Ήταν μία από εκείνες τις ημέρες που όλα πήγαιναν στραβά, που έτρεχαν έξοδα, που δεν μπορούσα να συνεννοηθώ με την τηλεφωνική εταιρεία, που έπρεπε να προλάβω να μαγειρέψω για την επόμενη μέρα και μετά να πάω για πρόβα. Να γυρίσω γρήγορα και να μπορέσω να πάω την λατρεία μου στο μάθημα καράτε. Κι εκείνη την ημέρα ήταν που της φώναξα.
Ξέσπασα τα νεύρα μου στο παιδί, επειδή ήμουν πιεσμένη με όλα και ένιωθα μόνη, τα έβλεπα όλα βουνό. Πίσω από όλα αυτά κρυβόταν το ότι καταβάθος ένιωθα πώς δεν ήμουν η τέλεια μητέρα κι αυτό με τσάκιζε.
Έπαθα μια γερή κρίση πανικού στο τέλος της μέρας όταν το παιδί (και το γατί) κοιμόντουσαν κι εκεί συνειδητοποίησα τα εξής:
1. Είναι τέλειο που δεν υπάρχει το τέλειο πουθενά και σε τίποτα.
2. Καλύτερα να αποδέχεσαι τον εαυτό σου με τις κακές και τις καλές του μέρες. Έτσι ξεμπλοκάρεσαι και λειτουργείς ψύχραιμα.
3. Πρώτα πρέπει να είσαι εσύ καλά με τον εαυτό σου, να λύνεις τα δικά σου θέματα κι έτσι συμπεριφέρεσαι στο παιδί με ηρεμία και αγάπη.
4. Σταμάτα να συγκρίνεις τον εαυτό σου με τις άλλες μαμάδες, αυτές που βλέπεις από κοντά, στα social ή με τη δική σου μητέρα. Κάθε μία μαμά είναι μοναδική. Είσαι μοναδική.
5. Χαλάρωσε κι απόλαυσε κάθε στιγμή με το παιδί σου. Απόλαυσε το ταξίδι της μητρότητας που είναι παντονινό και γεμάτο απέραντη αγάπη.
