Ένα νέο τραγούδι με τίτλο "Γονείς" κυκλοφόρησε ο Νίκος Καρβέλας και προκάλεσε αμέσως έντονες συζητήσεις. Το κομμάτι παρουσιάστηκε για πρώτη φορά σε πρόσφατη διαδικτυακή του συνέντευξη, όπου και αποκαλύφθηκε αιφνιδιαστικά, τραβώντας την προσοχή του κοινού αλλά και των τηλεοπτικών εκπομπών.
Ο Νίκος Καρβέλας, συνοδεύοντας την κυκλοφορία του τραγουδιού, εξήγησε:
"Αυτή είναι η ανταπόκριση στις προτροπές εκείνων που το ζήτησαν, με την ευχή η ανθρωπότητα κάποτε να θεραπευτεί από την πανδημία μιας τέτοιας εξάρτησης".
Οι στίχοι του τραγουδιού συζητήθηκαν εκτενώς στην εκπομπή "Το Πρωινό", όπου σημειώθηκε έντονη διαφωνία μεταξύ του Γιώργου Λιάγκα και του Πάνου Κατσαρίδη.
Οι διαφορετικές απόψεις στο "Πρωινό"
Ο Γιώργος Λιάγκας πήρε ανοιχτά θέση υπέρ των στίχων του Νίκου Καρβέλα, λέγοντας:
"Δεν θα υπήρχαν ψυχολόγοι αν δεν υπήρχαν γονείς. Πρώτη φορά που συμφωνώ στο 99% με τον Καρβέλα. Τα περισσότερα τραύματα τα δημιουργεί η οικογένεια στα παιδιά. Μας έχουν μάθει άσχετα αν τους εκτιμάμε ή όχι. Πολλές φορές δεν το εννοούμε κιόλας. Εσφαλμένα θεωρούμε τα παιδιά προέκταση του εαυτού μας. Είμαστε καταπιεστικοί ως προς τα παιδιά μας. Λέει αλήθειες ο Καρβέλας. Ο καθένας έχει τη δυνατότητα να αξιολογήσει τους γονείς του αλλά και τα παιδιά του. Είναι πολύ σημαντικό να θαυμάζεις τα παιδιά σου σαν να είναι αυθύπαρκτες προσωπικότητες."
Από την άλλη, ο Πάνος Κατσαρίδης διαφώνησε έντονα:
"Και τα παιδιά σου θαυμάζουν εσένα. Είσαι και ο ήρωας των παιδιών σου, δεν είσαι πληγή γι' αυτά. Ένα παιδί έχει ανάγκη τους γονείς του και την ασφάλειά τους. Εγώ διαφωνώ με τους στίχους του τραγουδιού. Χρωστάω τα πάντα στους γονείς μου. Δεν φύτρωσα. Είτε κακοί είτε καλοί οι άνθρωποι είναι οι γονείς μου. Κάποιοι άνθρωποι μόχθησαν για να γίνουμε αυτό που γίναμε".
Η συζήτηση στο Πρωινό ανέδειξε για ακόμη μία φορά πόσο διχαστικές και βαθιά προσωπικές μπορεί να είναι οι αντιλήψεις γύρω από τη σχέση παιδιών και γονιών, κάτι που ο Νίκος Καρβέλας άγγιξε ευθέως μέσα από τους στίχους του.
Οι στίχοι που προκάλεσαν αντιδράσεις
Το τραγούδι "Γονείς" περιλαμβάνει στίχους όπως:
"Θα αγαπούσες τη μαμά σου,
αν δεν ήτανε η μαμά σου.
Θα την έκανες παρέα,
θα την θεωρούσες σπουδαία.
Πες μου τι έχει ο μπαμπάς σου
και λες πως είναι ο ήρωάς σου.
Τι είναι εκείνο που θαυμάζεις,
που το ’χουνε όλοι όμως δεν τους θαυμάζεις.
Οι γονείς σου, η πληγή σου,
σου λένε ότι έχουν από σένανε μεγάλες προσδοκίες.
Σε κάνουν να νιώθεις ένοχες
για τις δικές τους αμαρτίες.
Σου λένε ότι πρέπει μια ζωή
να τους χρωστάς ευγνωμοσύνη.
Ευγνωμοσύνη, ευγνωμοσύνη.
Τίποτα δεν τους χρωστάς.
Μες τη νύχτα περπατάς,
χέρι-χέρι,
μόνο εσύ κι ο εαυτός σου".
Διαβάστε Επίσης
