Δεν γίνεται το παιδί να μην δει ποτέ βίντεο στο διαδίκτυο. Κάποια στιγμή θα το ζητήσει έντονα, κάποια στιγμή θα του δείξουν οι φίλοι του κάτι, κάποια στιγμή θα μείνειμ λίγο παραπάνω με την γιαγιά και τον παππού και θα γυρίσεις σπίτι και θα το δεις να χειρίζεται το κινητό καλύτερα από εσένα. Αλλά μέχρι να γίνπουν όλα αυτά ώστε να μπορέσω να βάλω νέα όρια και να πάρω τα μέτρα μου, δεν θα βάζω από μόνη μου βιντεάκια στο παιδί μου. Ακόμα κι αν είναι παιδικά τραγούδια!
Εννοείται ότι στο σπίτι βάζουμε τραγούδια αλλά δεν χαζεύουμε το βίντεο κλιπ, αφήνουμε το κινητό στο τραπέζι και χορεύουμε.
Εννοείται ότι έχουμε δει παιδικά στην τηλεόραση, αλλά μόνο ένα επεισόδιο τη φορά.
Εννοείται ότι θα δούμε ταινίες ή θα ψάξουμε κάτι στο διαδίκτυο, αλλά πάντα χειρίζομαι εγώ το κινητό.
Το παιδί μου είναι ακόμα μικρό, στον παιδικό σταθμό, αλλά ξέρω ότι πηγαίνοντας στο δημοτικό αργότερα θα αποκτήσει άλλη σχέση με το διαδίκτυο. Θέλω, όμως, όσο μπορώ να του μάθω πώς να το κάνει με ασφάλεια από μικρή ηλικία. Και θέλω να προστατεύσω όσο γίνεται τη ψυχική του υγεία.
Οι ειδικοί, εξάλλου, λένε πως τα παιδιά που βλέπουν συχνά μικρά βίντεο έστω και ασφαλή για την ηλικία τους έχουν να αντιμετωπίσουν τις εξής προκλήσεις:
Είναι εθιστικά! Η ντοπαμίνη ανεβαίνει και μόλις τελειώσει το ένα βίντεο θέλουν να δουν κι άλλο!
Μειώνουν την ικανότητά τους να συγκεντρωθούν σε κάτι. Τα βίντεο είναι τόσο γρήγορα, οι πληροφορίες και τα ερεθίσματα τόσο πολλά που τα παιδιά δεν μαθαίνουν να έχουν υπομονή και να ετσιάζουν σε ένα μόνο πράγμα κάθε φορά.
Προκαλούν υπερένταση. Αν προκαλούν σε εσένα ένταση, φαντάσου σε ένα μικρό παιδί! Ο εγκέφαλος πήζει με τόση πληροφορία, δημιουργώντας ακόμα και προβλήματα στον ύπνο!
Σε απομονώνουν! Μπορεί να ξεκινήσεις να βλέπεις ένα βίντεο και να καταλήξεις να έχεις δει καμιά δεκαριά χωρίς να έχεις μιλήσει με τον άλλο που κάθεται δίπλα σου! Το ίδιο παθαίνουν και τα παιδιά. Σκέψου πόσα πράγματα θα έκανε αν δεν έβλεπε βίντεο!
