Το Attachment parenting είναι μια θεωρία για το πώς να διαπαιδαγωγήσεις το παιδί σου με έναν «εναλλακτικό» τρόπο, ενάντια σε ό,τι ακούμε από το περιβάλλον μας. Η ακριβής μετάφραση του είναι «γονική προσκόλληση», αλλά δεν ακούγεται τόσο εύηχο ή και μερικοί το μεταφράζουν «ασφαλή προσκόλληση».
Το ap είναι ο τρόπος φροντίδας των παιδιών με σκοπό το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για το μωρό αλλά και το γονέα αφου το παιδί διαμορφώνει ένα ισχυρό συναισθηματικό δεσμό με τους γονείς κατά την παιδική ηλικία και τα αποτελέσματα το συνοδεύουν στην υπόλοιπη ζωή του και καθορίζουν την ανάπτυξη της προσωπικότητας του, αλλά και τις μετέπειτα κοινωνικές του σχέσεις. Attachment Parenting είναι τελικά αυτό που ενστικτωδώς θα έκαναν οι γονείς, ένας φυσικός τρόπος ανατροφής που βασίζεται στη φροντίδα της σχέσης γονέα-παιδιού, και ο γονέας καλείται να ανταποκριθεί με ευαισθησία και ενσυναίσθηση στις ανάγκες του.
Οι γονείς πρέπει να εμπιστεύονται το ένστικτό τους, να αναγνωρίζουν τις καταβολές τους και πώς έχουν επηρεάσει τον τρόπο που αναθρέφουν τα παιδιά τους και ο καθένας να κρατάει μόνο ό,τι λειτουργεί για τον ίδιο και την οικογένειά του. Κυριαρχεί τέλος, η Θετική Διαπαιδαγώγηση, δηλαδή «συμπεριφέρομαι στα παιδιά όπως θα ήθελα να μου συμπεριφέρονται και εμένα στη θέση τους». Αυτό ενθαρρύνει και ενδυναμώνει τον συναισθηματικό δεσμό παιδιού-γονέα και συνεπώς τα παιδιά μαθαίνουν να αυτορρυθμίζουν συναισθήματα συμπεριφορά.
Οι 7 βασικές αρχές
Η αρχική επαφή της μαμάς με το παιδί βοηθάει τη μελλοντική σχέση μεταξύ τους, η μαμά πρέπει να είναι κοντά με το μωρό της, σε στενή σωματική επαφή και έτσι δημιουργούνται και οι σωστές βάσεις για το θηλασμό.
2. Breastfeeding – Θηλασμός
Ο θηλασμός βοηθάει πολύ το δέσιμο. Θηλάζοντας το μωρό εκκρίνονται από τον υποθάλαμο του εγκεφάλου της μητέρας ορμόνες όπως η οξυτοκίνη που είναι η ορμόνη της αγάπης. Σημαντικό είναι να ταΐζουν οι μαμάδες το μωρό τους όποτε και όσο έχει ανάγκη και όχι ακολουθώντας πρόγραμμα συγκεκριμένων ωρών. Επίσης να το θηλάζουν μέχρι την ηλικία που εκείνο επιθυμεί.
3. Babywearing – να φοράς το μωρό σου σε μάρσιπο αγκαλιάς.
Το μωρό τον πρώτο καιρό της ζωής του δεν μπορεί να καταλάβει ότι είναι ανεξάρτητο άτομο. Πιστεύει ότι είναι προέκταση της μαμάς του. Για το λόγο αυτό θέλει να είναι συνέχεια στην αγκαλιά της μαμάς του. Είναι βάρβαρο από τη μια το μωρό να βρίσκεται για 9 μήνες στην κοιλιά της μαμάς του, να ακούει τον χτύπο της καρδιάς της, να νιώθει την κίνηση της, να ακούει τη φωνή της και μετά τη γέννηση να μένει σε ένα καρότσι. Στην αρχή της ζωής του έχει ανάγκη να νιώσει ασφάλεια και αγάπη και αργότερα να πάρει το δρόμο της ανεξαρτητοποίησης. Άρα θέλουμε την τοποθέτηση του μωρού στο μάρσιπο για τις πρώτες βόλτες ή όταν κινείστε μέσα στο σπίτι.
4. Bedding close to baby – Ύπνος μαζί ή έστω κοντά με το μωρό
«Family bed»: Είναι και αυτός ένας τρόπος επικοινωνίας, ειδικά σε γονείς που λείπουν πολλές ωρες από το σπίτι και έτσι μπορούν να αναπληρώσουν τις χαμένες ώρες με τον από- κοινού ύπνο. Όχι μόνο δεν κάνει κακό αλλά είναι ευεργετικό για το μωρό. Τα μωρά και τα παιδιά έχουν ανάγκες τη νύχτα ακριβώς όπως κατά τη διάρκεια της ημέρας.
