Θες να σταματήσεις τα "γιατί δεν με ακούς;”; Μάθε 4 απλούς τρόπους για να σε ακούει πραγματικά το παιδί σου, χωρίς φωνές και συγκρούσεις.
Η ψυχίατρος Dr. Sue Varma που είναι μέλος της διάσημης Αμερικανικής Ψυχιατρικής Εταιρείας ανέφερε σε πρόσφατο άρθρο της πώς κάποια στιγμή που μιλούσε στους δύο γιους της -και οι δύο πηγαίνουν στο γυμνάσιο- για το πόσο σημαντικό είναι να ακούν την πρώτη φορά που τους ζητάει κάτι. "Δεν πρόλαβα να ολοκληρώσω τη φράση μου, κι ο μεγάλος, με το βλέμμα του μισοσηκωμένο από το κινητό, μου πέταξε: "Μαμά, χαλάρωσε. Δεν είναι τόσο βαθύ" Κι εγώ, φυσικά, απάντησα: "Αρχικά, δεν είμαι φίλη σου"".
"Η μαμά ζητάει κάτι. Κανείς δεν ακούει. Μαμά επαναλαμβάνει πέντε φορές. Κανείς δεν ακούει. Η μαμά ουρλιάζει σαν τρελή. Τα παιδιά αναρωτιούνται: "Γιατί είναι πάντα έξαλλη η μαμά;”"
Οι μαμάδες το βιώνουμε καθημερινά. Δεν θέλουμε να φωνάξουμε αλλά καταλήγουμε να φωνάζουμε γιατί έτσι "τραβάμε" την προσοχή. Νιώθουμε ότι μόνο τότε μας ακούν. Ευτυχώς, οι ψυχίατρος μας προτείνει 4 τρόπους που βοηθούν τα παιδιά να ακούσουν χωρίς φωνές και χωρίς δράματα.
1. Η τεχνική "θυμάμαι το σενάριο”
Αντί να πεις "Ποτέ δεν βάζεις τα πιάτα στο νεροχύτη", μπορείς να θυμηθείς το σενάριο "Σε κατάσταση x, όταν έκανες x, ένιωσα x", δηλαδή "Όταν σου ζήτησα να μαζέψεις το τραπέζι κι εσύ πήγες στο δωμάτιό σου, ένιωσα ότι με αγνοείς". Έτσι εστιάζεις στη συμπεριφορά, όχι στο παιδί. Το μήνυμα γίνεται καθαρό, χωρίς επίθεση και χωρίς ενοχές.
2. Η τεχνική "ξεκινάω με το θετικό”
Ξεκίνα με θετικό σχόλιο, πες αυτό που χρειάζεται να αλλάξει και κλείσε με ενθάρρυνση. "Μου αρέσει που προσπαθείς πολύ με τα μαθήματα. Αν προγραμμάτιζες λίγο καλύτερα τον χρόνο σου, θα τα πήγαινες ακόμη καλύτερα. Μπράβο σου, συνέχισε έτσι!". Η ισορροπία ανάμεσα στην επιβράβευση και τη διόρθωση κάνει τα παιδιά να νιώθουν ικανότητα, όχι επίπληξη.
3. Η τεχνική "μιλάω σαν εσένα”
Χρησιμοποίησε το χιούμορ σου. "Η vibe δεν vibάρει σήμερα, παιδιά. Επιστρέφω όταν vibάρω." Η απάντηση θα είναι "Μαμά, cringe!", αλλά θα σε έχουν ακούσει. Η ένταση θα έχει μειωθεί κι ίσως αποφασίσουν να συμμαζέψουν το δωμάτιό τους!
4. Άφησέ τα να συμμετέχουν στους κανόνες
Όταν τα παιδιά βοηθούν να φτιαχτεί το πρόγραμμα, νιώθουν ότι έχουν λόγο όχι ότι εκτελούν εντολές. Έτσι μαθαίνουν τι σημαίνει ευθύνη, όχι υπακοή.
Αυτές οι στιγμές που αποφασίζεις να μην φωνάξεις αλλά να βρεις ουσιαστικούς τρόπους επικοινωνίας είναι οι στιγμές που χτίζεις τη σχέση σου με τα παιδιά σου. Δεν θέλουμε τέλεια παιδιά, θέλουμε να έχουμε σύνδεση μαζί τους. Και αν κάποιες φορές χρειάζεται να πούμε ένα "μπρο” ή ένα "δεν vibάρω" για να μας ακούσουν, δεν πειράζει.
Διαβάστε Επίσης
