Τα παιδιά με αλλεργίες κουβαλούν πολλά βάρη στην τσάντα τους. Είναι βάρη που δεν φαίνονται...
Κι όμως το 2025 υπάρχουν παιδιά με αλλεργίες και οι γονείς τους που αγχώνονται να στείλουν τα παιδιά τους σχολείο. Οι δάσκαλοι είτε τους προτείνουν να τα συνοδεύουν στο σχολείο οι γονείς είτε να μην τα πηγαίνουν σχολείο μέχρι να έρθει ο σχολικός νοσηλευτής! Αυτά αποκαλύπτει σε ανάρτησή της η ψυχοπαιδαγωγός Ευτυχία Βαρσαμή, κοινοποιώντας και μια πολύ "δυνατή" αφίσα για τα παιδιά με αλλεργία.
"Θα ξέρει η δασκάλα τι να κάνει αν χρειαστώ βοήθεια;"
"Είναι αυτό το φαγητό ασφαλές για μένα;"
"Πού είναι η αδρεναλίνη μου; Έφερα τα φάρμακά μου;"
Όπως γράφει η ψυχοπαιδαγωγός: "Αυτά είναι τα ερωτήματα που μπορεί να κουβαλά κάθε μέρα στην τσάντα του ένα παιδί με αλλεργίες. Ένα βάρος αόρατο, που δεν θα έπρεπε να βαραίνει καμία παιδική ψυχή.
Συνεργάζομαι με γονείς που για πρώτη φορά θα στείλουν τα παιδιά τους με αλλεργίες στο σχολείο. Οι δάσκαλοι πολλές φορές τους προτείνουν ήταν να τα συνοδεύουν ήταν να μην τα πηγαίνουν σχολείο μέχρι να έρθει ο σχολικός νοσηλευτής! 21ο αιώνα να μην πηγαίνουν τα παιδιά στο σχολείο κι αυτό να θεωρείται φυσιολογικό; Οι συζητήσεις μας είναι γεμάτες αγωνία: "να πηγαίνουμε μαζί;", "ή μήπως να μην πηγαίνουν καθόλου;". Αυτές οι φράσεις είναι κραυγές για βοήθεια. Για ισότητα. Για δικαίωμα στη μάθηση χωρίς φόβο.
Δεν γίνεται να μιλάμε για παιδεία και να αφήνουμε οικογένειες στην ανασφάλεια. Δεν γίνεται να ξοδεύονται εκατομμύρια για πολεμικές εμπλοκές, για να σκοτώνονται κι αλλού παιδιά, ενώ εδώ παιδιά παλεύουν για το αυτονόητο: την ασφάλεια μέσα στο σχολείο.
Η πολιτική δεν μένει "έξω" από την οικογένεια, από τη διαπαιδαγώγηση, από τον τρόπο που συνδεόμαστε με τα παιδιά μας. Αντίθετα, καθορίζει το περιβάλλον τους, τα όρια της φροντίδας, την ίδια τους την καθημερινότητα.
Η στάση μας απέναντι στα παιδιά είναι στάση απέναντι στο μέλλον. Και αυτό το μέλλον θα το υπερασπιστούμε μαζί, με αλληλεγγύη, φροντίδα και αγώνα.
Και κάτι να σας πω ότι η θετική διαπαιδαγώγηση, ο τρόπος που δημιουργούμε εσωτερικευμένα όρια στα παιδιά μας, ο τρόπος που τα εμπιστευόμαστε αλλά παράλληλα τους βάζουμε όρια, είναι το πιο ισχυρό σας εργαλείο για να πάνε τα παιδιά σας στο σχολείο ασφαλή.
Δεν σταματάμε ούτε μια μέρα να διεκδικούμε: σχολικούς νοσηλευτές, παράλληλες στηρίξεις, μέτρα προστασίας για όλα τα παιδιά. Οι σύλλογοι γονέων, οι ομοσπονδίες γονέων, η κοινωνία ολόκληρη πρέπει να σταθούν δίπλα σε αυτές τις οικογένειες".
