Ισχυρές συσχετίσεις υπάρχουν σε δυο επίπεδα:
1. Η αύξηση του δείκτη μάζας σώματος bmi κατά την παιδική ηλικία, και βρεφική.
Γιατί;
Ο μη θηλασμός, η υπέρ σίτιση, η καταναγκαστική σίτιση, η συναισθηματική σίτιση, τα απλά σάκχαρα, οι έτοιμες επεξεργασμένες τροφές, το junk food, η καθιστική ζωή στις πόλεις για τα παιδιά και η έλλειψη άσκησης.
2. Η πρόσληψη στην ευαίσθητη πρώτη ηλικία ουσιών που μοιάζουν στα οιστρογόνα όπως φθαλικά και μπορεί να στρεβλώνουν την ανάπτυξη του ενδοκρινικού συστήματος.
Που ανευρίσκονται αυτά; Στα επεξεργασμένα γάλατα για βρέφη, σε έτοιμες τροφές σε επαφή με πλαστικά και γενικά στο πλαστικό που μας περιβάλλει παντού.
Ποιες οι συνέπειες από την πρώιμη αρχή της εφηβείας;Εγκαταστημένες συσχετίσεις με μεγαλύτερο κίνδυνο καρκίνου μαστού μακροπρόθεσμα, με πρωιμότερη εμμηνόπαυση με όλες τις σχετικές συνέπειες.
Και στον ψυχολογικό τομέα;Εμφανώς υπάρχουν όταν ένα κορίτσι εγκαταλείπει πρώιμα και απότομα την παιδική ηλικία.
Μια παιδική ηλικία που ούτως ή άλλως δεν βιώνεται γιατί βάλλεται και εξοστρακίζεται από παντού, στον βωμό της πρόωρης ανεξαρτητοποίησης και της εντατικοποίησης βιομηχανοποίησης της μετάβασης όσο πιο γρήγορα σε «παραγωγικό ανεξάρτητο ενήλικα».
Ένας ακόμα παράγοντας για τα παιδιά μας να μην ζουν, να μην προλαβαίνουν να απολαύσουν την παιδικότητα.
Από τον Στέλιο Παπαβέντση, Παιδίατρο
Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα, εδώ
