έφαγες μεσημεριανό;"
Ναι δεν είναι διάλογος! Ρωτάς μόνη σου κι οι απαντήσεις είναι "δεν ξέρω”, "ναι” και "όχι”.
Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε τα παιδιά να μας ανοιχτούν μετά το σχολείο και να μας περιγράψουν τη μέρα τους;
Αρχικά καλό είναι να μην έχουμε ύφος "ανακριτή" αλλά και να μην ρωτάμε τα παιδιά τη στιγμή που είναι κουρασμένα ή πεινάνε. Επιλέγουμε μια καλή και ήρεμη στιγμή και κάνουμε μια συζήτηση μαζί τους. Μπορούμε, μάλιστα, να ξεκινήσουμε περιγράφοντας τη δική μας μέρα.
Tα 3 βήματα που βοηθούν τη συζήτηση για το σχολείο
Με το παιδί μου "παίζουμε” το "ποιο ήταν το...” κάθε βράδυ. Ποιο ήταν το καλύτερο, το χειρότερο και το πιο παράξενο που έγινε σήμερα. Και απαντάμε κι οι δύο! Για πιο μικρά, όμως, παιδιά βοηθούν ακόμα περισσότερο και τα 3 tips της λονδρέζας λογοθεραπεύτριας Emma Pomroy.
1.Ξεκίνα με ένα μη λεκτικό σήμα για να δεις πώς νιώθει το παιδί σου εκείνη τη στιγμή. Ένα βλέμμα, μια χειρονομία, κάτι απλό. Μπορείς να έχεις έτοιμες φατσούλες (λυπημένες, χαρούμενες, κουρασμένες) για να σου δείξει. Μετά μοιράσου κι εσύ πώς αισθάνεσαι: "Εγώ νιώθω καλά". Αυτό του δίνει έναν τρόπο να εκφράσει το συναίσθημά του και σε βοηθά να προσαρμόσεις την κουβέντα που ακολουθεί.
2.Αν δεις ότι έχει διάθεση να εκφραστεί περισσότερο, ρώτα: "Πώς ήταν η μέρα σου;" για να συνεχίσεις τη συζήτηση.
3.Μην κάνεις μόνο ερωτήσεις αλλά και πες εσύ κάτι για τη δική σου μέρα. Για παράδειγμα: "Σήμερα έφαγα ένα υπέροχο μεσημεριανό". Και μετά… κάνε παύση. Αυτό δίνει στο παιδί σου την ευκαιρία να μοιραστεί κάτι δικό του, χωρίς πίεση ή προσδοκία.