Έφη, ποιο είναι το αγαπημένο βιβλίο των γιων σου;
Υπάρχουν παιδικά βιβλία που δεν γράφονται απλώς για να διαβαστούν, αλλά για να ακουμπήσουν πάνω σε πραγματικές ανάγκες, σε οικογενειακές στιγμές γεμάτες τρυφερότητα αλλά και δυσκολίες. Ένα τέτοιο βιβλίο είναι το "Θέλω να κοιμόμαστε για πάντα αγκαλιά", ένα παραμύθι που έχουν ξεχωρίσει οι δύο γιοι της Έφης Αργυοπούλου, αφού, άλλωστε, το έγραψε η ίδια η μαμά τους!
Ο ήρωας του βιβλίου, ο μικρός Ορφέας, είναι ένα γλυκό παιδάκι που θέλει να κοιμάται με τους γονείς του. Δεν θέλει να τους αποχωρίζεται ποτέ, ειδικά τη νύχτα. Μια εικόνα που είναι οικεία σε πολλά παιδιά και γονείς. Πολλά παιδιά - όχι μόνο προσχολικής ηλικίας- νιώθουν ασφάλεια μόνο όταν είναι αγκαλιά με τη μαμά και τον μπαμπά..
Το παραμύθι μιλά στα παιδιά με απλότητα και ενσυναίσθηση για κάτι πολύ ουσιαστικό: Γιατί ο βραδινός ύπνος είναι πολύτιμος για όλη την οικογένεια και γιατί, τελικά, είναι καλό και ασφαλές να κοιμούνται στο δικό τους κρεβατάκι. Χωρίς φόβο, χωρίς πίεση, χωρίς τιμωρία.
Παραμύθια – εργαλεία
Το "Θέλω να κοιμόμαστε για πάντα αγκαλιά" ανήκει στην κατηγορία βιβλίων που δεν είναι απλώς μια ιστορία πριν τον ύπνο. Το βιβλίο της Έφης Αργυροπούλου συνοδεύεται από ένα υπέροχο, μελωδικό νανούρισμα, που μπορείτε να ακούσετε μαζί με το παιδί, συμβουλές από ψυχολόγο, χρήσιμες πληροφορίες από εξειδικευμένο σύμβουλο ύπνου, βιωματικά tips της Έφης για τον παιδικό ύπνο. Απευθύνεται σε παιδιά ηλικίας 3 έως 7 ετών και αποτελεί ένα πολύτιμο βοήθημα όχι μόνο για γονείς, αλλά και για εκπαιδευτικούς, γιαγιάδες, παππούδες και φροντιστές παιδιών.
Το βιβλίο μιλά για την αγκαλιά, αλλά και για το θάρρος να αποχωρίζεσαι λίγο, ώστε να μεγαλώνεις με ασφάλεια. Και αυτό που αποδεικνύει είναι πως ο καλός ύπνος δεν είναι μάχη, αλλά μια σχέση που χτίζεται, βράδυ με το βράδυ.
Διαβάστε Επίσης
Θετική διαπαιδαγώγηση με όρια
Τα βιβλία που λειτουργούν ως εργαλεία για τους γονείς για να τους βοηθήσουν να εφαρμόσουν στην πράξη τη θετική διαπαιδαγώγηση δεν προωθούν τον φόβο ή την αυστηρότητα, αλλά μαθαίνουν στους γονείς να βάζουν σωστά όρια. Οι οριοθετημένοι γονείς μεγαλώνουν οριοθετημένα παιδιά.
Τι μας μαθαίνουν τα βιβλία θετικής διαπαιδαγώγησης
1. Τα όρια μπαίνουν με ηρεμία, όχι με ένταση
Ο τόνος της φωνής έχει μεγαλύτερη σημασία από τα ίδια τα λόγια. Όταν μιλάμε ήρεμα αλλά σταθερά, το παιδί νιώθει ασφάλεια και κατανοεί ότι το όριο δεν είναι διαπραγματεύσιμο.
2. Λίγα όρια, ξεκάθαρα και σταθερά
Δεν χρειάζονται πολλά "όχι". Χρειάζονται λίγα, σαφή όρια που τηρούνται με συνέπεια. Όταν αλλάζουν από μέρα σε μέρα, δημιουργούν σύγχυση και ανασφάλεια.
3. Αναγνωρίστε το συναίσθημα, όχι τη συμπεριφορά
Μπορούμε να πούμε: "Καταλαβαίνω ότι στεναχωριέσαι" χωρίς να επιτρέπουμε μια συμπεριφορά που δεν είναι αποδεκτή. Η ενσυναίσθηση δεν αναιρεί το όριο, το στηρίζει.
4. Η προβλεψιμότητα είναι ασφάλεια για τα παιδιά
Σταθερές ρουτίνες (στον ύπνο, το φαγητό, το παιχνίδι) βοηθούν το παιδί να ξέρει τι ακολουθεί. Όταν το παιδί ξέρει τι να περιμένει, συνεργάζεται ευκολότερα.
5. Όχι εξηγήσεις την ώρα της έντασης
Όταν το παιδί είναι φορτισμένο, δεν μπορεί να ακούσει λογικά επιχειρήματα. Πρώτα ηρεμία, μετά συζήτηση. Οι εξηγήσεις έχουν αξία όταν το παιδί είναι δεκτικό.
6. Το "όχι” δεν χρειάζεται ενοχές
Το να βάζουμε όρια δεν μας κάνει αυστηρούς ή ψυχρούς γονείς. Μας κάνει προβλέψιμους και αξιόπιστους. Και αυτό είναι βασική ανάγκη των παιδιών.
7. Δώστε χρόνο στη μετάβαση
Τα παιδιά δυσκολεύονται στις αλλαγές. Προειδοποιήστε τα: "Σε 5 λεπτά πάμε για ύπνο". Η προετοιμασία μειώνει τις αντιδράσεις.
8. Τα όρια είναι πράξη αγάπης
Το όριο δεν είναι τιμωρία, είναι πλαίσιο. Είναι ο τρόπος με τον οποίο το παιδί μαθαίνει να σέβεται τον εαυτό του και τους άλλους.
Διαβάστε Επίσης
