Ο Θάνος Ασκητής μίλησε στην εκπομπή "Σήμερα" του ΣΚΑΪ και τοποθετήθηκε με έμφαση πάνω σε ένα θέμα που, όπως είπε, η χώρα μας ακόμα αγνοεί σε μεγάλο βαθμό: την ψυχοεκπαίδευση των γονιών. Όπως εξήγησε μιλώντας με αφορμή την αύξηση της παραβατικότητας των νέων, τα παιδιά αυτά "προέρχονται από κάποια σπίτια και οικογένειες οι οποίες είτε έχουν προβλήματα εσωτερικά μέσα στο σπίτι τους, είτε ο καθένας έχει δικά του προσωπικά προβλήματα".
"Όταν κάνεις ένα παιδί, έχεις μόνο ένα δικαίωμα: Να αναπτύξεις σωστά την ψυχική υγεία του παιδιού σου. Να το εξελίξεις ώριμα. Να μάθει να υποτάσσεται στον νόμο και το υποτάσσεται είναι νοηματική και πραγματική σκέψη. Με τον νόμο δεν μπορεί να τα βάλει κανείς", είπε.
Πυρήνας διαμόρφωσης οι ηλικίες από 6 έως 16
Η ηλικιακή περίοδος από τα 6 έως τα 16 έτη, εξήγησε, αποτελεί πυρήνα για τη διαμόρφωση της ταυτότητας του παιδιού και την ψυχική του σταθερότητα. Εκεί μπαίνουν τα όρια, η ενσυναίσθηση, ο σεβασμός στον άλλο και γίνεται κατανοητό ποιος είναι ο ρόλος του γονιού. "Αν μεγαλώσεις με την αίσθηση ότι εσύ ξεχωρίζεις ή ότι κανείς δεν μπορεί να σου επιβληθεί, τότε μπαίνουμε στην παθολογία", σημείωσε, τονίζοντας πως "αυτά τα παιδιά μπορεί να φτάσουν σε σημείο να αφαιρέσουν μια ζωή εν ψυχρώ".
Στην Ελλάδα, όπως είπε, παρατηρείται έντονα το φαινόμενο της αντιστροφής ρόλων μέσα στο σπίτι: "Το παιδί καβαλάει τον γονιό, και ο γονιός είναι αδύναμος. Σήμερα ένα ποσοστό περίπου 20% των γονιών φοβούνται, στην εφηβεία, να μη φάνε ξύλο απ’ τα παιδιά τους".
Γι’ αυτό ο Θάνος Ασκητής θεωρεί πως το πιο σημαντικό διάστημα για μια δυνατή σχέση γονιού-παιδιού είναι "η φοβερή δεκαετία από τα 6 έως τα 16, όπου ο γονιός με το παιδί πρέπει να είναι πολύ κοντά και οι δύο γονείς, ακόμα και αν είναι χωρισμένοι".
"Είναι αδιανόητο να τσακωνόμαστε χωρισμένοι γιατί είχαμε προσωπικά προβλήματα, και να βάζουμε στο παιδί μας μπροστά τον ρόλο του δικαστή. Το παιδί γίνεται δικαστής: "Με ποιον είσαι;” Αυτό το βάρος δεν μπορεί να το σηκώσει. Κι αργότερα του γυρίζει μπούμερανγκ στην ίδια του την ψυχική ζωή".
Ουσιαστική υποστήριξη της οικογένειας
Σύμφωνα με τον κ. Ασκητή, η λύση είναι η αναβάθμιση της εκπαιδευτικής πολιτικής και η ουσιαστική υποστήριξη της οικογένειας. Όχι μόνο στην εκμάθηση γνώσεων, αλλά στην καλλιέργεια της συναισθηματικής ωριμότητας και της κοινωνικής ενσυναίσθησης. "Σήμερα ρωτήστε παιδιά 8–10 χρονών ποιος είναι ο μέντορας τους. Δεν υπάρχει μέντορας. Υπάρχει ένα κινητό". Και συνέχισε, περιγράφοντας μια ανησυχητική πραγματικότητα: "Η νοσοπαθολογία έχει δύο λέξεις από πίσω: τοξική ουσία και θυμός. Αν συνεχίσουμε έτσι, θα πληρώνουμε τη βία. Είμαστε σαν το "Κουρδιστό Πορτοκάλι” μια κοινωνία που εξοικειώνεται με τη βία, την πίεση, το στρες, τον θυμό".
Για τον Θάνο Ασκητή, λοιπόν, η ουσία είναι ξεκάθαρη: "Το παιδί χρειάζεται καθοδήγηση, σταθερότητα και γνήσια σχέση. Και οι γονείς πρέπει να αναλάβουν αυτόν τον ρόλο συνειδητά, από νωρίς. Γιατί η κρίσιμη δεκαετία 6–16 δεν επαναλαμβάνεται αλλά καθορίζει τη ζωή που θα ακολουθήσει".
Διαβάστε Επίσης
Διαβάστε Επίσης