5. Belief in the language value of your baby’s cry
Το κλάμα του μωρού είναι ο μοναδικός τρόπος επικοινωνίας του με το περιβάλλον του. Όταν κλαίει, κάτι χρειάζεται. Μπορεί να έχει ανάγκη να θηλάσει, να θέλει τη σωματική επαφή ή να ακούσει τη φωνή σου για να νιώσει ασφάλεια. Αν το άφήνεις μόνιμα να κλαίει θα σταματήσει κάποια στιγμή απογοητευμένο και λυπημένο τις προσπάθειες και θα πιστεύει ότι κανένας δεν του δίνει σημασία και θα χάσει την εμπιστοσύνη στον εαυτό του πριν καλά-καλά την αποκτήσει.
6. Beware of baby trainersΝα προσέχεις τους «ειδικούς» που αντιμετωπίζουν το μωρό σα να είναι κατοικίδιο και εσύ να πρέπει να το εκπαιδεύσεις γιατί αυτό ήρθε στον κόσμο να σε τυραννήσει. «Το σκυλί σου και το παιδί σου όπως το μάθεις». Οι νέες μαμάδες θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα καχύποπτες με τους ειδικούς.
7. Balance – IσορροπίαΟ ερχομός ενός μωρού είναι μια αλλαγή στην οικογένεια, μετά από ένα χρονικό διάστημα προσαρμογής της οικογένειας στις νέες συνθήκες, πρέπει οι γονείς να προσπαθήσουν να βρούν πάλι τις ισορροπίες τους. Ισορροπία ανάμεσα στις ανάγκες του παιδιού, στις ατομικές ανάγκες του κάθε γονέα και γενικά τις ισορροπίες της οικογένειας.
Το attachment parenting από κάποιους χαρακτηρίζεται ως νέα μόδα
Γυναίκες που επιλέγουν να θηλάζουν πολλά χρόνια τα παιδιά τους, να τα κουβαλούν συνεχώς στο μάρσιπο, να ζουν τους πρώτους μήνες κολλημένες με τα παιδιά τους, να κοιμούνται μαζί τους και γενικά να ανταποκρίνονται σε όλους τους τις ανάγκες άμεσα. Η πιο συνηθισμένες ατάκες που ακούνε όσοι κάνουν Attachment Parenting είναι «Έπρεπε να το βάλεις απ’ την αρχή στο κρεβάτι του, για να μάθει να κοιμάται μόνο του». «Αν το άφηνες να κλαίει τώρα δεν θα σε ταλαιπωρούσε στον ύπνο». «Αφου το παίρνεις όλη την ώρα αγκαλιά, θα κακομάθει». «Τα μωρά είναι χειριστικά, κλαίνε για να σε κάνουν να τους δώσεις σημασία» «Θηλασμός μέχρι τα έξι μήπως; »και πολλά άλλα. Η σημασία όμως του να ανταποκρινόμαστε με ευαισθησία στις ανάγκες των παιδιών τα βοηθάει στην εξέλιξή τους, σε όλα τα επίπεδα, ακόμα και στην ενήλική ζωή τους και όλες οι σύγχρονες έρευνες το υποστηρίζουν. Κακομαθαίνω το παιδί μου όταν του δίνω τα πάντα ανεξάρτητα με το τι έχει ανάγκη ή όχι. Οι γονείς που κακομαθαίνουν το παιδί, δίνουν παιχνίδια σε μια κρίση θυμού, παγωτό σαν ανταμοιβή που μάζεψε τα παιχνίδια. Οι γονείς που μεγαλώνουν τα παιδιά με ενσυναίσθηση δεν τους δίνουν ό,τι θέλουν αλλά αυτό που έχουν ανάγκη, δηλαδή απεριόριστη αγάπη και όχι απεριόριστα παιχνίδια. Με το attachment parenting γονείς και παιδί είναι σύμμαχοι και όχι αντίπαλοι! Εμπιστεύονται ο ένας τον άλλον.
Ας μην φτάνουμε όμως στα άκρα…
Το Αp είναι μια προσέγγιση, παρά ένα αυστηρό σύνολο κανόνων. Για να θεωρηθεί οτι ένας γονιός ακολουθεί τη φιλοσοφία του attachment δεν είναι απαραίτητο να ακολουθεί όλα τα παραπάνω. Υιοθετεί ότι νιωθει ότι του ταιριάζε. Ό,τι όχι, το απορρίπτει. Μπορεί να υπάρχουν ιατρικοί ή οικογενειακοί λόγοι που να σας κάνουν να μην μπορείτε να ασκήσετε όλα αυτά. Διάβασε τη συνέχεια στην επόμενη σελίδα Το άνοιγμα του μυαλού και της καρδιάς σας στις ατομικές ανάγκες του μωρού σας, με τους πόρους που έχετε, αυτό είναι όλο όσο το παιδί σας θα περιμένει ποτέ από εσάς. Πάρτε απλά συμβουλές για να τις προσαρμόσετε στο δικό σας στυλ ανατροφής των παιδιών, αυτό που ταιριάζει στις ιδιαίτερες ανάγκες του παιδιού σας και της οικογένειά σας.Το AttachmentParenting είναι ένα «εργαλείο»
Τα εργαλεία είναι πράγματα που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε για να ολοκληρώσετε μια εργασία. Όσο καλύτερα τα εργαλεία, τόσο πιο εύκολα μπορείτε να κάνετε τη δουλειά. Η «δουλειά» ειναι η σωστή ανατροφή των παιδιών με οδηγό την ενσυναίσθηση. Φυσικά και το παιδί που είναι δεμένο με τους γονείς του χρειάζεται να ακούει «όχι» και χρειάζεται να δέχεται τις συνέπειες των πράξεών του, αλλιώς μεγαλώνει και προετοιμάζεται για έναν μη ρεαλιστικό κόσμο και θα αντιμετωπίσει δυσκολίες προσαρμογής. Ακόμη, μια καλή μαμά δεν σημαίνει οτι πρέπει να αφήνει τον εαυτό της αλλά πρέπει να δέχεται βοήθεια και να κάνει διαλείμματα. Γι’ αυτό και ο ρόλος του πατέρα ή του τρίτου ατόμου που βοηθάει είναι πολύ σημαντικός. Αν η ίδια δεν νιώθει πρώτα καλά με τον εαυτό της, δεν θα μπορεί αν αφοσιωθεί στα παιδιά της. Επιπλέον, ο καλός γονέας χρειάζεται να λειτουργεί σύμφωνα με την ηλικία του παιδιού γιατί ένα νεογέννητο έχει άλλες ανάγκες από ένα παιδί δύο ετών.Είναι φυσικό το παιδί και η μητέρα να είναι προσκολλημένοι ο ένας στον άλλο, όχι όμως αυτή η προσκόλληση να διατηρηθεί με τον ίδιο τρόπο για πολλά χρόνια. Το παιδί τότε θα αρχίσει να νιώθει αδύναμο και εξαρτημένο και η υπερπροστασία απλά θα του κόψει τα φτερά. Και φυσικά το βασικότερο είναι να μάθουμε να εμπιστευόμαστε το ένστικτό μας γιατι πιστεύω ακράδαντα ότι πέρα από κάθε θεωρία, μέσα της η μητέρα γνωρίζει το καλύτερο για το παιδί της. Οι κανόνες είναι η γενική κατεύθυνση, αλλα ο κάθε γονιός χρειάζεται να τους προσαρμόζει στην δική του οικογένεια. Κάποιες φορές απλά «παράκουσε» κάποιες οδηγίες και να λειτουργείς ανάλογα με αυτό που υπαγορεύει το ένστικτό σου σε συνδυασμό με αυτό που βλέπεις στο παιδί σου.
Το παιδί θα σου δείξει το δρόμο
Δεν σημαίνει ότι για είναι μια μαμά «καλή μαμά» πρέπει οπωσδήποτε να κοιμάται με το παιδί της. Πολλά παιδιά δεν το χρειάζονται αυτό και σε κάποιες άλλες περιπτώσεις η μητέρα χάνει τον ύπνο της με το να κοιμάται με το παιδί της κάθε βράδυ αλλά παράλληλα χάνει και τη σχέση με τον σύντροφό της. Κανείς δεν είπε σε μια μαμά να μη θηλάζει μέχρι τα 3 άν αυτό είναι που επιθυμεί. Κάθεμία κάνει αυτό που της ταιριάζει και θεωρεί καλύτερο για το παιδί της. Το θέμα είναι άλλο: ότι δεν υπάρχει λόγος να “κράζουμε” τις άλλες μαμάδες, αυτές που θέλουν να ακολουθήσουν άλλο δρόμο. Μια καλή μαμά κρίνεται εκ των υστέρων. Μπορεί να μην κάνει τίποτα από αυτά τα οποία λέει το attachment parenting και παρόλα αυτά τα παιδιά της να είναι σωματικά και ψυχικά υγιή και μπορεί από την άλλη να τα κάνει όλα και τα παιδιά της να μην είναι ψυχικά υγιή. Γιατί πολλοί άλλοι παράγοντες παίζουν πολύ μεγαλύτερο ρόλο, όπως δική της η ψυχική υγεία. Το να πάει το παιδί στον παιδικό σταθμό ή να συναναστρέφεται με άλλα παιδάκια, ωφελεί και εκείνο και εσένα: εκείνο γιατί μαθαίνει να κοινωνικοποιείται σε νεαρή ηλικία κι εσένα γιατί έχεις πολύτιμο χρόνο να ξεκουραστείς, να φροντίσεις τον εαυτό σου, να ασχοληθείς με τον άντρα σου. Δεν σε κάνει λίγοτερο τέλεια μητέρα. Αλλωστε, όπως έχει δηλώσει πρόσφατα η γαλλίδα φιλόσοφος Ελιζαμπέτ Μπαντεντέρ: «Η τέλεια μητέρα είναι τόσο σπάνια όσο ο Μότσαρτ».
Το διαβάσαμε εδώ
